بررسی “خالق”: یادآوری خیره کننده ای که ما به داستان های علمی تخیلی اصلی بیشتری نیاز داریم

مناظر شهری سایبرپانک زمین های غلتشی که توسط روبات ها کشت می شود. ایستگاه های فضایی سر به فلک کشیده اینها فقط نمونه ای از شگفتی هایی هستند که در انتظار گرت ادواردز هستند. خالق.

در جدیدترین فیلمش، یک سرکش کارگردان ما را به آینده ای می برد که به طرز شگفت انگیزی تحقق یافته است، اما نه بدون سهم آن از وحشت. در اینجا، بشریت با او معامله می کند هوش مصنوعی در یک جنگ همیشه در حال تشدید برای بقا. این مفهوم مطمئناً برای فیلم جدید نیست، اما با توجه به این موضوع ظهور هوش مصنوعی و حسابرسی فعلی هالیوود با فناوری هوش مصنوعیاین نبرد روی صفحه بیشتر از همیشه مرتبط است.

با این حال، علیرغم اینکه موضوع آن تا حد ممکن داغ است، خالق لزوماً برای شرکت در گفتگو پیرامون هوش مصنوعی اینجا نیست. در عوض، فیلم بیشتر از هوش مصنوعی به عنوان دریچه ای استفاده می کند که از طریق آن ظرفیت افراد برای عشق و نفرت را بررسی می کند. این یک پروژه تحسین برانگیز است، البته خالق و هسته عاطفی توسعه نیافته آن نمی تواند به طور کامل از بین برود.

با این حال، چه خالق فاقد ماهیت موفق، بیش از آن است که در اجرای فنی جبران کند. تصاویر و مناظر صوتی خیره کننده ایجاد می کند خالق یک تجربه غوطه ور فوری، تجربه ای که افزودنی عالی (و اصیل!) به کانون علمی تخیلی می کند.

چه خالق در باره؟

چند دقیقه اول از خالقاین بازی مانند یک تبلیغات قدیمی دهه ۵۰ است که مردم را تشویق می کند تا فناوری ربات را در زندگی روزمره خود بگنجانند. همانطور که ربات‌ها ماهرتر و باهوش‌تر می‌شوند، انواع جدیدی از جمله شبیه‌سازها پدیدار می‌شوند – هوش مصنوعی که شبیه انسان‌ها ساخته شده است. اما بر خلاف replicants of بلید رانربرای مثال، این اندرویدها دارای عناصری هستند که آن‌ها را از انسان‌ها متمایز می‌کند، از جمله ماشین‌های در معرض در پشت سرشان. (فقط یکی از بسیاری از جلوه های تاثیرگذار در طول فیلم.)

علیرغم سعادت تکنولوژیکی که آگهی‌های بازرگانی وعده می‌دهند، دیری نمی‌گذرد که ماشین‌ها به اربابان انسانی خود می‌روند و لس‌آنجلس را با یک حمله هسته‌ای محو می‌کنند. این حمله جنگی را بین بشریت و هوش مصنوعی آغاز می کند – حداقل در سطح آن. در واقع، این جنگ بین ایالات متحده و جمهوری آسیای جدید است. در آنجا، انسان‌ها، روبات‌ها و شبیه‌سازها در هماهنگی زندگی می‌کنند و این ایده سیاه و سفید ایالات متحده را مبنی بر اینکه هوش مصنوعی ماشین‌هایی بی‌احساس هستند، پیچیده می‌کند.

محور اصلی این درگیری، خالق مرموز هوش مصنوعی پیشرفته است که با نام Nirmata (در نپالی به معنی “خالق”) نیز شناخته می شود. در حالی که Nirmata به عنوان یک شخصیت مسیحایی در آسیای جدید پرستش می شود، ایالات متحده آنها را به عنوان تهدیدی برای نابودی می بیند – به ویژه از آنجا که اطلاعات جدید نشان می دهد که Nirmata سلاح جدیدی ساخته است که می تواند یک بار برای همیشه بشر را نابود کند. ایالات متحده مامور نیروهای ویژه جاشوا (جان دیوید واشنگتن) را می فرستد تا نیروما را بکشد و سلاح را نابود کند، اما ماموریت جاشوا زمانی که متوجه می شود سلاح یک کودک هوش مصنوعی است (مادلین یونا ویلز) به شدت تغییر می کند. او همچنین می‌داند همسرش مایا (جما چان) را که مدت‌ها فکر می‌کرد مرده است، کجا پیدا کند.

خالق اودیسه ای خیره کننده در آینده است.

حمله NOMAD در «خالق».
اعتبار: استودیو قرن بیستم

جاشوا با ملاقات مجدد با مایا در خط، به کودک – با نام مستعار آلفی – کمک می کند تا او را پیدا کند. آنچه در ادامه می‌آید سفری نفس‌گیر در جمهوری آسیای جدید است، در حالی که جاشوا و آلفی از فضای سبز زنده روستاهای کشاورزی روستایی به صنعت نئون شهرهای بزرگ سفر می‌کنند. اورن سافر و گریگ فریزر، فیلمبرداران، دامنه حماسی این مناظر را با وضوح زیبایی به تصویر می‌کشند، و طراحی تولید توسط جیمز کلاین تضمین می‌کند که هر منطقه از جهان متمایز و در عین حال زندگی‌شده احساس می‌شود. اگرچه می‌دانید این مکان‌ها واقعی نیستند، اما با چنان دقت و جزئیاتی ساخته شده‌اند که نمی‌توانند احساس کنند که هستند.

موجوداتی که این جهان را پر می کنند به همان اندازه فریبنده هستند. ربات ها در اشکال و اندازه های مختلف و متناسب با عملکرد آنها هستند. (یک برجسته خاص، یک تانک عظیم از یک ربات است که تنها کارش این است که وارد نبرد شده و خود را منفجر کند.) در جای دیگر، ترکیب شبیه سازها از اجزای ارگانیک و مکانیکی، تصویر فیزیکی هوش مصنوعی را در فیلم هایی مانند سابق ماشین. با این حال، ظاهر شبیه سازها هنوز به اندازه کافی متمایز است – از جمله حفره هایی که در جمجمه آنها وجود دارد – به طوری که بیش از حد آشنا یا مشتق به نظر نرسد.

یکی دیگر از عناصر متمایز از خالق USS NOMAD، یک ایستگاه فضایی آمریکایی است که در بالای آسیای جدید کمین کرده است. دو بال بلند آن به آن ظاهری شبیه به یک فرشته انتقام جو می دهد که با توجه به اینکه می تواند با فشار یک دکمه آتش ببارد، چندان دور نیست. هر حمله NOMAD با هیبت مهیب بازی می کند. بخش‌هایی از نور آبی هدف خود را مشخص می‌کند، در حالی که طراحی صدای پیش‌بینی ترس از دیدن ویرانی در چنین مقیاس بزرگی را تشدید می‌کند. اگر نمی دانید آدم های بد واقعی چه کسانی هستند خالق قبل از آتش سوزی NOMAD هستند، قطعاً زمانی که آن را در عمل مشاهده کنید، خواهید دید.

چه می کند خالق باید در مورد هوش مصنوعی بگویید؟

مادلین یونا ویلز در “خالق”.
اعتبار: استودیو قرن بیستم

با توجه به ظلم آشکار NOMAD و ایالات متحده در مورد ترساندن مردم آسیای جدید، جای تعجب نیست که خالق از هوش مصنوعی و انسان هایی که با آن زندگی می کنند پایین می آید. اما این احساس کمتر فریادی برای پذیرش فناوری هوش مصنوعی است تا تشویقی برای در آغوش گرفتن و همدلی با کسانی که ممکن است آنها را به عنوان دیگری ببینیم.

برای اینکه ما را وادار کند به جای ترسیدن از شخصیت‌های هوش مصنوعی آن‌ها را شناسایی کنیم، خالق بر فیزیک انسانی شبیه سازها و توانایی ربات ها در صحبت کردن و ابراز احساسات تاکید می کند. آلفی به ویژه کلید این موضوع را ثابت می کند، زیرا فیلم اولین واکنش های او را به جهان، از جمله شگفتی های کودکانه، ترسیم می کند. آنچه در اینجا می بینیم این هوش مصنوعی نیست که ما در حال حاضر با برنامه هایی مانند آن آشنا هستیم ChatGPTاما زندگی مصنوعی کامل

در آسیای جدید، هوش مصنوعی جوامع و شیوه های فرهنگی را به تنهایی ایجاد کرده است، اگرچه اغلب این سنت ها با انسان هایی که در کنار هوش مصنوعی زندگی می کنند به اشتراک گذاشته می شود. از آنجایی که این فرهنگ مشترک انسان و هوش مصنوعی با رویکرد انسان محور و غرب محور ایالات متحده به جنگ در تضاد است. خالق ترس از هوش مصنوعی را نسخه جهانی بیگانه هراسی یا شکل تغییر یافته احساسات ضد آسیایی می داند.

این یک استعاره ناشیانه است، به خصوص که خالق آن را زیاد توسعه نمی دهد پدر فراتر از “نفرت بد است، اما عشق خوب است.” سایر جنبه‌های تصویر هوش مصنوعی آن نیز به همان اندازه کمرنگ شده‌اند. وقتی جاشوا و دیگر آمریکایی‌ها درباره اینکه چرا هوش مصنوعی ممکن است در وهله اول به لس‌آنجلس حمله کرده باشد، صحبت می‌کنند، شخصی به شایعه‌ای اشاره می‌کند که هوش مصنوعی می‌خواست شغل آنها را بدزدد. این خط به‌عنوان اشاره‌ای به نکات متعصبانه ضد مهاجر خوانده می‌شود، اما تهدیدی را که هوش مصنوعی واقعاً می‌تواند برای کارگران انسانی ایجاد کند، نادیده می‌گیرد. در آسیای جدید، بیلبوردها مردم را تشویق می‌کنند که شبیه‌شان را به شبیه‌سازها اهدا کنند تا از هوش مصنوعی پشتیبانی کنند. این عمل به طرز عجیبی شبیه است استودیوهای فیلمبرداری اسکن بدن وسایل اضافی را انجام می دهند. با این حال هر گونه نگرانی در مورد کمک های مشابه – و شرکت ها داشتن شباهت گفت – به کنار راه بیفتید تا راه را برای داپلگانگرهای شبیه‌ساز مهم طرح‌واره باز کنید. حداکثر، اینها بررسی های منفعلانه ای از نقش هوش مصنوعی در دنیای واقعی ما هستند که بیشتر از هر چیز دیگری به عنوان لباس پوشیدن استفاده می شود.

خالق قلب خوبی دارد، اما ارتباط همیشه وجود ندارد.

جان دیوید واشنگتن و مادلین یونا ویلز در «خالق».
اعتبار: استودیو قرن بیستم

به طور مشابه، یکی از کلیدی ترین روابط فیلم، توسعه نیافته است: رابطه بین جاشوا و مایا. مایا تمام انگیزه جاشوا است، اما ما به طرز وحشتناکی به جز فلاش بک هایی که او و جاشوا در مورد هوش مصنوعی بحث می کنند یا عاشقانه در ساحل شادی می کنند، اطلاعات کمی از او دریافت می کنیم. (در صحنه‌های ساحل، او یونیفورم زنان مرده فیلم را پوشیده است: یک لباس سفید روان.) در حالی که چان و واشنگتن در چند صحنه‌ای که به اشتراک می‌گذارند، شیمی شیرینی دارند، مایا بسیار بیشتر از ازدواج او با جاشوا است. ارتباط او با Nirmata همان چیزی است که این دو را در وهله اول به هم نزدیک کرد، با این حال فیلم نمی تواند این ارتباط یا درونیات مایا را در عمق بیشتری بررسی کند.

خوشبختانه، قطع ارتباط مایا و جاشوا بین جاشوا و آلفی وجود ندارد. این دو با یک داستان کلاسیک «گرگ و توله تنها» شروع می‌کنند – اوایل امسال در پروژه‌های علمی تخیلی دیگری مانند آخرین ما و ۶۵. جاشوا اصولاً از هوش مصنوعی متنفر است، بنابراین اغلب آلفی او را آزار می دهد و ابتدا او را بیشتر ابزاری برای رسیدن به مایا می بیند. اما وقتی زمان بیشتری را با او می گذراند، از جمله بحث های فلسفی در مورد اینکه چه کسی می تواند به بهشت ​​برود، بیشتر او و هوش مصنوعی دیگر را به عنوان افراد تمام عیار می بیند. (البته، محاکمه با آتش شکار شدن توسط ایالات متحده و آسیای جدید مطمئناً به آنها کمک می کند تا به هم پیوند بخورند.)

واشنگتن با تبدیل شدن به یک پدر جانشین برای آلفی، طرف نرم‌تر جاشوا را میخکوب می‌کند، اما او هرگز از اکشن‌هایی که در نمایش‌هایش دیده بودیم غافل نمی‌شود. اصل. وولز در اولین نقش بلند سینمایی خود نیز فوق العاده است. او به آرامی خط بین دره عجیب هوش مصنوعی و معصومیت یک کودک خردسال را طی می کند و تعادل دشوار را در سراسر آن حفظ می کند.

قدرت لنگرهای ارتباط واشنگتن و ویلز خالق زوج زیرا تعداد کمی از دیگر عناصر موضوعی آن فاقد وزن هستند. به اینها یک جهان سازی باورنکردنی و یک بازی سوم را اضافه کنید که خطرات فیلم را به اوج جدیدی می رساند، حماسه جاه طلبانه و جذابی خواهید داشت. خالق همچنان شاهدی بر ظرفیت علمی تخیلی برای شگفتی، وحشت، و ارتباط واقعی انسانی است – و ما شایسته فیلم‌های بدیع‌تری مانند آن هستیم.

خالق اکنون در Hulu است.

به روز رسانی: ۱۹ دسامبر ۲۰۲۳، ۵:۳۵ بعد از ظهر EST The Creator در جشنواره Fantastic Fest در سال ۲۰۲۳ بررسی شد. این بررسی به مناسبت اولین پخش جریانی خود منتشر شده است.