نگاهی اجمالی به آینده فناوری از سوی برندگان جایزه علم و نوآوری آمستردام

در اواخر سال گذشته، برندگان شانزدهمین ویرایش Amsterdam Science & نوآوری جوایز (AmSIA) در موزه علوم NEMO اعلام شد.

این مسابقه به میزبانی مبادلات نوآوری آمستردام (IXA) – هر سال سه ایده نوآورانه از هلند را برجسته می کند. اینها به سه دسته تقسیم می شوند: سلامت، جامعه، و محیط زیست و آب و هوا.

این رویداد علاوه بر تمرکز ذهنی جذاب در پشت این اختراعات، به تحقق آنها نیز کمک می کند. برای برندگان، این نه تنها به معنای یک جایزه نقدی ۱۰۰۰۰ یورویی است منابع مالیبلکه دسترسی به جامعه ای از کارشناسان که می توانند به رشد آنها کمک کنند.

در اینجا در TNW، ما همیشه در مورد آنچه که در خط مقدم تکنولوژی اروپایی است هیجان زده هستیم، بنابراین با هر یک از سه برنده صحبت کردیم تا درباره کار آنها بیشتر بدانیم.

برنده بخش سلامت: دکتر زلیها گولر و ایمپلنت ترمیم کننده زخم

دکتر Zeliha Guler، دکتر، محقق ارشد و محقق اصلی در بخش زنان و زایمان در آمستردام UMC است.

او برنده رده سلامت در AmSIA برای کارش بر روی ایمپلنت قابل حل برای درمان افتادگی اندام لگن (POP) شد.

گولر به من می گوید: «POP یک بیماری چند عاملی است که با پایین آمدن کف لگن به دلیل از دست دادن استحکام بافت، و به خطر افتادن کیفیت ماتریکس خارج سلولی مشخص می شود.

علت اصلی اختلالات کف لگن زایمان است و “خطر POP ممکن است تا ۶۰ درصد برای زنان زایمان کرده و افراد بالای ۵۰ سال افزایش یابد.”

به طور معمول، POP با استفاده از ماده بافتی خود بیمار درمان می شود. متأسفانه، ۲۵ درصد از زنان به عمل جراحی دیگری نیاز دارند، زیرا زخم ها به درستی بهبود نمی یابند، زیرا کیفیت بافت به خطر می افتد. در صورت عود، از ایمپلنت های دائمی برای درمان POP استفاده می شود، اما می تواند عوارض بالینی ایجاد کند.

تیم گولر معتقد بود که می توان این مشکل را با ایمپلنت های قابل حل حل کرد – اما این به خودی خود کافی نبود.

او به من می گوید که او و تیم مدتی است که “با ایمپلنت های بافتنی تجزیه پذیر کار می کنند تا عوارض بالینی را از بین ببرند یا به حداقل برسانند”.

در حالی که آنها دریافتند که اینها پشتیبانی مکانیکی بسیار خوبی دارند، اما تفاوت زیادی با بافت های طبیعی دارند. این زمانی بود که او به استفاده از آن فکر کرد الکتروریسی شده داربست، همانطور که او “از توانایی آن در تقلید از محیط طبیعی سلولی آگاه شد و سازگاری بهتر با سلول ها را تقویت کرد.”

علاوه بر این، آنها استروژن را در داربست اضافه کردند تا بهبود بافت پس از جراحی بهبود یابد.

این رویکرد به اندازه کافی موفقیت آمیز بود تا او برنده جایزه رده سلامت شود.

اما قدم بعدی برای گولر؟ این رشد است.

او به من می گوید که “به دنبال توجه و همکاری شرکت های تجهیزات پزشکی برای حمایت از یک مطالعه پیگیری جامع و طولانی مدت است. [their] داربست الکتروریسی شده (ES).

فراتر از این، گولر می‌خواهد تجاری‌سازی و توزیع گسترده این فناوری را بررسی کند. این شامل موقعیت‌هایی می‌شود که نه فقط برای POP، بلکه چیزی که می‌تواند برای التیام انواع زخم‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

ناگفته نماند که چقدر می تواند تاثیرگذار باشد.

برنده رده جامعه: پپین ون روتن و دستگاه تنفس گاز خنده

Pepijn van Rutten – که در جوایز علم و نوآوری آمستردام در رده جامعه برنده شد – بخشی از تیم سازنده Respira است، یک دستگاه تنفس گاز خنده.

وقتی با او صحبت کردم، ون روتن مسائلی را که هلند در مورد گاز خنده دارد توضیح داد.

او به من می گوید: «حوادث بیش از ده برابر شده است، این متأسفانه منجر به بیش از ۱۲۰ مجروحیت شدید و ۲۰ مرگ در سال در سال می شود. [the country] تنها.”

او ادامه می دهد و می گوید در حالی که روش های مطمئنی برای آزمایش الکل و اکثر مواد مخدر دیگر وجود دارد، اما در مورد گاز خنده اینطور نیست.

ون روتن می‌گوید: «به همین دلیل است که ما در حال توسعه دستگاه تنفس‌سنجی هستیم.

او و تیم امیدوارند که – درست مانند گذشته با آزمایش الکل – زمانی که رانندگان بدانند ممکن است به خاطر مصرف این دارو گرفتار شوند، یک اثر پیشگیرانه قوی وجود داشته باشد.

به این ترتیب، حسگر ما می‌تواند تعداد تصادفات را کاهش دهد، جاده‌های ایمن‌تری ایجاد کند و جان انسان‌ها را نجات دهد.»

ون روتن به من می گوید که او و تیم پس از تماشای گزارشی در مورد اخبار هلندی در مورد افزایش تعداد افرادی که تحت تأثیر گاز خنده رانندگی می کنند، الهام گرفته اند. این یک عامل انگیزشی بزرگ بود.

آنها می خواستند “با ایمن کردن جاده های ما تاثیر مثبتی بر جامعه بگذارند” – و امیدوار بودند که بتوانند فناوری ایجاد کنند تا روند را معکوس کند.

اینها ریشه های نفس کشیدن.

ون روتن و همکارانش که در یک تیم سه نفره در آزمایشگاه نمایشگر در Vrije Universiteit آمستردام کار می‌کردند، روی ساخت Respira «تا حد امکان آسان، قابل اعتماد و دقیق و در عین حال مقرون‌به‌صرفه» تمرکز کردند.

چیزی که تا حدودی به آن رسیده اند.

پس از این برد و بودجه ۱۰۰۰۰ یورویی، تیم قصد دارد نمونه اولیه ای را بسازد که حتی کوچکتر و قوی تر باشد، اما آنها حتی بیشتر از آنچه در آینده می آیند هیجان زده هستند.

ون روتن می‌گوید: «ما برنامه‌های بزرگی برای آینده داریم، فناوری ما را می‌توان به راحتی برای تشخیص سایر مواد شیمیایی در تنفس، به عنوان مثال نشانگرهای زیستی که به بیماری‌های خاص مرتبط هستند، به کار برد.»

این بدان معناست که تیم از نظر فنی می‌تواند روشی ارزان و آسان برای آزمایش تنفس انسان‌ها و حیوانات برای بیماری ایجاد کند – همه اینها قبل از نشان دادن اولین علائم.

ون روتن به من می گوید: «ما توسعه حسگر گاز خنده خود را اولین گام در ایجاد یک پلت فرم تجزیه و تحلیل نفس می بینیم که هدف آن ایجاد جامعه ای امن تر و سالم تر است.

و چه کسی می تواند با آن بحث کند؟

برنده بخش محیط زیست و آب و هوا: اولیویه لوژیر و تولید نانوذرات پایدار

نانو ذرات می تواند راه نجاتی برای تعداد زیادی از بخش ها باشد، از جمله همه چیز، از زیست پزشکی گرفته تا تولید انرژی پایدار، اما یک مشکل وجود دارد: آنها به طرز باورنکردنی پیچیده هستند.

این موضوعی است که اولیویه لوژیر، محقق فوق دکتری در دانشگاه آمستردام، تصمیم گرفت تا با تیم خود به آن بپردازد.

ماهیت پیچیده نانوذرات یک نعمت و یک نفرین است.

بله، این ویژگی‌ها را برای آنها فراهم می‌کند که می‌توانند مشکلات را برطرف کنند، اما اولیویه لوژیه به من می‌گوید: «این پیچیدگی همچنین تولید آنها را بدون تکیه بر حلال‌های آلاینده و روش‌های تولید خسته‌کننده که اغلب منجر به محصولات غیرقابل اعتماد می‌شود، دشوار می‌کند.

Lugier و تیمش تجهیزات و روشی را ارائه کردند که امکان تولید آسان تعداد زیادی از نانوذرات را فراهم می کند. این را می توان در یک مرحله و بدون استفاده از حلال ها به دست آورد – که یک گام بزرگ رو به جلو نسبت به وضعیت فعلی ما است.

لوژیر به من می‌گوید هدف تبدیل نانوذرات از مواد گران‌قیمت آزمایشگاهی به عناصری است که می‌توانند در دستگاه‌های روزمره مورد استفاده قرار گیرند.

الهام بخش این پروژه از دکتر Stefania Grecea، رهبر گروه Functional Materials بود.

لوژیر می‌گوید: «او فکر کرد چندین فرآیند فیزیکی-شیمیایی را برای سنتز مواد کاربردی ترکیب کند. زمانی که متوجه شدیم که می تواند نانوذرات پیشرفته پوسته هسته ای را در یک مرحله بدون حلال تولید کند، پتانسیل آن را دیدیم و تصمیم گرفتیم به توسعه روش و تجهیزات نمونه اولیه ادامه دهیم.

برنده شدن این جایزه می تواند تاثیر زیادی برای لوژیر و همکارانش داشته باشد. گام‌های بعدی آن‌ها شامل بهبود فناوری و انجام تمام تلاش‌شان برای بهینه‌سازی فرآیند است.

در کنار این، آنها در حال راه اندازی استارتاپی به نام Nano Hybrids هستند که در حال ادغام است تا به تجاری سازی نانوذرات کمک کند.

پس از دستیابی به این امر، این گروه امیدوار است که فناوری نانوذرات دیگر در آزمایشگاه‌ها گیر نکند، بلکه می‌توان از آن برای بهبود کل جامعه استفاده کرد.

افکار نهایی

به راحتی می توان احساس غمگینی و ناراحتی در مورد وضعیت جهان کرد، جایی که به نظر می رسد شرکت های بزرگ در جستجوی سود، سیاره زمین را می سوزانند – و به همین دلیل است که خواندن در مورد طرح هایی مانند جایزه علم و نوآوری آمستردام بسیار نیروبخش است.

در اینجا، می‌توانیم نگاهی اجمالی به دنیای دانشمندان و محققانی داشته باشیم که هر کاری می‌کنند تا دنیا را تغییر دهند.

آنها امروز فناوری‌هایی را می‌سازند که دنیای فناوری فردا را تعریف می‌کنند – و این چیز زیبایی است.