گرایش ها و چالش های شبکه سازی در آموزش

بسیاری از دانشگاه ها و مدارس در حال حاضر در حال انتقال به دنیای دیجیتال هستند. اخیراً، مربیان شروع به چرخش به روش های جدید تدریس کرده اند و روش های جدید را پذیرفته اند همکاری ابزارها و به‌روزرسانی سریع فناوری‌های درون کلاسی. و اگرچه درهای کلاس‌ها و سالن‌های سخنرانی ما پس از کووید دوباره باز شده است، دوره‌های از راه دور هنوز از بین نرفته‌اند.

در حالی که کلاس های درس سنتی یک بار دیگر به جذابیت دوردستی اشاره می کنند دوره های آنلاین پایدار می ماند و به چیزی تبدیل می شود که ما اکنون به آن می گوییم ترکیبی یا دوره های هیبریدی انعطاف پذیر (HyFlex).

به طور طبیعی، دانش آموزان همان انعطاف پذیری را می خواهند و متخصصان توانمندسازی دیجیتال از آن لذت می برند. مانند بسیاری از معلمان – اگر نه بیشتر – معلمان. زندگی آن‌ها انعطاف‌پذیرتر بود و ابزارهای فناوری جدیدشان دنیایی از امکانات را برای راه‌های نوآورانه کار با یکدیگر باز کرده است.

با این حال، تمام این ترافیک دیجیتال جدید زیرساخت های شبکه سنتی را تا حد خود تحت فشار قرار می دهد. و اگر شبکه ضعیف باشد، تجربه یادگیری ترکیبی آسیب می بیند. اما چقدر بد است؟ و بخش آموزش چه کاری می تواند در این زمینه انجام دهد؟

یادگیری Hybrid و HyFlex

تعاریف دوره ترکیبی متفاوت است، اما معمولاً ترکیبی از آموزش کلاسی با جلسات آنلاین همزمان یا ناهمزمان را ارائه می دهد. HyFlex نوعی دوره ترکیبی است که به دانش‌آموزان اجازه می‌دهد تصمیم بگیرند که چگونه در کلاس شرکت کنند: حضوری، زنده از طریق یک کنفرانس ویدیویی، یا بعداً با تماشای یک فایل ضبط شده.

این انعطاف پذیری دانش آموزانی را با برنامه ها، مکان های جغرافیایی، نیازهای یادگیری یا شرایط دسترسی متفاوت در خود جای می دهد. همچنین به دانش آموزان اجازه می دهد آموزش را با زندگی شخصی و حرفه ای خود متعادل کنند و مربیان ادعا می کنند که می تواند استخدام و حفظ را بهبود بخشد.

یک مطالعه گلچین/یونسکو همچنین نشان داد که ۸۲ درصد از دانش‌آموزان می‌خواهند حداقل برخی از دوره‌های آموزشی آنها به صورت آنلاین برگزار شود، در حالی که ۴۱ درصد ترجیح می‌دهند یادگیری کاملاً آنلاین را داشته باشند.

با این حال، یادگیری HyFlex به شدت به فناوری برای تسهیل ارتباطات و تعامل یکپارچه بین دانش‌آموزان، مدرسان و منابع دوره متکی است. یادگیری آنلاین سیستم های مدیریت (LMS) کنفرانس ویدیویی ابزارها، تابلوهای گفتگو و دیگر پلتفرم های دیجیتال نقش حیاتی در حمایت از ارائه محتوا و فعالیت های مشترک ایفا می کنند.

و تمام آن فناوری به زیرساخت شبکه متکی است.

تکنولوژی عالی

بنابراین، شکی نیست که مدارس و دانشگاه ها این انقلاب فناوری را جدی می گیرند. با این حال، بسیاری از رهبران دانشگاه هنوز در تلاش برای ارائه یک برنامه درسی کامل از دوره های آنلاین هستند.

همکاری دیجیتال موثر به تجهیزات صوتی و تصویری (AV) با کیفیت بستگی دارد. با کمال تعجب، مطالعه اخیر سونی نشان داد که اکثر دانشگاه های اروپایی – بیش از دو سوم – به سخت افزار AV کافی برای مدیریت دوره های HyFlex مجهز نیستند و این فقط برای کلاس های معمولی است.

دوره های شامل VR/ فناوری واقعیت افزوده، روباتیک و سه بعدی به سخت افزار به روز شده نیاز دارد که منجر به افزایش تقاضای تاخیر و پهنای باند در شبکه دانشگاه می شود. بدیهی است که تغییر دیجیتال در مدارس و دانشگاه ها به پایان نرسیده است.

اما به نظر می رسد آنها یک چیز را فراموش کرده اند: چگونه یک زیرساخت شبکه سنتی قرار است از این همه فناوری جدید پشتیبانی کند؟

قطارهای جدید در مسیرهای قدیمی

بخش آموزش یک فرصت منحصر به فرد برای تکامل و پذیرش آینده با پیشرفت های سریع دارد. زیرساخت شبکه باید ارتقا یابد. همانطور که یک قطار گلوله به ریل‌های مدرن و نه پایه‌های چوبی قدیمی نیاز دارد، روش‌های آموزشی پیشرفته ما نیز برای تحقق وعده‌های خود نیاز به تنظیم بنیادی مناسب دارند.

خوشبختانه فناوری شبکه در حال پیشرفت قابل توجهی است. Wi-Fi 6، به خصوص در تنظیمات متراکم، برتر از پیشینیان خود است. Wi-Fi 6E این مزیت را با اتصال ۶ گیگاهرتز افزایش می دهد که نویدبخش افزایش قابل توجه پهنای باند فرکانس با تراکم کمتر است.

همچنین راه حلی وجود دارد که مناسب مدارس و دانشگاه ها به نام Audio Video Bridging (AVB) است. AVB مجموعه ای از استانداردهای IEEE است که همگام سازی بهبود یافته، تأخیر کم و تحویل قابل اعتماد جریان های صوتی و تصویری را از طریق شبکه های اترنت فراهم می کند. این به ویژه برای محتوای آموزشی مانند سخنرانی ها، جلسات آموزشی و کارگاه ها مفید است. AVB با تخصیص بخش خاصی از آن به این امر دست می یابد شبکه پهنای باند برای چنین محتوای بلادرنگ. با تقسیم‌بندی شبکه به این روش، سوئیچ‌ها می‌توانند وظایف حیاتی را اولویت‌بندی کنند و ترافیک داده‌های دیگر را کارآمدتر مدیریت کنند.

یک برنامه اقدام

به طور خلاصه، بخش آموزش با تبدیل شدن به ترکیب های فیزیکی و دیجیتال دنیای حرفه ای را دنبال می کند. با این حال، اگر کاری انجام نشود، تمام فناوری های جدید آنها زیرساخت های شبکه سنتی را بارگذاری می کند. چالش‌هایی که رهبران فناوری اطلاعات و مدیران آموزشی باید در حین آماده‌سازی پردیس‌های خود برای تغییر فناوری در نظر بگیرند عبارتند از:

• نیازهای ارتباطی در حال تکامل
• تعداد روزافزون دستگاه های کاربر
• تقاضای نوسان پهنای باند
• امنیت سایبری الزامات
• نگرانی های حفظ حریم خصوصی داده ها

به طور خلاصه، ارزیابی مجدد شبکه کامل برای مؤسسات آموزشی بسیار مهم است، زیرا آنها به سفر فناوری خود ادامه می دهند.

ما بهترین برنامه همکاری را معرفی کرده ایم.