ماموریت جدید ناسا پلانکتون های میکروسکوپی و ذرات معلق در فضا را مطالعه خواهد کرد

چه کسی می دانست که شما می توانید پلانکتون را از فضا ببینید؟ البته ناسا آژانس فضایی با موفقیت راه اندازی شد امروز ماموریت جدیدی به نام PACE – مخفف ماهواره پلانکتون، آئروسل، ابر، اکوسیستم اقیانوس – که همنام خود را مطالعه خواهد کرد.

این گیاهان و ذرات میکروسکوپی – چیزهایی به قدری کوچک که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند – از صدها مایل بالاتر از زمین را بررسی می کند. هدف این است که درک بهتری داشته باشیم که چگونه چنین چیزهای کوچکی می توانند بر کل سیاره تأثیر بگذارند.

بیل نلسون، مدیر ناسا در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: «PACE به ما کمک می‌کند تا یاد بگیریم که چگونه ذرات موجود در جو و اقیانوس‌های ما می‌توانند عوامل کلیدی مؤثر بر گرمایش جهانی را شناسایی کنند.»

فیتوپلانکتون ها به ویژه نقش حیاتی در اقیانوس های جهان دارند. ناسا حتی یک سرگرمی دارد ویدئویی در یوتیوب در مورد اینکه چرا آنها “بسیار مهم” هستند، کامل با فیگورهای اکشن ساختگی «جنگجویان میکروسکوپی که برای دریا می جنگند». آنچه در این ویدیو «فیتو مبارزان» نامیده می شود در واقع گیاهان میکروسکوپی هستند که دی اکسید کربن را جذب کرده و از طریق فتوسنتز اکسیژن تولید می کنند. این ظرفیت جذب دی اکسید کربن گرم کننده سیاره است که آنها را به متحد کلیدی در مبارزه با تغییرات آب و هوایی تبدیل می کند.

کارن سنت ژرمن، مدیر بخش علوم زمین در اداره ماموریت علمی در مقر ناسا، در بیانیه مطبوعاتی گفت: “مشاهدات و تحقیقات علمی PACE عمیقاً دانش ما را در مورد نقش اقیانوس در چرخه آب و هوا ارتقا خواهد داد.”

پلانکتون ها همچنین پایه زنجیره های غذایی اقیانوس ها را تشکیل می دهند که آنها را برای سلامت اکوسیستم های دریایی و شیلات بسیار مهم می کند. ده‌ها هزار گونه مختلف فیتوپلانکتون وجود دارد که هرکدام برهمکنش‌های منحصر به فردی با محیط خود دارند: برخی مفید و برخی بالقوه مضر، مانند شکوفه‌های جلبکی سمی به نام جزر و مد قرمز.

در حالی که جزر و مد قرمز یک مثال شدید است، انواع مختلف فیتوپلانکتون‌ها می‌توانند سطح دریا را با رنگ‌های متفاوت به نظر برسانند – البته به روش‌هایی که اغلب برای چشم انسان بسیار ظریف هستند و نمی‌توانند آن را تشخیص دهند.

ابزار رنگی اقیانوس ابرطیفی که ماهواره PACE حمل می کند، مشاهداتی را در طیف های نور ماوراء بنفش، مرئی و نزدیک به مادون قرمز انجام می دهد. این به دانشمندان این امکان را می دهد که برای اولین بار از فضا بین گونه های فیتوپلانکتون ها با رنگ منحصر به فردشان تمایز قائل شوند. آن‌ها می‌توانند از این داده‌ها برای کشف انواع موجودات موجود در دریا استفاده کنند و تغییراتی را در دریا که می‌تواند بر اکوسیستم‌ها و جوامع ساحلی متکی به آن‌ها تأثیر بگذارد، شناسایی کنند.

دو ابزار دیگر در سفینه فضایی ذرات موجود در جو، به ویژه ذرات معلق در هوا را که می توانند بر کیفیت هوا تأثیر بگذارند، مطالعه خواهند کرد. منگ گائو، مدیر علم داده‌های قطب سنجی PACE و نرم‌افزار، می‌گوید: «آئروسل‌ها واقعاً برای سلامت انسان مهم هستند، بنابراین به همین دلیل است که ما باید واقعاً آنچه را که در بیرون وجود دارد کمیت کنیم – مثلاً نوع ذرات معلق در هوا و از کجا آمده‌اند.» ویدئوی ناسا ارسال شده در دسامبر.

نکته خنده دار این است که دهه ها کار برای پاکسازی آلودگی هوا یک شمشیر دو لبه بوده است. ذرات آئروسل و برخی از ابرها که می تواند در اطراف آنها شکل بگیرد، می تواند تابش خورشید را به فضا بازتاب دهد. بنابراین تعداد ذرات معلق در هوا کمتر در جو است ممکن است به طور ناخواسته گرمایش جهانی را تسریع کند. دو ابزار به اندازه توستر در PACE پلاریمتر نامیده می شوند که می توانند انواع ذرات معلق در هوا را بر اساس نحوه انعکاس نور تشخیص دهند. دانستن اینکه چه نوع ذرات معلق در هوا وجود دارد می تواند به دانشمندان کمک کند تا مدل های آب و هوایی را به خوبی تنظیم کنند تا بتوانند پیش بینی های دقیق تری برای آینده انجام دهند.

چند سناریوی علمی تخیلی نیز وجود دارد که این نوع تحقیق می تواند روزی از آنها پشتیبانی کند. برخی از آنها وجود داشته است مطالعه اولیه به راه‌هایی برای افزایش بالقوه جذب فیتوپلانکتون‌ها از دی اکسید کربن با تامین مواد مغذی بیشتر. همچنین اخیراً سرفصل‌هایی درباره تلاش‌های سرکش یک استارت‌آپ در راه‌اندازی ذرات معلق در هوا به جو برای جلوگیری از گرمایش جهانی منتشر شده است.

راه اندازی به سرعت مواجه شد واکنش متقابل – از جمله دولت ممنوعیت مکزیک آزمایشات آن – به دلیل پتانسیل سیاره ای عواقب تلاش برای دستکاری عمدی جو زمین. دستکاری اقیانوس ها و جو از این طریق در قلمرو به اصطلاح مهندسی زمین قرار می گیرد که هنوز با مخالفت شدید محققان و حامیان محیط زیست نگران عواقب ناخواسته مواجه است.

ماهواره PACE از ایستگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال در فلوریدا در ساعت ۱:۳۳ بامداد پنجشنبه به وقت شرقی پرتاب شد.