گزارش پایان سال دیوان عالی به آینده هوش مصنوعی در قوه قضاییه می اندیشد

دادگاه عالی ایالات متحده آن را منتشر کرد گزارش سالانه پایان سال روز یکشنبه در مورد قوه قضاییه فدرال، مروری بر کار و دستاوردهای دادگاه در سال گذشته ارائه کرد.

این گزارش که توسط رئیس قاضی جان رابرتز تهیه شده است، همچنین شامل تفسیری در مورد استفاده روزافزون از هوش مصنوعی (AI) در سیستم قضایی است که مزایا، چالش‌ها و پیامدهای اخلاقی آن را بررسی می‌کند.

بازتاب قاضی رابرت رئیس دادگاه در این گزارش در زمانی است که هوش مصنوعی به سرعت در حال فراگیر شدن است و سؤالاتی را در مورد پتانسیل آن برای تغییر شکل صدها، احتمالاً هزاران حرفه، از جمله مشاغل وکلا و قضات، ایجاد می کند. رابرتز در این گزارش با تاکید بر اهمیت هوش مصنوعی در گفتمان کنونی می گوید: “هر سال، من از گزارش پایان سال برای صحبت در مورد یک موضوع مهم مرتبط با کل سیستم دادگاه فدرال استفاده می کنم.”

در این گزارش، رابرتز با نگاهی تاریخی، ظهور برق در مناطق روستایی آمریکا را با عصر مدرن فناوری اطلاعات مقایسه می‌کند. او شروع می کند: «گاهی اوقات، ورود فناوری جدید می تواند به طور چشمگیری کار و زندگی را برای بهتر شدن تغییر دهد.

ترسیم موازی با سرمایه گذاری های فناوری گذشته مانند پیج کامپوزیتورکه منجر به سقوط مالی مارک تواین به دلیل پیچیدگی و عدم تجاری سازی آن شد، این گزارش ماهیت غیرقابل پیش بینی پیشرفت تکنولوژی را برجسته می کند. جاستیس رابرتز هشدار می‌دهد: «اما هر داستان سرمایه‌گذاری در فناوری پایان روشنی ندارد.

این گزارش به پذیرش فزاینده فناوری در قوه قضاییه اشاره می کند و به حرکت قوه قضائیه از قلم به سمت رایانه های شخصی و پایگاه های داده الکترونیکی اشاره می کند. رابرتز با اذعان به بحث جاری مشاهده می‌کند: «کسانی از ما که از سیستم‌های رایانه‌های شخصی جدید، حجیم و اولیه در محیط‌های کاری قانونی شگفت زده می‌شدیم، به سختی می‌توانستیم مکالمات امروزی را در مورد اینکه آیا رایانه‌ها و چه زمانی می‌توانند جایگزین انواع حرفه‌ها شوند، پیش‌بینی کنیم.» . در مورد پتانسیل هوش مصنوعی برای جایگزینی نقش های انسانی.

با این حال، این گزارش انعطاف پذیری و سازگاری قوه قضاییه را در برابر تغییرات تکنولوژیکی تأیید می کند، در حالی که به طور ضمنی اطمینان می دهد که قضات انسانی ضروری هستند. “من مطمئن هستم که ما نیستیم [about to become obsolete]رابرتز، با تأکید بر تعادل بین پذیرش نوآوری و حفظ عناصر اساسی فقه، می‌گوید: «اما به همان اندازه مطمئن هستیم که تغییرات تکنولوژیکی به تغییر کار ما ادامه خواهد داد».

این تفکر زمانی مطرح می‌شود که حرفه حقوقی با ادغام هوش مصنوعی در وظایفی از تحقیقات حقوقی گرفته تا تحلیل‌های پیش‌بینی‌کننده دست و پنجه نرم می‌کند.

بر اساس یک اخیر گزارش دیلویتحدود ۳۹ درصد مشاغل قانونی در دو دهه آینده در معرض «خطر زیاد» خودکار شدن قرار دارند. به طور مشابه، اخیرا گزارش مک کینزی تخمین می زند که ۲۳ درصد از شغل یک وکیل معمولی می تواند خودکار باشد.

استفاده از هوش مصنوعی در نظام حقوقی نیز خالی از چالش و ملاحظات اخلاقی نیست. در حالی که هوش مصنوعی می‌تواند کارایی و دسترسی به اطلاعات حقوقی را بهبود بخشد، نگرانی‌ها در مورد سوگیری الگوریتمی، شفافیت و از دست دادن قضاوت انسانی همچنان ادامه دارد.

به نظر می‌رسد پیام این گزارش یکی از خوش‌بینی‌های محتاطانه است – فراخوانی برای استفاده از مزایای هوش مصنوعی و در عین حال توجه به محدودیت‌ها و مشکلات احتمالی آن.

همانطور که گزارش دیوان عالی به وضوح نشان می دهد، سوال این نیست که آیا هوش مصنوعی بر حرفه حقوقی تأثیر می گذارد یا خیر، بلکه این است که چگونه این کار را انجام می دهد و چه تدابیری باید برای اطمینان از اینکه فناوری به جای تضعیف آن در خدمت عدالت است، وجود داشته باشد. اگرچه این گزارش ممکن است مسیری را برای استفاده از هوش مصنوعی در قانون ترسیم کند، اما به دقت ثابت می کند که عدالت واقعی و مشورت منصفانه همیشه مستلزم یک تماس انسانی است.