افزایش محبوبیت عظیم Fortnite هم درخشان و هم ویرانگر است

فورتنایت برای یک مینی فصل یک ماهه با نوستالژی به نقشه اصلی گمشده خود بازگشته است. افزایش ناگهانی محبوبیت، انتظارات همه را از بین برده است. این یک لحظه خیره کننده برای بتل رویال همیشه در حال تغییر اپیک گیمز است – حتی بر اساس استانداردهای استراتوسفر خود فورتنایت – و با این حال نمی توانم از اینکه این نسخه فورتنایت است که همه ۴۴ میلیون بازیکن در روز شنبه دریافت کردند، احساس غم و اندوهی ندارم.

نقشه اول بازی یک مکان خاص است که خاطرات بازیکنان بی‌شماری را در خود جای داده و مجموعه‌ای از رویدادهای زنده وحشیانه و به یاد ماندنی را در خود جای داده است که از آن زمان تا به حال هیچ رتبه‌ای از این قبیل نداشته‌اند. اما این بازی در ابتدایی‌ترین و خشن‌ترین حالت خود نیز بود – یک بازی زیرک اما در حال پیشرفت که با عنوان «دسترسی زودهنگام» برچسب‌گذاری شده بود و به‌عنوان Epic Games به سرعت از منشأ اولیه تیرانداز زامبی‌های PVE Fortnite ساخته شد.

تماشای این نسخه فورتنایت در حال انفجار مطمئناً برای آینده بازی‌ای که من تقریباً هر روز بازی می‌کنم فوق‌العاده است – که خود اپیک گفته است که اکنون پس از اوج‌های دوران قفل قبلی (و از زمانی که تبدیل شد) دوباره محبوبیت خود را افزایش داده است. بازی در موبایل بسیار دشوارتر است). اما واقعیت این است که این نسخه‌ای از بازی است که جدای از نوستالژی، فاقد بسیاری از ویژگی‌ها و قابلیت‌هایی است که Epic بر روی این پایه‌ها ساخته بود. و همچنین یک معضل را برای Epic ایجاد می کند، زیرا اکنون باید راهبری کند که چگونه به ده ها میلیون نفری که پس از پایان این ماه برای بازی Fortnite OG مراجعه کردند، پاسخ دهد.

Fortnite OG با دست نخورده نگه داشتن دویدن و منتینگ بازی امتیازات کوچکی را به بازیکنان جدیدتر می دهد (اینها چندین سال پس از مکیده شدن نقشه اصلی به سیاهچاله وارد شدند). همچنین زیپ‌لاین‌هایی وجود دارد که برای بازیکنان Zero Build که در غیر این صورت نمی‌توانند به برخی از مناطق مرتفع دسترسی پیدا کنند، ارائه می‌شود. اما هیچ شنا، ماشین، طاق و کلید، هیچ تقویت کننده گیم پلی، هیچ شخصیت هوش مصنوعی دوستانه ای برای استخدام یا رئیس هایی برای شکست دادن وجود ندارد. فضاهای خالی گسترده نقشه و استخر اصلی آن یک درس تاریخ در طراحی بازی ارائه می دهد. و به همان اندازه که دیدن جزیره اصلی با ردیابی پرتو خوب است، اما نمی‌توان از این که به‌جای بازی ساخته شده از ابتدا در Unreal Engine 5، شبیه یک بازی از سال ۲۰۱۷ به نظر برسد. (آیا ما هرگز موتور Unreal Engine 5 را خواهیم دید. نقشه‌ای که هفته گذشته دوباره وجود داشت؟ بعید به نظر می‌رسد، و من دلم برای زیست جنگل‌های بارانی سرسبز و مناطق گرم پاییزی آن تنگ خواهد شد. جایگزینی آن با هیاهو صفر احتمالاً برای جلوگیری از سردرگمی بازیکنان جدید یا بازگشت‌های طولانی مدت طراحی شده بود، اما پایان آن به‌طور قابل توجهی ناگهانی بود. .)

مهمتر از همه، آیا من اکنون از Fortnite OG لذت می برم؟ خوب … مطمئناً یک سفر است. من نمی توانم بازی دیگری را به یاد بیاورم که ساعت را به این شکل دراماتیک به عقب برگردانده باشد (یا بازی ای که در آن بسیار مورد درخواست بازیکنان قرار گرفته باشد). این یک آزمایش جذاب است، اما آزمایشی که لبه‌های ناهموار آن دقیقاً همین است – هر چند قدم زدن دوباره در فضاهای جزیره اصلی جذاب است. می‌بینم که برای بازگشت فورتنایت امروزی روز شماری می‌کنم – و به این فکر می‌کنم که در صورت بازگشت چه اتفاقی می‌افتد.

آیا با حضور ۴۴ میلیون بازیکن برای نقشه اصلی بازی، آیا Epic واقعاً یک بار دیگر خلق خود را به سیاهچاله تاریخ می‌سپارد؟ یا می‌توان اولین جزیره فورتنایت را به‌عنوان یک حالت جداگانه در کنار پنجمین جزیره کاملاً جدید بازی که در ابتدای دسامبر انتظار می‌رفت، ارائه شود؟ ارائه هر دو راه حل ساده ای برای راضی نگه داشتن همه به نظر می رسد، اما من نمی دانم که آیا Epic ممکن است از تقسیم تمرکز واهمه داشته باشد – اینکه اکثریت ممکن است به جای پریدن به نقشه جدید براقی که برای ایجاد آن تلاش کرده است با جزیره اصلی قدیمی خود بمانند. مطمئنا، Epic در گذشته در برابر هر گونه تمایلی برای ارائه چندین نقشه جزیره مقاومت کرده است (و طرفداران را از بازسازی آنها با استفاده از ابزار خلاقانه بازی منع کرده است).

پس از اینکه بازی در دسامبر گذشته نقشه خود را به نفع نمایشگاه جدیدتر Unreal Engine 5 خود راه اندازی کرد، به طور کلی سال کمی از هم گسیخته برای Fortnite بود، اما از آن زمان تاکنون هیچ رویداد زنده یا روایت واقعی وجود نداشت. تابستان امسال شاهد خروج دونالد ماستارد، مدیر خلاق مورد علاقه طرفداران بازی بودیم، و این حس در بین بازیکنان وجود دارد که ما هنوز نخواهیم دید واقعاً چه اتفاقی خواهد افتاد. شاید ورود Fortnite OG اکنون به معنای راه‌اندازی مجدد خلاقانه باشد – لحظه‌ای برای تصدیق گذشته اما با فصل ۲ کاملاً جدید به جای فصل ۵٫

شش سال بعد، من حاضرم فورتنایت را از شک و تردید بهره مند کنم. شاید Epic Games دقیقاً برای این معضل برنامه ریزی کرده باشد و این مینی فصل فقط یک تست فوکوس بسیار هوشمندانه برای نقشه OG است که به عنوان یک گزینه گیم پلی دیگر حفظ می شود. (لازم به یادآوری است که اضافه شدن Zero Build در ابتدا تضمینی برای دائمی شدن نبود.) اگر هیچ چیز دیگری، همه اینها به شدت فورتنایت است: یک ساخته آفتاب پرست و همیشه در حال تغییر که به دنبال حفظ محبوبیت با سرپیچی مداوم از انتظارات است. بدترین چیزی که برای Fortnite همیشه احساس می کردم این است که در نهایت خسته کننده شود. بعد هر اتفاقی که بیفتد، ما خیلی با آن فاصله داریم.