در حالی که ممکن است ما را ترک کرده باشیم پونتیاک GTO اورجینال خارج از این ترکیب، در سال ۱۹۷۳، دوران ماشین عضلانی بیشتر به پایان رسیده بود. با این حال، پونتیاک مسیر جدیدی را با پرفروش اصلی خود داشت و نسخه ۱۹۷۳ قطعا ارزش بررسی را دارد. نکته مهم این است که در سال ۱۹۷۳، مقررات فدرال جدید برای فرونشاندن آلودگی وارد عمل شد و گاز بدون سرب در سراسر کشور در حال افزایش بود.
در حالی که اکثر شرکتهای خودروسازی شروع به تولید خودروهای عضلانی به نفع گزینههای سازگارتر با محیط زیست کردند، پونتیاک با Pontiac GTO 1973 برای آخرین “هورا” انتخاب کرد. GTO ظاهرا دارای موتور یک ماشین عضلانی بود، با گزینه هایی برای هر دو V-8 400 اینچ مکعبی و V-8 اختیاری ۴۵۵ اینچ مکعبی، اما مقررات مختلف جدید انرژی زیادی را از خودرو خارج کردند.
پونتیاک با نسخههای قبلی تمرین زیادی داشت و از نبوغ خود برای ارائه سیستم تعلیق بهتر، هندلینگ بهتر و در کل سواری نرمتر از هر GTO قبلی استفاده کرد. اگرچه برخی از علاقه مندان به خودروهای عضلانی به GTO 1973 کمتر از آنچه باید بود نگاه می کنند، افرادی که آنها را رانندگی کرده اند می گویند هندلینگ و قدرت آنها همچنان آنها را به خودروهای عضلانی عالی تبدیل می کند.
منبع: https://www.slashgear.com/1457376/most-underappreciated-pontiac-muscle-cars/