Star Wars: Dark Forces Remaster یکی دیگر از موفقیت‌های Nightdive است

انتشار Doom در سال ۱۹۹۳ صنعت را برای همیشه تغییر داد – و در پی آن، توسعه دهندگان تلاش کردند تا دیدگاه های خود را به صورت اول شخص زنده کنند. Star Wars: Dark Forces یکی از این بازی‌ها است که در ژانری کاملاً متفاوت با تقریباً هر توسعه‌دهنده محصول دیگری که LucasArts منتشر می‌کند ساخته شده است، اما با این وجود به یکی از جالب‌ترین و الهام‌بخش‌ترین بازی‌های تیراندازی در کنار Doom تبدیل شد. اکنون، به لطف استودیوی Nightdive، Dark Forces از زندان DOS خود با یک نسخه بازسازی شده جدید برای تمام پلتفرم های مدرن، کامل با دارایی های جدید با وضوح بالا و مجموعه ای از پیشرفت های دیگر بیرون آمده است.

این باعث می‌شود زمان خوبی برای بررسی آنچه که Dark Forces را در سال ۱۹۹۵ به یک نسخه مهم تبدیل کرده است – و اینکه چگونه در Doom دوران ساز بهبود یافته است. از آنجا، کار خود Nightdive در بازسازی دقیق بازی برای PC، Switch، PS4، PS5، Xbox One و Xbox Series X/S می‌گذرد.

زمانی که Dark Forces در اوایل سال ۱۹۹۵ منتشر شد، جایگاه غیرمعمولی را در مجموعه LucasArts اشغال کرد – با تمرکز بیشتر بر روی ماجراجویی های نقطه ای و کلیکی، بازی های اکشن هنوز یک نژاد نادر برای این شرکت بودند. در واقع، علیرغم ارتباط آنها با لوکاس فیلم، از سال ۱۹۹۵، این استودیو بازی های مربوط به جنگ ستارگان بسیار کمی تولید کرده بود.

از این نظر، Dark Forces از چند جهت مانند یک خروج احساس می شود، که هم تیراندازی اول شخص و هم صحنه جنگ ستارگان را در یک بازی ترکیب می کند که واقعاً کار می کند – زرادخانه جنگ ستارگان در اول شخص احساس شگفت انگیزی می کند، در حالی که تنظیمات مجموعه مطابقت دارد. به خوبی با محدودیت های فنی ژانر FPS نوپای.

در حالی که ترکیب اصلی منطقی است، این بسته بندی اطراف است که واقعاً آن را ارتقا می دهد. اکثر عناوین FPS منتشر شده بین Doom و Dark Forces صرفاً بر روی اکشن متمرکز شده اند: عبور از یک سطح، کشتن همه چیز، خروج. Dark Forces با ترکیب اکشن اول شخص جامد با داستان گفتن و قدرت طراحی بصری که از LucasArts انتظار دارید، موفق می شود.

به طور خاص، نیروهای تاریک دارای صحنه‌هایی با طراحی زیبا و کاملاً صدادار بین ماموریت‌ها هستند که شخصیت‌ها و انگیزه‌هایی را برای دنبال کردن بازیکن معرفی می‌کنند، علاوه بر تمرکز بر اهداف واقعی ماموریت. این فقط رسیدن به پایان نبود، زیرا از بازیکن خواسته می‌شود وظایف خاصی را انجام دهد و در بیشتر موارد، به نقطه استخراج بازگردد. این حس مکانی را داشت که به سختی در تیراندازان اواسط دهه ۹۰ وجود داشت و این عناصر در کنار هم کار می کردند تا چیزی واقعاً خاص را ارائه دهند.

با وجود موفقیت و محبوبیت – از جمله چندین دنباله عالی – نیروهای تاریک تا حدودی به ریشه های خود محدود شده است. تا به حال، به طور انحصاری برای DOS، macOS و پلی استیشن اصلی وجود داشت. اکنون، به لطف Nightdive، Dark Forces بر روی کنسول‌های پلی‌استیشن، ایکس‌باکس و سوییچ به‌علاوه رایانه‌های شخصی مدرن، از جمله Steam Deck، قابل پخش است.

Nightdive این نسخه جدید از Dark Forces را در آن ساخته است موتور KEX با استفاده از کد منبع اصلی بازی در آن شکل اولیه، نیروهای تاریک با استفاده از یک موتور مبتنی بر بخش داخلی به نام Jedi ساخته شد. این موتور در ژوئیه ۱۹۹۳، ماه‌ها قبل از عرضه Doom، شروع به توسعه کرد و تیم توسعه ایده چندانی نداشت که آنها را به کجا هدایت کند. با این حال، پس از انتشار، به دلیل گیم پلی، کارگردانی بصری و داستان سرایی آن مورد تحسین گسترده قرار گرفت.

Jedi Engine تا اوایل سال ۱۹۹۵ زمانی که بازی عرضه شد، قادر به انجام کارهایی بود که کمتر کسی می توانست با آنها مطابقت داشته باشد. زمانی که هنوز مبتنی بر بخش بود، مانند Doom، Jedi قادر به انجام چند ترفند بود که قابلیت‌های آن را افزایش داد. برای شروع، امکان ایجاد ساختارهای همپوشانی وجود داشت – اتاق های بالای اتاق ها، پل ها و ساختارهای پیچیده چند سطحی همگی در نیروهای تاریک امکان پذیر بودند. این امر به طراحان سطح این امکان را داد که نسبت به موتور Doom محدودتر باشند. یک محدودیت این بود که این دو فضا نمی توانستند به طور همزمان ظاهر شوند – بنابراین نمی توانید در یک بخش بایستید و مثلاً به بخش دیگری نگاه کنید.

شما می توانید نوع طراحی سطحی که از نظر معماری امکان پذیر است را از همان ابتدای بازی تجربه کنید. برای بازیابی نقشه‌های ستاره مرگ، از یک سطح با یک استوانه نقره‌ای بزرگ در طبقه ابتدایی خود بازدید می‌کنید که از طبقه بالا قابل مشاهده است، بعداً از آن بازدید می‌کنید و در هنگام بازدید از زیرزمین مشخص می‌شود که یک آسانسور است. در مسیر خود وارد آسانسور شوید تا سطح را به پایان برسانید، و مستقیماً به سکوی فرود روی پشت بام ساختمان می‌روید – و از اینجا حتی می‌توانید برای جمع‌آوری یک زندگی اضافی به منطقه شروع بازگردید.

توانایی طراحی سطوحی که واقعاً به این روش معنا داشته باشند، در Doom امکان پذیر نبود. سطح پیچیدگی در موتور Jedi در سال ۱۹۹۵ بسیار نادر بود. چیزی مانند Descent، با موتور سه بعدی واقعی خود، می‌توانست شاهکارهای طراحی نقشه مشابهی را انجام دهد، اما محدودیت‌های خاص خود را نیز داشت. LucasArts در اینجا کار شگفت انگیزی انجام داد.

سپس به اثرات می رسیم. در حالی که Dark Forces قادر به کاهش روشنایی و سایر ترفندهایی است که در Doom می بینیم، موتور همچنین امکان جلوه های جالب دیگری مانند نمایش مه غلیظ قرمز در مرحله ماینینگ یا تغییر سطح نور در حین پرواز برای شبیه سازی نور پویا را فراهم می کند. به عنوان مثال، شلیک یک بلستر در یک میخانه تاریک، لحظه ای صحنه را به یک اثر چشمگیر روشن می کند.

Dark Forces همچنین به بازیکن اجازه می‌دهد تا به بالا و پایین نگاه کند، چیزی که واقعاً در موتورهای مبتنی بر بخش دیده نشده بود، و حتی به اشیاء سه بعدی ساده مانند برجک‌ها و کشتی کایل اجازه می‌دهد که می‌توانید در بین ماموریت‌ها مشاهده کنید.

علاوه بر این، Dark Forces می‌توانست با سرعت کامل ۷۰ فریم در ثانیه با استفاده از DOS Mode X اجرا شود. Doom در مقایسه با سرعت ۳۵ فریم در ثانیه محدود شده بود، به این معنی که در یک پردازنده قدرتمند ۴۸۶، Dark Forces به طور قابل‌توجهی نرم‌تر به نظر می‌رسید. فراتر از آن، Dark Forces با سیستم iMuse اختصاصی LucasArts نیز آغشته شده است، که به موسیقی کاملاً پویا اجازه می دهد تا با اعمال شما در حین پخش تنظیم شود.

موضوع این است که در حالی که موتور Doom در این دوره از اکثر رقبا جلوتر بود – هنوز بازی هایی با استفاده از موتور Wolfenstein یا مشتقات آن ساخته می شد – برای Dark Forces که با چنین قابلیت هایی وارد میدان شوند، چیزهای زیادی در مورد ستاره لوکاس آرت می گوید. روی این پروژه کار کنند تنها با ورود Build Engine، شاهد تکامل بیشتر رندر مبتنی بر بخش در تیراندازی های اول شخص بودیم.

سال ها بعد، Dark Forces به پلی استیشن سونی منتقل شد و به نظر می رسد از این موتور اصلی Jedi استفاده می کند. با این حال، احتمالا باید به طور کامل بر روی CPU اجرا شود، که منجر به عملکرد کند می شود. حداقل این بدان معناست که برخلاف اکثر عناوین دیگر پلی استیشن، هیچ مشکل واقعی با تاب برداشتن بافت وجود ندارد. این تنها نسخه رسمی کنسول Dark Forces بود – حداقل تا کنون.

اکنون که به ریمستر امسال می‌رسیم، توجه به این نکته مهم است که این اولین تلاش برای مهندسی معکوس Dark Forces نیست – Force Engine از قبل وجود دارد و ویژگی‌های چشمگیر خود را دارد. چیزی که نسخه Nightdive را از هم جدا می کند، اضافه شدن دارایی های جدید و انبوهی از پیشرفت های دیگر به بازی است.

هر اینچ از آثار هنری بازی یک بازسازی کامل دریافت کرده است. فرقی نمی‌کند در مورد سلاح‌های اسپرایت، شخصیت‌های دشمن، بافت‌های جهان یا صحنه‌های برش صحبت کنیم، همه چیز با وضوح بالاتر بازسازی شده است. این اثر هنری زیبایی‌شناسی هنری پیکسلی را حفظ می‌کند، اما افزایش چشمگیری در وضوح مشاهده می‌کند که بهتر با نمایشگرهای مدرن مطابقت دارد. به نظر من زیبا به نظر می رسد و یکی از بهترین کارهایی است که Nightdive در این فضا انجام داده است. به عنوان مثال، وقتی به اسکای باکس‌های جدید نگاه می‌کنید، فوراً هر کدام را از طرح اصلی‌شان تشخیص می‌دهید، با این حال هر کدام از نظر جزئیات بسیار غنی‌تر هستند. این یک نامه عاشقانه واقعی به طراحی هنری اصلی است.

این تیم همچنین تمام کات سین های بازی را با وضوح بالا بازسازی کرده است، از جمله رندر کردن مجدد سکانس های سه بعدی به طور کامل. این فقط موردی نیست که هوش مصنوعی همه چیز را ارتقاء داده و آن را یک روز نامیده است – آنها مایل بیشتری را برای ایجاد دارایی های جدید در حالی که ظاهر اصلی را تکرار می کنند، انجام داده اند. واقعا قابل توجه است. من هنوز آن صحنه های اصلی را دوست دارم، اما موارد جدید برای ریمستر مناسب هستند.

خوشبختانه، اگر ظاهر و احساس نسخه اصلی را ترجیح می دهید، آنها همچنین گزینه ای را برای جابجایی بین تصاویر بصری تسریع شده سخت افزاری و گرافیک اصلی با وضوح پایین در نظر گرفته اند. این برای اجرای بازی بر روی یک رایانه شخصی MS-DOS واقعی از نظر ارائه بصری بسیار دقیق است.

نکته کلیدی در اینجا این است که، در هر دو حالت، Nightdive کار فوق العاده ای را در تکرار آن تجربه اصلی Dark Forces تا کوچکترین جزئیات انجام داده است. از نحوه چرخش اسکای باکس در هنگام چرخش به رفتار عجیب یخ در ماموریت هشت، همه چیز از نسخه اصلی مطابقت دارد.

نکته مهم این است که این نسخه بازسازی شده Dark Forces در طیف گسترده ای از پلتفرم ها از جمله نینتندو سوییچ، پلی استیشن ۴، ۵، ایکس باکس وان، ایکس باکس سری SX و رایانه شخصی در دسترس است. وقتی صحبت از تصاویر به میان می‌آید، نمی‌توان آن‌ها را متمایز کرد – طبیعتاً کنسول‌هایی مانند سوئیچ به خروجی ۱۰۸۰p محدود می‌شوند، اما قابلیت‌های نمایش هر دستگاه به‌طور کامل مورد استفاده قرار می‌گیرد، به استثنای سری S که در ۱۰۸۰p بالاتر است.

هر نسخه نیز مانند یک رویا کنترل می شود – اجرای گیم پد به سادگی فوق العاده است. به‌طور باورنکردنی دقیق و پاسخ‌گو به نظر می‌رسد و بازی بر روی هر پلتفرمی را لذت‌بخش می‌کند. سوییچ و پلی‌استیشن همچنین از هدف‌گیری ژیروسکوپ پشتیبانی می‌کنند – اگر از طرفداران آن هستید، در اینجا به خوبی به شما خدمات می‌دهند. برای من، نسخه رایانه شخصی مورد علاقه من است، با گزینه ای برای نرخ فریم فوق العاده بالا و دسترسی کامل به کنسول داخلی بازی.

این دسترسی تا حدودی ضروری است، زیرا Dark Forces در فرم اصلی DOS دارای نرخ تیک داخلی ۱۴۵٫۶۵ است – مقداری که سرعت عملکرد همه چیز در بازی را تعیین می کند. این را خیلی پایین تنظیم کنید و بازی اساساً در حرکت آهسته و خیلی سریع اجرا می شود و بازی به سمت جلو سریع اجرا می شود. برای نسخه Remaster، مقدار پیش‌فرض به ۱۴۴ گرد شد، بنابراین اگر در رایانه شخصی بازی می‌کنید و از مانیتور ۱۴۴ هرتزی استفاده می‌کنید، طلایی هستید – و در Steam Deck OLED، می‌توانید نرخ تازه‌سازی خود را روی ۷۲ هرتز تنظیم کنید و یک تجربه عالی هم

DF Retro Play: Star Wars Dark Forces – PC کلاسیک اما پورت PS1 چطور؟

متأسفانه، هیچ یک از این مقادیر به خوبی با نرخ‌های تازه‌سازی رایج مانند ۶۰، ۱۲۰ یا ۲۴۰ هرتز بازی نمی‌کنند، جایی که شما لرزش را تجربه خواهید کرد. در رایانه شخصی، می توانید تنظیم کنید CL_Enginehz متغیر خط فرمان تا ۱۲۰ برای لذت بردن از بازی با یکی از این نرخ های تازه سازی با لرزش صفر. اثر ضربه‌ای این است که سرعت گیم‌پلی اندکی کاهش می‌یابد، اما من آن را آزاردهنده ندیدم – و به لرزش ارجح است. این یکی از آن چیزهایی است که واقعاً نمی‌توان آن را بدون شکستن کامل بازی تغییر داد.

خوشبختانه، هرچه نرخ فریم بالاتر باشد، کمتر متوجه لرزش خواهید شد و کنسول‌های قدرتمندتر از گیم‌پلی ۱۲۰ فریم در ثانیه پشتیبانی می‌کنند که حس بسیار خوبی دارد. اگر در PS5 یا Series X/S روی صفحه نمایش خود به ۶۰ هرتز محدود شده اید، ممکن است کمی راحت تر متوجه لرزش شوید. در حالت ایده‌آل، چیزی که من می‌خواهم برای این سناریو ببینم، گزینه محدود کردن نرخ فریم روی ۷۲ هرتز است، مانند Steam Deck OLED، اما برای ارائه فریم روان هنگام استفاده از حالت ۱۲۰ فریم در ثانیه، به VRR تکیه کنید.

افسوس که وقتی نوبت به سوییچ می‌رسد، با افت عملکرد مبتنی بر جنگ و لرزش ۶۰ هرتزی، اوضاع کمی بدتر است. Nightdive یک پچ معرفی کرده است که باید این مشکل را حل کند، اما در صورت نیاز می توانید در حالت نرم افزاری با سرعت ۶۰ فریم بر ثانیه قفل شده بازی کنید.

یک مشکل دیگر در مورد پخش موسیقی بازی وجود دارد که از جنبه مثبت آن شامل هر دو گزینه عمومی MIDI و OPL3 می شود، اما همچنین زمان بندی یادداشت ها را کمی خاموش نشان می دهد. این نیز قرار است در پچ برطرف شود، اما همانطور که هست، من ترجیح می‌دهم با نسخه OPL3 موسیقی متن بازی کنم – به طور قابل توجهی کمتر واقع‌گرایانه است، اما حس نوستالژیک دارد و مشکلات آن کمتر قابل توجه است.

بنابراین، در حالی که مسائل مربوط به نرخ تیک و زمان‌بندی موسیقی در کد راه‌اندازی کمی ناامیدکننده هستند، من همچنان احساس می‌کنم که تجربه کلی قوی است و در نهایت بهتر از هر گزینه دیگری برای بازی Dark Forces، از جمله The Force Engine، که تمام محدودیت‌ها را دارد. . اما بدون دارایی های بازسازی شده و سایر ویژگی های کیفیت زندگی. Remaster همچنین شامل طیف وسیعی از محتوای جایزه برای بازیکنان است که می‌توانند کاوش کنند، از جمله یک نقشه آزمایشی پیش از انتشار که فقط قبل از انتشار در CES به اشتراک گذاشته شده بود.

چیزی که اکنون در مورد آن کنجکاو هستم این است که چگونه بازیکنان جدید با نیروهای تاریک سازگار می شوند. Doom بی انتها است، اما هر تیراندازی از این دوره دوام نمی آورد. من فکر می‌کنم Dark Forces امروزه بسیار لذت‌بخش و قابل بازی است، اما طراحی نقشه، با تمرکز واقعی‌تر، گاهی اوقات می‌تواند طاقت‌فرسا یا گیج‌کننده شود. ریمستر به دلیل پشتیبانی از وضوح بالاتر مطمئنا کمک کننده است، اما Dark Forces یک بازی ساده نیست. شما باید با یک چشم تیزبین به آنجا بروید. با این حال، من توصیه می کنم این یکی را امتحان کنید، زیرا این یک بازی جالب برای تجربه حتی در دوران مدرن است و به عنوان یادآور اهمیت LucasArts در این صنعت است.