تا حدودی تعجب آور است که اتاق پرتاب غیر متعارف و پیچیده – و همه چیزهایی که باعث عملکردی آن می شود – به طور بالقوه یک پیشرفت بزرگ در عملکرد قیمت قرار دادن محموله در مدار است. سیستم پرتاب برقی به میزان قابل توجهی در نیاز به سوخت موشک صرفه جویی می کند که کمکی دوچندان می کند. خود سوخت گران است و اغلب به دمای بسیار سرد نیاز دارد که کار با آن را دشوار می کند. علاوه بر این، وزن سوخت در یک موشک سنتی باید با سوزاندن سوخت بیشتر از زمین بلند شود، که وزن بیشتری می‌افزاید و غیره. SpinLaunch تا حد زیادی این موضوع را برطرف می کند.
بند دوار برقی می تواند پس از رهاسازی بار خود با استفاده از ترمز احیا کننده بخشی از انرژی خود را بازیابی کند. SpinLaunch با داشتن بسیاری از کپسول‌های یکسان و قابل استفاده مجدد، توانایی ۵ تا ۱۰ پرتاب در روز را با قیمت تنها ۲۵۰۰۰۰ دلار در هر پرواز در نظر می‌گیرد.
ممکن است زیاد به نظر برسد، اما با توجه به ناسا، پرتاب شاتل فضایی به مدار زمین پایین ۵۴۵۰۰ دلار به ازای هر کیلوگرم و هزینه فالکون ۹ اسپیس ایکس ۲۷۲۰ دلار در هر کیلوگرم است. با ۲۵۰۰۰۰ دلار در هر پرتاب و ظرفیت محموله ۲۰۰ کیلوگرم، این تنها ۱۲۵۰ دلار در کیلوگرم است یا کمتر از نصف نرخ رقابتی فعلی. تنها عیب؟ با توجه به نیروهای فوق العاده، این یک سیستم ساخته شده برای انسان نیست. SpinLaunch پتانسیل فوق‌العاده‌ای برای کمک به تجاری‌سازی بیشتر فضا دارد، اما آن‌ها به آن پاسخی نمی‌دهند گردشگران فضایی در هر زمان به زودی.
منبع: https://www.slashgear.com/1495444/launch-system-sends-satellites-to-space-without-rockets-explained/