بر اساس اطلاعات طبقه بندی نشده ای که توسط گارد ساحلی ایالات متحده پس از غرق شدن Fitzgerald منتشر شد، این کشتی همچنین به یک مجموعه ارتباطی گسترده مجهز بود. نزدیک به ۵۰ سال پیش، کشتیرانی دریاچه های بزرگ یک تجارت پیچیده بود و کشتی ها همیشه با یکدیگر و طرفین روی زمین در تماس بودند. پس از همه، حمل و نقل باید ایمن و به موقع انجام شود.
اس اس ادموند فیتزجرالد دارای پنج رادیو چند کاناله بود که به طیف وسیعی از فرکانس ها دسترسی داشتند. علاوه بر این، دارای دو مجموعه رادار برای اسکن سطح آب برای هر گونه مانع احتمالی بود. نکته جالب این است که گارد ساحلی همچنین بیان می‌کند که Fitzgerald هیچ سخت‌افزاری برای سنجش عمق آبی که از آن عبور می‌کرد نصب نشده بود، زیرا شرایط حمل و نقل از آن زمان به چنین وسیله‌ای نیاز نداشت.
رمز و راز ادموند فیتزجرالد غرق شدن آن را احاطه کرده است، زیرا هیچ گونه اتفاق نظری در مورد چگونگی گم شدن کشتی وجود ندارد. دو نظریه غالب وجود دارد: به گفته گارد ساحلی، اغلب مسئول بررسی حوادث غیرنظامی دریایی استدریچه های شل در قسمت بالایی فیتزجرالد باعث شد که آب به داخل سرازیر شود و در نهایت کشتی را غرق کند.
فرضیه دیگر این است که یک موج بزرگ در طوفان باعث شد جلوی کشتی (کمان) در زیر دریا فرو برود و از این طریق آب بگیرد. در هر صورت غرق شد، خدمه ادموند فیتزجرالد حتی یک سیگنال پریشانی ارسال نکردند. هنگامی که کشتی در سال ۱۹۷۶ مورد بررسی قرار گرفت، مشخص شد که کشتی به دو قسمت تقسیم شده است و نشان می دهد که کمان به طور بالقوه به کف دریاچه سوپریور برخورد کرده است. سرانجام زنگ فیتزجرالد در سال ۱۹۹۴ پیدا شد و در حال حاضر در موزه کشتی‌های غرق شده دریاچه‌های بزرگ در Whitefish Point، میشیگان به نمایش گذاشته می‌شود.
منبع: https://www.slashgear.com/1443822/edmund-fitzgerald-shipwreck-mystery-48-years-later/