مانند Nintendo DS و ۳DS، Nintendo 64 عمدتاً یک پلتفرم عالی بود. نینتندو اولین گام های خود را در عرصه سه بعدی برداشت که منجر به برخی از عناوین تحسین شده این شرکت از جمله “Super Mario 64” و “The Legend of Zelda: Majora’s Mask” شد. اما باز هم، درست مانند DS/3DS، برخی بازیها دارای طرحهای کنترلی دردناکی بودند که بر کلمه «بلستر» تأکید داشتند.
یکی از محبوب ترین فرنچایزهای نینتندو ۶۴ «ماریو پارتی» بود. هر ورودی مجموعهای از مینیگیمها را در خود جای میداد که دارای طرحهای کنترلی مختلفی بودند. برخی از بازیکنان میخواستند هماهنگی چشم و دست خود را انجام دهند، برخی دیگر به شانس محض تکیه میکردند، و برخی از شرکتکنندگان وظیفه داشتند که دکمهها را فشار دهند و چوبهای آنالوگ را در سریعترین زمان ممکن بچرخانند. این سومین الگوی کنترلی منبع برخی از بدنام ترین مشکلات نینتندو بود.
از آنجایی که Nintendo 64 قبل از اینکه سازندگان کنسول طرح بندی کنترلر ایده آل را کشف کنند، عرضه شد، دستگاه جانبی یک طراحی منحصر به فرد سه شاخه با چوب آنالوگ در وسط داشت. زمانی که بازیکنان باید در مینیبازیهای «Mario Party» که شامل چرخاندن چوبهای آنالوگ بود، برنده میشدند، بسیاری به استفاده از کف دست خود متوسل شدند. در استفاده معمولی، چوب بی ضرر است، اما بسیاری از بازیکنان «ماریو پارتی» آن را با شور و حرارت می چرخاندند که بریدگی، تاول، سوراخ شدن و سوختگی ناشی از اصطکاک را دریافت کردند. این جراحات آنقدر بد بود که یک بچه نیاز به واکسن کزاز داشت. نینتندو متعاقباً به دلیل این مسائل مورد شکایت قرار گرفت و برای حل این دعوا، این شرکت دستکش رایگان برای جلوگیری از پارگی در آینده ارائه داد. هنگامی که نینتندو عناوین «Mario Party» را دوباره بر روی کنسولهای آینده منتشر کرد، این شرکت هشدارهایی را اضافه کرد که به صراحت به بازیکنان میگفت که چوبهای کنترل را با کف دست خود نچرخانند.
منبع: https://www.slashgear.com/1450392/infamous-gaming-peripherals-pain-users/