بررسی Penny's Big Breakaway – یک پلتفرمر درخشان با تبار جدی

هر زمان که برای اولین بار یک بازی جدید Mario Kart را بازی می کنم، همیشه لحظه ای وجود دارد – اغلب زمانی که به مرحله Bowser می رسم – به جاده پیش رویم نگاه می کنم، مسیر وسیع و منحنی که از میان بهم ریختگی های زیبای ماریو منتهی می شود، و آرزو می کنم که من این را به عنوان یک بازی اکشن، یک بازی پلتفرم، به جای یک بازی رانندگی انجام می داد. چطور چیزی خواهد بود؟ چه شکلی خواهد بود؟

من فکر نمی کنم که احتمالاً کار نمی کند، یا اینکه کاملاً خوب کار می کند. من به طور کامل نمی دانم به چه چیزی پاسخ می دهم، حتی. شاید این حس پایین بودن در دنیایی باشد که به سمت افق می گشاید، دنیایی که مرا به سوی ماجراجویی پیش می برد. من این را از بازی های ماریو سه بعدی واقعی که به سمت جعبه اسباب بازی ها گرایش دارند، دریافت نمی کنم. اما من آن را از پنی بیگ بریکاوی دریافت کردم. به طرز عجیبی و به سختی قابل پین کردن است، این همان بازی اکشنی است که هنگام بازی Mario Kart می خواهم.

این عجیب است، زیرا واضح ترین اصل و نسب اینجا سونیک است. بازی Penny's Big Breakaway با سرعت، حرکت و اینرسی خود، لحظه به لحظه شبیه یک بازی سونیک است، و پس از آن، پرسنل پشت آن هستند و کریستین وایتهد و دیگر دامپزشکان Sonic Mania در راس آن ها قرار دارند. طرح رنگی که رنگ های نارنجی و صورتی و سبز و بنفش را دوست دارد، روزهای شکوه ۱۶ بیتی سگا را به یاد می آورد. حتی قبل از اینکه سطوح بعدی در آن همه گدازه ریخته شود، مناطق مرمر زیادی به نظر می رسد. مجموعه سکه ها یک زنگ حلقه طلایی متمایز را ایجاد می کند. Squiint، و شخصیت‌های پراکنده در اطراف، چمباتمه زده و گرد، می‌توانست از Bonanza Bros باشد، در حالی که خود پنی، با پوزخند غول‌پیکر و زوایای تیز، احساس می‌کند می‌توانست از یک بازی Treasure خارج شود.

من حدس می‌زنم که همه این‌ها به این معناست که ما در اینجا در قلمرو نوستالژی هستیم، همانطور که اغلب زمانی که پلتفرم‌های سه بعدی درگیر هستند. اما من فکر می‌کنم آنچه که Penny's Big Breakaway را مشخص می‌کند، آنطور که به گذشته نگاه می‌کند نیست. این راهی است که همه این چیزها برای زمان حال معنا پیدا می کند.

همانطور که مشارکت Whitehead نشان می دهد، این یک بازی است که استعداد را در بازیکنان خود تشویق می کند. این یکی برای اسپیدرانرها، میانبر یاب ها، سازندگان ترکیبی است. شما می توانید این را در ست حرکت مشاهده کنید، که به شما جهش ها و حملات اولیه می دهد اما شخصیت اصلی شخصیت اصلی را یویو می اندازد تا همه چیز را با هم مخلوط کنید. بنابراین شما یک پرش، یک پرش دوبل و یک تاب یویو قوس دار دارید که به شما دسترسی بیشتری می دهد. می‌توانید بدوید، یا می‌توانید بر روی یویو در حال چرخش خود بپرید و مانند یک ارابه‌ی شیک بر آن سوار شوید. این به شما سرعتی سریع می دهد که می توانید سعی کنید تا زمانی که ممکن است زنده نگه دارید. مبارزه به شما امکان می دهد با یویو ضربه بزنید، اما همچنین آن را در یک قوس عریض به دور خود بچرخانید، کمک بزرگی با توجه به دشمنان پنگوئن بازی که به صورت دسته جمعی و از هر طرف حمله می کنند. در جاهای دیگر، یویو گزینه های عالی برای انفجارهای ناگهانی سرعت، تغییر جهت و تعامل محیطی ارائه می دهد. همه این موارد به شما گزینه‌هایی می‌دهند، اما در ازای آن به مهارت نیاز دارند، به ویژه از آنجایی که بازی واقعاً از شما می‌خواهد که همه چیز را به هم متصل کنید تا در حین مسابقه، ترکیب‌های بزرگی ایجاد کنید.

و سطوح نیز از این بیشترین بهره را می برند. من واقعاً طراحی سطح پنی را دوست دارم، که با وعده مناطق مخفی گسترده است. مناظر شهری، جوامع ساحلی، آشپزخانه های علمی تخیلی بزرگ؛ مانند ماریو کارت، همیشه چیزهای زیادی در مقابل شما گذاشته شده است، و شما اغلب تا حدی آزادی در نحوه حرکت به جلو دارید. دوربین خودکار به طرز شگفت‌آوری در قاب‌بندی اکشن و انتخاب دیدگاه‌ها خوب عمل می‌کند، در حالی که شما از میدان مبارزه با پنگوئن‌ها به سمت تپه‌های شیب‌دار، صخره‌های بزرگ و شیکین حرکت می‌کنید. وقتی ارابه یویو را بر روی کوه‌های چمن‌کاری‌شده کاملاً حجاری شده می‌چرخانید، برخی از سطوح شبیه زمین‌های گلف هستند. برخی دیگر جزئیات عجیب و غریب مانند تخته های غواصی یا ماهیتابه های چدنی را که هنگام حرکت به جلو و عقب در زیر پا می چرخند، پرتاب می کنند. یک دقیقه شما در حال پریدن دقیق بین پدهای پرش یا چرخاندن سکوهای ساخت و ساز هستید، دقیقه بعد در حال مسابقه دادن در یک کانال خمیده هستید، از شر پنگوئن هایی که توری آورده اند اجتناب می کنید، یا توسط یک رئیس به شکل یک توپ طعمه بزرگ تعقیب می شوید. دشمنان

تم ها از آب و شن به تردمیل های گدازه و علمی تخیلی تغییر می کنند، اما چیزی که ثابت می ماند رویکرد گسترده، پراکندگی کلکسیون ها و تلاش های جانبی در هر سطح، طرح رنگی پر جنب و جوش و تمرکز است، اگر بخواهید. پیدا کردن یک خط مسابقه در میان این همه درهم و برهم، با حرکت های یویو شما، و ایجاد بهترین زمان ممکن با بهترین ترکیب ممکن. بازی هرگز آن یویو را فراموش نمی کند. حتی خارج از تعقیب ترکیبی و تفاوت‌های ظریف و چالش‌هایی که برای پرش‌ها و تلنگرهای ساده به ارمغان می‌آورد، به شما امکان می‌دهد تا به پاور آپ‌ها بچسبید، مانند یکی که شما را به فلفل چیلی تبدیل می‌کند یا دیگری که شما را در هوا بالا می‌برد. سپس میله های ژیمناستیک که می توانید آنها را بگیرید و تاب دهید، پیچ ها و طناب های پرش که می توانید با یویو روی آن ها شلیک کنید و به داخل تروپوسفر شلیک کنید، نیاز دائمی به فکر کردن به بالا رفتن، شاید، و همچنین به جلو هستند.

این چیزهای زیادی برای قبول کردن است، و تعداد انگشت شماری از سختی‌ها وجود دارد که اغلب در اطراف رئیس‌ها، و گاهی اوقات در اطراف لحظاتی که نیاز به سوار شدن بر ارابه یویو روی آب یا گدازه و حفظ شتاب داشتم، وجود دارد. اما این بازی حرکتی، این که یاد بگیرید چگونه آن را بسازید و حفظ کنید، در قلب دلیل سرگرم کننده بودن آن است. این چیزی است که شما را در این دنیای سکوی درشت و رنگارنگ پرتاب می کند و آن لحظات جادویی را فراهم می کند که در آن بهم ریختگی و اضافی و کلکسیونی عنبیه بیرون می زند و شما فقط یک مسیر مبتکرانه به سمت خروجی را می بینید، مسیری که به زبان یویو نوشته شده است. رازک و پیچ و تاب.

اوه و خروجی هر سطح به خودی خود یک کیک چند طبقه است که تا جایی که می توانید روی آن می پرید و سپس با انجام یکسری ترفندهای یویو امتیاز خود را حتی بالاتر ببرید. البته در پایان یک کیک وجود دارد. این یک تفکر سگا است. این تفکر آسمان ارغوانی و صورتی است. این یک بازی پلت فرم خلاقانه و چالش برانگیز است. این عجیب و خنده دار است و در کل لذت بخش است.