توضیح طراحی جنبشی فورد: آنچه شما باید بدانید
eans/Shutterstock
توسط دانیل درای/۱۷ دسامبر ۲۰۲۳، ۸:۱۵ بعد از ظهر EST
وقتی به یک ماشین فکر می کنید، از نظر مفهومی، چه چیزی به ذهنتان می رسد؟ یک جعبه بزرگ با چهار چرخ و چند پنجره؟ مطمئناً، این ساده ترین راه برای فکر کردن به یک خودرو است، و در واقع، این الگوی غالب برای طراحی خودرو تا زمانی که یک چیز بوده است، بوده است. با این حال، در دو دهه گذشته، سازندگان خودرو به دنبال راه‌های جدید و جالبی برای تکرار و تکامل مفهوم ساده «جعبه روی چرخ» بوده‌اند.
در اواسط تا اواخر دهه ۲۰۰۰، غول خودروسازی فورد مفهومی را برای وسایل نقلیه خود ارائه کرد که قرار بود تحول بزرگ بعدی در نمای یک خودرو باشد. این مفهوم به عنوان “طراحی جنبشی” شناخته شد. ایده طراحی جنبشی به طور کلی از قرون وسطی وجود داشته است، اما این اولین بار بود که در خودروها اجرا شد. اما دقیقاً طراحی جنبشی چیست و تا آنجایی که اتومبیل‌های فورد پیش می‌روند، آیا آن را حل کرده است؟
طراحی جنبشی به طور کلی
درک تئو / شاتر استوک
طراحی جنبشی، همچنین به عنوان معماری جنبشی در رابطه با تاسیسات ثابت مانند ساختمان ها شناخته می شود، یک فلسفه طراحی است که به دنبال تقلید از ایده حرکت در ثابت است، یا به کار بردن مفهوم حرکت برای تغییر نامحسوس شکل ثابت. نمونه‌هایی از این مفهوم عبارتند از لامپ با سایه پارچه‌ای پیچ‌خورده یا دیوارهای ساختمانی با الگوهای موج‌دار و متحرک. چه واقعاً حرکت کند یا نه، نکته این است که شما را وادار کند به آن نگاه کنید و فکر کنید: “وای، به آن چیز نگاه کن که در حال حرکت است.”
این یک مفهوم خوب از نظر طراحی و بازاریابی و به دلایل مشابه است. استفاده از طراحی جنبشی بر روی اشیا باعث می شود که آنها شیک و آینده نگر به نظر برسند، و همانطور که اتفاق می افتد، مردم خرید چیزهای شیک و آینده نگرانه را دوست دارند. اگر محصول خود را مانند یک سطح روان جلوه دهید، بینندگان به طور طبیعی مجذوب آن خواهند شد و در نتیجه مایل به پول را پایین بیاور برای ادامه نگاه کردن به آن
طراحی جنبشی در خودروهای فورد
سو تاچر/گتی ایماژ
طراحی جنبشی برای اولین بار در سال ۲۰۰۴ توسط طراح خودروی برجسته بریتانیایی مارتین اسمیت، که توسط بازوی اروپایی فورد مأموریت داده شد تا خودرویی با طراحی بیشتر بسازد، وارد فلسفه طراحی کلی فورد شد. طراحی رسا، جذاب. پاسخ اسمیت طراحی جنبشی بود.
اسمیت در مصاحبه ای در سال ۲۰۱۰ گفت: «طراحی جنبشی چیزی است که ما واقعاً می توانیم توصیف کنیم دکسینر. “عناصر کلیدی عبارتند از حالت مطمئن، خطوط پویا، زبان فرم رسا، سطوح کشیده، گرافیک جسورانه و جزئیات عالی. آنها با هم حرکت و ورزش را منتقل می کنند، و توانایی های پویای اتومبیل های ما را با آن روحیه سرگرم کننده برای رانندگی تلگراف می کنند. به نظر می رسد ماشین در حالت ایستاده در حال حرکت است.”
اولین وسیله نقلیه فورد که نمونه این ایده آل بود، خودروی مفهومی SAV بود که در سال ۲۰۰۵ ظاهر شد. پس از آن، خودروهای فورد متعددی از جمله گلکسی، موندئو، کوگا، فوکوس، فیستا و کا به درجات مختلفی از آن پیروی کردند. هر یک از این خودروها از علائم مشابه یا مشابهی استفاده می‌کردند، از کاپوت شیب‌دار گرفته تا برآمدگی‌های جانبی قابل توجه، همه برای این که تماشاگران فکر کنند، “وای، آن چیز سریع به نظر می‌رسد، من یکی می‌خواهم.”
آیا طراحی جنبشی هنوز فلسفه اصلی فورد است؟
TP71/Shutterstock
مفهوم اصلی طراحی جنبشی الگوی غالب فورد تا و از جمله رونمایی از Iosis-MAX در نمایشگاه خودرو ژنو ۲۰۰۹ بود. در همان سال، به دنبال رونمایی از فورد C-MAX، این شرکت شروع به گذار به چیزی کرد که به عنوان زبان طراحی “Kinetic 2.0” شناخته شد. ایده کلی کم و بیش یکسان بود، تلاش برای انتقال “انرژی در حرکت”، اما با برخی تغییرات کلی و ساده سازی.
Kinetic 2.0 تا اوایل دهه ۲۰۲۰ فلسفه اصلی فورد بود، زمانی که این شرکت به زبان طراحی جدید خود روی آورد.انرژی پیشرونده در قدرتمفهومی که اصول اولیه آن «فرماندهی، چابکی و پاسخگویی» بود. نمونه‌ای از آن در قالب یک مجسمه موستانگ بدون چرخ در نمایشگاه خودرو پکن ۲۰۲۰ نشان داده شد که دارای زوایای چشمگیر و نمای بادگیر است. بی شباهت به طراحی جنبشی نیست، فقط کمی بیشتر … swoopy.
منبع: https://www.slashgear.com/1469170/ford-kinetic-design-explained/