دانشمندان زمین مرگبار را درست پس از برخورد سیارک دایناسور فاش کردند

برای دو سال به خصوص سخت پس از آن سیارک دایناسور کش کوبید به زمینجهان تاریک شد و دما به شدت کاهش یافت.

در نهایت، شبکه غذایی از بین رفت و زمین های گرسنه را از بین برد دایناسورها.

تحقیق جدیدی که در مجله علمی منتشر شده است علوم زمین طبیعتنمای دقیقی از آنچه پس از آن رخ داد را نشان می دهد سنگی به عرض تقریباً شش مایل با سیاره ما برخورد کرد این برخورد در اطراف شبه جزیره یوکاتان اصابت کرد و دوده، گازهای گوگرد و گرد و غبار بسیار ریز را به جو پرتاب کرد. مهمتر از همه، دانشمندان دریافتند که این غبار در مسدود کردن نور خورشید بسیار قوی است.

زمستانی طولانی و بی‌رحم، با نور بسیار کم‌تر برای حدود دو سال، به دنبال داشت.

دیوید فاستوفسکی، استاد بازنشسته در گروه علوم زمین در دانشگاه رود آیلند که در مورد انقراض دایناسورها تحقیق کرده است، به Mashable گفت: “این کار فتوسنتز را متوقف می کند. و زنجیره غذایی را از بین می برد.” فاستوفسکی هیچ دخالتی در مطالعه جدید نداشت.

در یک مکان شناخته شده که از ریزش برخورد سیارک محافظت می کند، سازند نهر جهنمی در داکوتای شمالی، محققان به وفور فراوانی از این ذرات ریز گرد و غبار در بالاترین لایه صورتی و جایی که آخرین غبار در آنجا نشست کرده است، پیدا کردند. سپس با استفاده از مدل‌های پیشرفته آب و هوایی شبیه‌سازی کردند که چگونه چنین مقدار زیادی گرد و غبار در آسمان بلند رفتار می‌کرد. اثرات جهانی برای بیش از یک دهه ادامه داشت، اگرچه در دو سال اول بیشترین تأثیر را داشت. هوا نه تنها تاریک بود، بلکه سرد هم بود.

شبیه‌سازی‌های جدید paleoclimate نشان می‌دهد که چنین توده‌ای از گرد و غبار سیلیکات میکرومتریک می‌توانست تا ۱۵ سال پس از این رویداد در جو باقی بماند و به خنک‌سازی جهانی سطح زمین تا ۱۵ درجه سانتی‌گراد کمک کند. [۲۷ degrees Fahrenheit] جم برک سنل، دانشمند رصدخانه سلطنتی بلژیک که این تحقیق را رهبری می کرد، در بیانیه ای گفت: در عواقب اولیه پس از برخورد.

ممکن است توییت حذف شده باشد

بزرگترین کلاس را می گیرد سیارک – به عرض نیم مایل یا بزرگتر – به طور بالقوه باعث ایجاد چنین تأثیری در سراسر جهان شود. فاستوفسکی خاطرنشان کرد: «خاموش کردن کل اکوسیستم جهانی واقعاً شگفت‌انگیز است.

خاموش کردن کل اکوسیستم جهانی واقعاً شگفت‌انگیز است.»

این مقیاس سنگ هر ۱۰۰ میلیون سال یا بیشتر به زمین برخورد می کند. خوشبختانه، ستاره شناسان با هوشیاری در حال بررسی هستند همسایگی منظومه شمسی زمین برای سیارک های بزرگ، و پیدا کرده اند هیچ تهدید شناخته شده ای از برخورد وجود ندارد برای قرن آینده، و احتمال تأثیر آن در ۱۰۰۰ سال آینده بسیار کم است. (سیارک‌های کوچک‌تر، که رایج‌تر هستند، بیشتر برخورد می‌کنند: به طور متوسط، هر سال یک سیارک به اندازه یک خودرو در آسمان ما منفجر می‌شود، در حالی که برخورد اجرام با قطر حدود ۴۶۰ فوت هر ۱۰۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ سال یکبار اتفاق می‌افتد.)

آخرین تحقیقات به شواهد فراوانی اضافه می کند که نشان می دهد برخورد یک سیارک باعث وقوع رویداد انقراض دسته جمعی کرتاسه-سوم، که به عنوان رویداد KT نیز شناخته می شود، در ۶۶ میلیون سال پیش بوده است. (برخی استدلال می کنند که قوی، آتشفشان طولانی مدت در جایی که هند کنونی می تواند عامل انقراض باشد.) در نهایت، حدود ۷۵ درصد از گونه های زمین منقرض شدند. مطالعه جدید، با اشاره به نقش بزرگی که گرد و غبار در فروپاشی شبکه غذایی ایفا کرده است، تصویر بیشتری از آنچه مدت ها پیش اتفاق افتاده را پر می کند. فاستوفسکی گفت: «این یک قدم دیگر است.

تصویری که نشان می‌دهد چگونه پرتاب‌های ناشی از برخورد سیارک میزان نور خورشید را بر روی زمین کاهش می‌دهد.
اعتبار: رصدخانه سلطنتی بلژیک / اصلاح شده از Senel و همکاران، ۲۰۲۳; علوم زمین طبیعت

برخی از زندگی، البته، استقامت. برخی از موجودات می توانند خواب زمستانی، برخی از دانه ها می توانند غیرفعال بمانند. و برخی از دایناسورها – گونه های پرندگان – نیز زنده ماندند. این پرندگان، که از آن زمان در طی میلیون‌ها سال تکامل یافته‌اند، تا حدودی به این دلیل که می‌توانستند انواع مختلفی از غذاها را بخورند (برخلاف، مثلاً بسیاری از گوشت‌خواران) باقی مانده‌اند.

امروزه حدود ۶۴۰۰ گونه از پستانداران پرسه زدن در زمین با این حال بیش از ۱۰۰۰۰ گونه پرنده در این سیاره زندگی می کنند.

فاستوفسکی تعجب کرد: “شما هنوز در عصر دایناسورها زندگی می کنید.”