گزارش قطعی چگونگی تبدیل WeWork از ارزش ۴۷ میلیارد دلاری به یک سبد خرید تنها در ۶ هفته

• ما کار میکنیم گزارش شده است که به اعلام ورشکستگی نزدیک است.
• بایگانی می تواند نقطه اوج یکی از خیره کننده ترین شکست های استارت آپی در تمام دوران باشد.
• نابودی WeWork سال‌ها پیش با یک دوره شش هفته‌ای کلیدی در سال ۲۰۱۹ آغاز شد

یادداشت سردبیر: اینسایدر برای اولین بار این داستان را در سپتامبر ۲۰۱۹ منتشر کرد و دوره فاجعه بار پس از ثبت نام WeWork برای اولین تلاش خود برای IPO را توصیف کرد. اسناد IPO مجموعه ای از تضاد منافع و سوءمدیریت توسط بنیانگذار مغناطیسی و غیرعادی آن، آدام نویمان را فاش کرد. در هفته‌های بعد، رویاهای نویمان برای عرضه اولیه سهام شکست خورد و سوخت و او از سمت مدیرعاملی کنار گذاشته شد. شرکت کوچک شد و از طریق a SPAC فقط دو سال بعد در سال ۲۰۲۱٫ اما WeWork به خون ریزی پول نقد ادامه داد و آن را در تنگنای شدید مالی قرار داد. پیش از تشکیل پرونده بالقوه ورشکستگی، Insider در حال بازنشر این داستان در مورد اولین نشانه های مشکلات WeWork است.

ساعت ۷:۱۲ یک صبح ملایم اواخر تابستان در شهر نیویورک، WeWork’s اوراق ثبت نام به وب سایت کمیسیون بورس و اوراق بهادار مراجعه کنید. این پرونده که S-1 نام داشت، انتظار می رفت. این یک گام مهم در آنچه که تا آن زمان یک راهپیمایی طراحی شده بسیار عالی به سمت عرضه عمومی اولیه برای با ارزش ترین استارتاپ دنیای فناوری بود.

با ارزش ۴۷ میلیارد دلاری خود و بنیانگذار و مدیرعامل جاه طلبانه خود، آدام نویمان – او ادعا کرد که هدف او فقط کسب درآمد یا اجاره فضای اداری نبود، بلکه “تغییر جهان” بود – WeWork به نمادی درخشان از سیلیکون ولی تبدیل شده بود. جسارت بی حد و حصر و معافیت خودخوانده از قوانین اقتصاد.

در اوایل صبح، هزاران سرمایه‌گذار و روزنامه‌نگار اولین نگاه واقعی خود را به وضعیت مالی شرکت داشتند و می‌توانستند خودشان قضاوت کنند که آیا WeWork واقعاً همانطور که موسس آن ادعا می‌کرد در مسیری به سوی تسلط کهکشانی و سود غیرقابل تصور قرار دارد یا خیر.

تقریباً بلافاصله، تمام جهنم شکست. یک جریان ثابت از سرفصل‌های آتش‌سوزی سریع، رفتارهای عجیب و غریب نویمان را شرح می‌داد. در عرض ۳۳ روز این پیشنهاد لغو شد، ارزش WeWork 70٪ یا بیشتر کاهش یافت و نیومن که معتقد بود اولین تریلیونر جهان خواهد شد، از سمت مدیرعاملی برکنار شد. چیزی که قرار بود تاجگذاری نویمان به عنوان یک رویاپرداز باشد، تبدیل به یکی از فاجعه بارترین تلاش برای اولین بار در تاریخ تجارت شد.

قرار نبود اینجوری باشه WeWork یک تکشاخ بود، یک نیروگاه تقریباً شکست ناپذیر که سرشار از سرمایه خطرپذیر بود. درخشان‌ترین ذهن‌های سیلیکون ولی و قدرتمندترین سرمایه‌گذاران جهانی میلیاردها دلار به خزانه آن ریخته بودند – چگونه می‌توانست چیزی جز یک شرط‌بندی مطمئن باشد؟ تأیید اعتبار از سوی سرمایه گذاران بازار عمومی یک امر رسمی بود.

اما دو چیز در ۹ سال از زمانی که نیومن شروع به ساخت اسطوره WeWork با کمک روزنامه‌نگاران فناوری و سرمایه‌گذاران گرسنه کرد، تغییر کرده بود: ترانوس و اوبر. در سقوط ترانوس، شرکت آزمایش خون که به اتهام کلاهبرداری منفجر شد، عموم سرمایه‌گذاران دیدند که چگونه می‌توان ارزش چند میلیارد دلاری را از برمیدهای دره سیلیکون و تصویر یک بنیان‌گذار مرموز و خاص که الهام‌بخش فرقه‌ای بود، به دست آورد. تعلق خاطر. در اوبر که سهامش از زمانی که سهامش به بازار عرضه شد روند نزولی پیدا کرد، دیدند که چگونه تباهی، غرور و ترفندهای حسابداری می توانند چالش های اساسی کسب و کار را پنهان کنند.

متأسفانه برای نیومن، دقیقاً زمان اشتباهی بود که رهبر رویایی شرکتی با رویاهای امپراتوری و امور مالی مبهم باشد. صبرش لبریز شده بود.

این گزارش از دوره شش هفته‌ای پس از ثبت ۱۴ آگوست بر اساس گزارش‌های خود Business Insider و همچنین گزارش‌های وال استریت ژورنال، فایننشال تایمز، نیویورک تایمز، بلومبرگ، مجله نیویورک، Vanity Fair و انتشارات دیگر

شغال پان/گتی

عرفان Tech-bro، ساعات طاقت فرسا، و تکیلا Don Julio

نویمان، کهنه سرباز ۴۰ ساله نیروی دریایی اسرائیل، به خاطر ظاهر خاص خود با موهای بلند و نامرتب بالای یک تی شرت و شلوار جین و جملات جسورانه در مرزهای عجیب و غریب (از یک طرف، جامعه،” او زمانی به نیو معروف است. مجله یورک، در توصیف تمایل همزمان او برای انسجام اجتماعی و رقابت شدید، “از سوی دیگر، آنچه را که می کشید، می خورید.”)

او مدتی را در یک کیبوتز گذراند و زندگی اولیه خود را پر دردسر توصیف کرد. پدر و مادرش زمانی که او ۷ ساله بود طلاق گرفتند و او ۱۳ بار در دوران کودکی و نوجوانی اش نقل مکان کرد. پروفایل رویترز. او در سال ۲۰۰۱، زمانی که ۲۲ ساله بود، به نیویورک نقل مکان کرد تا با خواهرش که یک مدل است در ترایبکا زندگی کند. او در مدرسه بازرگانی تحصیل کرد. “به هر دختری در شهر ضربه بزنید” و کسب‌وکارهای شکست خورده‌ای را پیرامون کفش‌های پاشنه بلند زنانه تاشو و لباس‌های نوزاد با زانوبند (“Krawlers”) ایجاد کرد.

WeWork که اکنون ۱۲۵۰۰ کارمند دارد، همیشه کمی متفاوت بوده است. نویمان آن را در سال ۲۰۱۰ با میگل مک‌کلوی، که در کمون اورگان بزرگ شده بود، تأسیس کرد. بخش عمده ای از کسب و کار این شرکت در اجاره دادن فضا در ساختمان ها و سپس افزایش آن و تقسیم قطعات کوچکتر به فریلنسرها، استارتاپ ها و سایر مشاغل برای بازه های زمانی کوتاه تر است. در حالی که WeWork معمولاً اجاره‌های ۱۵ ساله می‌گیرد، برخی از مشتریان آن می‌توانند ظرف یک ماه از خانه خارج شوند.

اغلب به نظر می رسید که یک شرکت املاک و مستغلات به عنوان سطح بالاتری از آگاهی ظاهر می شود. نویمان همراه با همسرش، ربکا، یکی از پیروان مؤمن کابالا که پسر عموی گوئینت پالترو است، نوعی عرفان مبتنی بر فناوری را پرورش داد که ساعات طاقت‌فرسا و انتظارات همیشگی را با جریان آزاد الکل و خرد هیپی ترکیب می‌کرد. ربکا یک مدرسه ابتدایی خصوصی راه اندازی کرد و در جامعه کارگران مستاجر WeWork بازی کرد.

آدام پابرهنه دور دفتر راه می رفت. او یک بار حکم کرد که هیچ کس نباید گوشت را در دفتر بخورد یا آن را در حساب های هزینه شرکت خریداری کند. او همچنین به سختی شرکت کرد: نیومن به نوشیدن دون جولیو ۱۹۴۲، تکیلا با بطری ۱۴۹ دلار معروف بود. و او در دفتر کار، در خانه‌های مختلفش و جاهای دیگر ماری‌جوانا می‌کشید، افرادی که او را دیده بودند به بیزینس اینسایدر گفتند.

تله های موفقیت

تله های موفقیت به زودی دنبال شد. در سال‌های اخیر، نیومن حداقل پنج خانه از جمله ۱۰٫۵ میلیون دلار خریداری کرد خانه شهری گرینویچ ویلیجدیگری در همپتونز، و یکی دیگر از، ملکی به مساحت ۶۰ هکتار، در شمال شهر نیویورک. در سال ۲۰۱۷ خرج کرد ۳۵ میلیون دلار برای خرید چهار آپارتمان در یک ساختمان در محله تونی منهتن گرامرسی پارک. او یک جت ۶۰ میلیون دلاری Gulfstream برای WeWork خرید، که در سراسر جهان به لندن، پاناما، جمهوری دومینیکن، توکیو، هنگ کنگ و هاوایی و سایر مکان ها پرواز کرد. جانشینان نویمان هستند حرکت برای فروش آن.

دفترچه شرکت منعکس کننده موارد عجیب و غریب Neumanns بود. با یک بیانیه دراماتیک آغاز شد: “ما یک شرکت اجتماعی متعهد به حداکثر تأثیر جهانی هستیم. ماموریت ما ارتقاء آگاهی جهان است.” جلد داخلی تقدیم به “انرژی ما – بیشتر از هر یک از ما اما درون همه ما” بود. این شامل تعهدی از سوی نویمان ها برای اهدای ۱ میلیارد دلار نقد و سهام – ثروتی که هنوز به دست نیاورده بودند – به امور خیریه و همچنین تعهد برای نجات ۲۰ میلیون هکتار از جنگل های بارانی بود.

به گفته دو منبع آگاه از این فرآیند، ربکا نویمان تأثیر قابل توجهی بر زبان در پرونده داشت – که در داخل با اسم رمز “Project Wingspan” نامیده می شود. به جای سفارش مرسوم، پذیره نویسان شرکت را در یک دایره فهرست کرد. ماه‌ها قبل، آن‌ها نام شرکت را از WeWork به just We تغییر داده بودند تا عظمت جاه‌طلبی‌های خود را بهتر بیان کنند. یک نسخه قبلی در دفترچه یک سری از مزیت های رقابتی تحت عنوان “ابر قدرت های ما” فهرست شده است.

ادامه مطلب: سکس، تکیلا و ببر: کارمندان داخل WeWork آدام نیومن در مورد مهمانی بی وقفه برای رسیدن به یک رویای ۱۰۰ میلیارد دلاری و واقعیت آشفته ای که آن را مخدوش کرده است صحبت می کنند.

اگر قرار بود عرضه اولیه سهام WeWork اعتباری بر برنامه معنوی بزرگ نویمان باشد، برای حامی و بزرگترین حامی او، ماسایوشی سون، مدیر عامل شرکت ژاپنی سافت بانک، استراتژی بحث برانگیز او مبنی بر سرمایه گذاری میلیاردها دلار برای استارت آپ های امیدوارکننده و تحت فشار قرار دادن آنها را اثبات می کرد. آنها برای تسلط بر بازار خود، انبوهی از پول خرج کنند. سون در حال جمع‌آوری سرمایه بود، حتی در شرایطی که برخی از بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری‌های او، مانند شرکت سوارکاری اوبر، نتوانسته بود انتظارات را برآورده کند. این همان مهر تاییدی بود که او به شدت به آن نیاز داشت.

سون و نیومن برای همدیگر را ملاقات کرده بودند کمتر از ۳۰ دقیقه در سال ۲۰۱۶ قبل از اینکه سون تصمیم بگیرد در WeWork سرمایه گذاری کند. او نهایتاً ۱۰٫۷ میلیارد دلار از خزانه سافت بانک یا از یک وسیله نقلیه جداگانه که توسط Son به نام Vision Fund تأسیس شده بود، متعهد شد. که مطرح کرد ۱۰۰ میلیارد دلار از حامیان از جمله عربستان سعودی. پس از اینکه این سرمایه گذاران از سرمایه گذاری بیشتر خودداری کردند (Vanity Fair گزارش شده است که نویمان دیر وارد شد و برای یک جلسه سرمایه گذار خمار ظاهر شد)، دور سرمایه گذاری ۲ میلیارد دلاری سافت بانک در ژانویه بود که آخرین ارزش ۴۷ میلیارد دلاری WeWork را تضمین کرد.

بانکداران و سرمایه گذاران نیز به این هیاهو پرداختند. JPMorgan Chase و Goldman Sachs در حال اجرای IPO بودند ارزش های بالقوه بازار معلق به ۶۳ میلیارد و ۹۶ میلیارد دلار می رسد.

نمایندگان Neumann، WeWork، JPMorgan Chase و Goldman Sachs از اظهار نظر درباره رکورد این داستان خودداری کردند. یکی از نمایندگان SoftBank بلافاصله پاسخ نداد.

کیم کیونگ هون/ رویترز

“ما سابقه باخت داریم”

مشکل تقریباً به محض اینکه پرونده ۳۵۹ صفحه ای S-1 در اینترنت قرار گرفت آغاز شد. سرمایه‌گذاران، تحلیلگران و روزنامه‌نگاران شروع به کندوکاو کردند و آنچه را که پیدا کردند دوست نداشتند: فهرستی از درگیری‌های احتمالی بین نویمان و شرکت، ساختار شرکتی بیزانسی، و زیان‌هایی که حتی با دو برابر شدن درآمد در حال افزایش بودند. این شرکت توضیح نداد که چگونه سودآور خواهد شد. بخش افشای خطرات برای سرمایه گذاران تقریباً ۳۰ صفحه بود.

تضادهای احتمالی شگفت‌انگیز بود: نیومن در چهار ساختمانی که WeWork اجاره کرده بود، علاقه داشت. او وام‌های شخصی با نرخ‌های پایین‌تر از بازار را از شرکت دریافت کرده بود تا زندگی مجلل خود را تأمین کند. یکی، به مبلغ ۳۶۲ میلیون دلار، به اجرای اولیه اختیارات سهام مرتبط بود (و از آن زمان بازپرداخت شده است). او ۵۰۰ میلیون دلار خط اعتباری داشت که توسط سهامش تضمین شده بود. شاید نگران‌کننده‌تر از همه، او علامت تجاری را به نام «We» از طریق یک شرکت هلدینگ خریداری کرده بود و WeWork برای مجوز آن ۵٫۹ میلیون دلار به او پرداخت کرد. استنادات «حزب مرتبط» در دفترچه – افشاگری‌هایی مبنی بر اینکه شرکت در حال انجام تجارتی است که می‌تواند یک کارمند، مدیر یا افسر را غنی کند – بیش از ۱۰۰ مورد است.

ادامه مطلب: WeWork وب سایت وام ها، معاملات املاک و مستغلات و مشارکت خانواده آدام نویمان مدیر عامل شرکت با شرکت را شرح می دهد.

او همچنین از پول شرکت برای تأمین مالی پروژه‌های شبیه به حیوانات خانگی، از جمله چندین نهاد مرتبط با عشق نویمان به موج‌سواری، استفاده کرده بود. منجر شد سرمایه گذاری ۳۲ میلیون دلاری وارد استارت آپ موج سوار لرد همیلتون، Laird Superfood، و غرق شد ۱۴ میلیون دلار به Wavegarden، شرکتی که استخرهای موج سواری می سازد.

نویمان تقریباً کنترل کامل داشت. WeWork سه دسته سهام خواهد داشت، از جمله دو دسته که به نویمان ۲۰ رای برای هر سهم می دادند. پس از مرگ، همسرش این اختیار را خواهد داشت که مستقل از هیئت مدیره، یک مدیرعامل جدید را معرفی کند.

اما شاید چیزی که WeWork را متفاوت کرده است، مشکلات ظاهری مدل تجاری این شرکت باشد. ۴۷ میلیارد دلار در آینده به مالکان ساختمان ها پرداخت می کرد در حالی که تنها ۴ میلیارد دلار درآمد داشت. زیان سال گذشته با درآمد ۱٫۸ میلیارد دلاری به ۱٫۹ میلیارد دلار افزایش یافت – به ازای هر دلاری که به دست آورد، دو دلار خرج کرد. در نیمه اول سال جاری، ضرر و زیان به ۹۰۴ میلیون دلار افزایش یافت، حتی با دو برابر شدن درآمد به ۱٫۵۴ میلیارد دلار. این شرکت همچنین از یک معیار ساختگی استفاده کرد که آن را “حاشیه مشارکت” نامید – که از “Ebitda تعدیل‌شده توسط جامعه” تغییر نام داد که در اوایل سال بسیار بدگویی شد – که درک نحوه عملکرد کسب‌وکار اصلی را دشوارتر می‌کرد.

این شرکت در پرونده خود گفت: «ما سابقه زیان‌هایی داریم و به خصوص اگر با نرخ شتابی به رشد خود ادامه دهیم، ممکن است نتوانیم به سودآوری در سطح شرکت در آینده قابل پیش‌بینی دست پیدا کنیم.»

ادامه مطلب: WeWork ممکن است خود را به عنوان یک شرکت فناوری معرفی کند، اما با انبوهی از نگرانی‌های قدیمی درباره املاک و مستغلات مواجه است.

در پایان آن روز، هر دوی آن‌ها بسیار مورد توجه قرار گرفت فایننشال تایمز و روزنامه وال استریت پیشنهاد می کردند که شرکت ممکن است مجبور شود ارزش خود را برای جلب علاقه کاهش دهد. تحلیلگران به سرعت به این معارضه پیوستند و رتبه‌بندی فیچ در آن روز اقدام کرد تا رتبه شرکت را به دلیل هزینه‌های هنگفت آن و سایر عوامل کاهش دهد.

اگر این کافی نبود، نویمان یک فال بد دیگر داشت: Faraday Grid، یک استارت آپ مستقر در بریتانیا که به دنبال ساخت ترانسفورماتورهای قدرت جدید است که نویمان در اوایل امسال ۲۵ میلیون پوند سرمایه گذاری کرده بود. اعلام ورشکستگی کرد.

کمتر از ۲۴ ساعت از علنی شدن پرونده این شرکت نگذشته بود.

“شاهکار مبهم”

رت والاس، پژوهشگر تریتون بعدا زنگ می زد دفترچه یک “شاهکار مبهم” است.

اسکات گالووی، استاد بازاریابی دانشگاه نیویورک حذف نوشت شرکتی با عنوان “WeWTF.” جان کافی، استاد دانشگاه کلمبیا که مرکز مدیریت شرکتی دانشگاه را مدیریت می کند، به فایننشال تایمز گفت برای بررسی نگرانی‌های سرمایه‌گذاران گذشته در مورد ساختار شرکت، نوسانات بازار، و شرایط سخت‌تر برای عرضه‌های عمومی، نویمان باید «مبارزه‌ای از آتش را پشت سر بگذارد».

ادامه مطلب: WeWork 400 مکان را در ۳ سال افتتاح کرد. در برخی موارد، از تخفیف‌های عمیق برای متقاعد کردن مشتریان موجود برای جابه‌جایی برای کمک به تکمیل آنها استفاده می‌کرد.

در حالی که برخی از مشاوران شرکت از سرعت و عمق واکنش منفی متعجب بودند، به گفته یکی از افراد آشنا با افکار آنها، مدیران WeWork در طول آن هفته و تا آخر هفته تابستان نسبت به چشم‌اندازهای شرکت خوش‌بین بودند. اوراق قرضه WeWork بیش از ۳ درصد افزایش یافت و امیدوار بود که IPO نتیجه دهد.

اما تیترهای وحشیانه همچنان می آمدند: دوشنبه، ۱۹ اوت، هیئت تحریریه فایننشال تایمز WeWork و Neumann را منفجر کرد برای قفلی که روی شرکت نگه داشت. عنوان “مراقب دست مرده بنیانگذار کنترل کننده” بود. در نیویورک تایمز، کارا سویشر پرسید“WeWork: آیا کسی آنجا هست؟” یکی دیگر از مقالات نظری فایننشال تایمز با “تفکر جادویی WeWork یک مدل معیوب را پنهان می کند.”

الین مور در فایننشال تایمز نوشت: «هایپ یکی از جادویی ترین ویژگی های بخش فناوری است. مانند Uber و Lyft، هیچ کس نمی تواند با اطمینان بگوید که آیا تجارت آن واقعاً کار می کند یا خیر.

مشاوران این شرکت به بررسی سرمایه گذاران ادامه دادند و تلاش کردند تا از یک IPO حمایت کنند که امیدوار بودند حداقل ۳ میلیارد دلار جمع آوری شود. استقبال مثبتی از آنها نشد. اندکی پس از ساعت ۴ بعدازظهر دوشنبه، ۲۶ آگوست، نیومن در WeWork Gulfstream برای یک پرواز ۱۳ ساعته با چشم قرمز بر فراز قطب شمال به توکیو رفت تا با سرمایه گذاران SoftBank در مورد وضعیت IPO صحبت کند.

بحث محور بود دو احتمال: آیا SoftBank خریدار بزرگ سهام در IPO خواهد بود که هفته‌ها بعد بحث‌های داغی را به همراه خواهد داشت یا اینکه شرکت ژاپنی ممکن است حجم جدیدی از نقدینگی عملیاتی را تزریق کند تا WeWork عرضه را به تاخیر بیندازد.

این گفتگوها آتش جوش و خروشی طولانی را برانگیخت اختلاف نظر در SoftBank، جایی که برخی از مدیران مخالف سرمایه گذاری بیشتر در این شرکت بودند. با این حال، سون به نویمان و دیدگاه او متعهد ماند. و او قدرت قابل توجهی داشت. نویمان به این پول نیاز داشت – ۹ میلیارد دلار از درآمدهای IPO و بدهی بانکی – تا جاه طلبی های جهانی خود را ادامه دهد.

گتی

یک سقوط تحقیرآمیز

اما در اوایل سپتامبر، چیزی باید ارائه می شد. بانکداران WeWork شانس نداشتند که از IPO حمایت کافی کنند، زیرا از سرمایه‌گذاران نگران نشانه‌هایی از خودفروشی و بدبینی نویمان در مورد مدل کسب‌وکار شنیدند.

روز چهارشنبه ۱۳ شهریور، تعدیل نیرو آغاز شد. نویمان موافقت کرد که مبلغ ۵٫۹ میلیون دلاری را که از WeWork برای حقوق استفاده از اصطلاح تجاری “ما” دریافت کرده بود، بازگرداند. شرکت نیز اعلام کرد فرانسیس فری، استاد دانشگاه هاروارد و مشاور این شرکت از ماه مارس، به هیئت مدیره ملحق خواهد شد و به انتقادات در مورد عدم وجود یک زن مجرد پاسخ می دهد. روزنامه ها گزارش دادند که این شرکت در حال آماده شدن برای شروع نمایشگاه جاده ای IPO خود در هفته بعد است.

اما فردای آن روز، اخبار منفی دیگری در مورد ارزش گذاری به رسانه ها سرازیر شد. در حالی که برخی در اوایل پیشنهاد کرده بودند که ارزش گذاری عالی شرکت ممکن است نیاز به کاهش داشته باشد، همه چیز آرام بود زیرا مشاوران سرمایه گذاران را بررسی کردند. بیشتر نه.

رسانه های متعددی گزارش کردند این شرکت در حال بررسی فروش سهام بود در ۵۰ درصد از آخرین ارزش گذاری خصوصی آن، یا ۲۰ تا ۳۰ میلیارد دلار. با این حال برخی از خودی های شرکت هنوز امیدوار بود بتوانم به دست بیاورم چیزی بین ۲۵ تا ۳۰ میلیارد دلار.

این یک نزول تحقیرآمیز از هیاهویی بود که سال ها شرکت و نیومن را دنبال می کرد. هر پایین‌تر و WeWork مجبور می‌شود تاج شرم‌آور بزرگ‌ترین دور فرود عمومی سیلیکون ولی را بپوشد.

دلایل سقوط به خوبی منتشر شد، اگرچه اعضای اردوگاه WeWork تلاش زیادی کردند تا آن را به عنوان یک اقدام محتاطانه معرفی کنند: فایننشال تایمز گفت: پذیره نویسان شرکت نگران این بودند که این شرکت را با ارزش گذاری بسیار بالا در فهرست قرار دهند و خطر تکرار اتفاقی که با اوبر رخ داد، که از زمان آغاز به کار حدود ۳۳ درصد کاهش یافته است.

ناامیدانه در تلاش برای نگه داشتن IPO در مسیر است

تا یکشنبه، ۸ سپتامبر، این شرکت بود در نظر گرفتن یک ارزش گذاری کمتر از ۲۰ میلیارد دلاری که چند روز قبل شناور شده بود. WeWork در حال برنامه ریزی برای شروع نمایشگاه جاده ای خود در روز بعد بود، و با این حال این شرکت و مشاورانش همچنان جلساتی را برگزار می کردند تا ببینند چه کاری می توانند برای افزایش تقاضا انجام دهند.

تا دوشنبه، اگر نه قبل از آن، SoftBank تصمیم گرفت که به اندازه کافی دیده شده باشد. مدیران شرکت و صندوق ویژن ۱۰۰ میلیارد دلاری آن هل می دادند نویمان از عرضه اولیه اولیه سهام صرف نظر کرد.

برای سافت بانک، این یک معکوس خیره کننده بود. پس از سرمایه گذاری بیش از ۱۰ میلیارد دلار در شرکت و در اختیار گرفتن ۲۹ درصد از سهام، شرکت و رهبر آن، پسر، به یک برد بزرگ نیاز داشتند. با این حال نمی‌توانست ارزش‌گذاری در بازار عمومی را فقط یک سوم ارزش خصوصی که اخیراً در ژانویه به WeWork داده بود، تعیین کند.

تا پنجشنبه، ۱۲ سپتامبر، WeWork در تلاش برای جلب نظر سرمایه گذاران، کاهش قدرت رای نویمان را از ۲۰ رای در سهم به ۱۰ رای در نظر گرفت. نویمان بود “ناامیدانه” تلاش برای حفظ IPO در مسیر. WeWork سالن شهر برنامه ریزی شده را لغو کرد.

جمعه روز بزرگی بود. WeWork امیدوار بود نمایش جاده ای خود را هفته بعد آغاز کند و تلاش دیگری برای جذب سرمایه گذاران با تغییراتی در حاکمیت شرکتی انجام داد. شرکت به طور عمومی اعلام کرد تغییرات در آن روز، برداشتن مراحل پیش نمایش فایننشال تایمز، و ایجاد تغییرات متعدد دیگر در همان زمان. این شرکت به “بازخورد بازار” برای تعدیل ها اشاره کرد و گفت که هیچ عضوی از خانواده نویمان در هیئت مدیره نخواهد نشست. طرح ربکا نویمان برای انتخاب جانشین در صورت مرگ همسرش نیز لغو شد و در پرونده اعلام شد که هیئت مدیره توانایی برکناری مدیرعامل را دارد.

رویترز گزارش شده است این شرکت به دنبال ارزش گذاری بین ۱۰ تا ۱۲ میلیارد دلار بود. این ارزش شرکت را کمتر از ۱۲٫۸ میلیارد دلار در کل دارایی است که در طول ۹ سال فعالیت خود به دست آورده است.

نویمان متعهد به ادامه عرضه اولیه سهام بود و امیدوار بود که فهرست را قبل از روش هاشانه تکمیل کند تا بتواند تعطیلات عالی یهودیان را مشاهده کند. در مذاکرات اوایل همان هفته با سافت بانکمدیر عامل شرکت گفت که انتظار هیچ تغییری در ۱۲ ماه آینده را نداشت و چیزی که واقعاً به آن نیاز داشت پول نقد بیشتری برای تأمین مالی برنامه های خود برای توسعه بود. نویمان همچنین روی وام ۶ میلیارد دلاری حساب می کرد که بانکدارانش به WeWork می دادند – اما به شرطی که حداقل ۳ میلیارد دلار در IPO با موفقیت جمع آوری کند. بعداً در همان جمعه، این شرکت اعلام کرد که قصد دارد در نزدک فهرست شود.

به گفته افراد آشنا، تعامل بین نویمان و مشاورانش در طول این فرآیند پرتنش بود. یکی از این افراد گفت که مدیرعامل با برخی از تغییرات پیشنهادی مشاوران خود در پرونده IPO، به ویژه در مورد ساختارهای کنترل و رأی گیری، مخالفت کرد. و جی پی مورگان بر افشای اصرار داشت برخی از معاملات اشخاص مرتبط که بعداً باعث واکنش شدید سرمایه گذاران می شود. نویمان حتی به بزرگ‌ترین حامی مالی خود، سافت‌بانک، که می‌خواست عرضه اولیه اولیه سهام را متوقف کند، گوش نمی‌کرد.

او جلوتر را شخم زد و سافت‌بانک چاره‌ای جز همراهی با برنامه‌های مردی که روی آن سرمایه‌گذاری زیادی کرده بودند نداشت. در بعد از ظهر جمعه، گزارش‌های خبری حاکی از آن بود که سافت‌بانک آماده است تا به عنوان سرمایه‌گذار اصلی در IPO عمل کند و حداقل آن را بخرد. ۷۵۰ میلیون دلار سهام در عرضه.

WeWork، SoftBank و مشاورانش امیدوار بودند که در تعطیلات آخر هفته، تغییرات حاکمیت شرکتی، کاهش ارزش‌گذاری، و تعهد حمایت سافت‌بانک برای راه‌اندازی نمایشگاه جاده‌ای که مدت‌ها در انتظارش بودیم کافی باشد.

این می تواند برخی از طولانی ترین ۴۸ ساعت زندگی آدام نیومن باشد.

رویترز

بمبی اصابت می کند

تا دوشنبه، به جای شروع نمایش جاده ای، WeWork اعلام کرد که قصد دارد این لیست را به بعد از تعطیلات یهودیان موکول کند. حتی با سرمایه گذاری لنگر سافت بانک، این شرکت و مشاورانش تصمیم گرفته بودند که همچنان کمتر از ۳ میلیارد دلاری که برای باز کردن وام ۶ میلیارد دلاری برای ادامه فعالیت نیاز داشت، جمع آوری کند.

این شرکت بیانیه ای کوتاه منتشر کرد که گفت مشتاقانه منتظر تکمیل عرضه اولیه سهام تا پایان سال است. هر گونه تأخیر بیشتر فراتر از آن، و ساعت در شرایط وام تمام می شود، که باید مجدداً مورد مذاکره قرار گیرد.

یک روز پس از لغو IPO، نیومن در یک مورد اذعان کرد پخش اینترنتی داخلی تواضع شدن این یک پایین ترین سطح برای بنیانگذار بود. او به کارمندانش گفت که اکنون متوجه شد که مهارت هایی که برای اداره یک شرکت خصوصی ایجاد کرده بود باید برای اداره یک شرکت دولتی تطبیق داده شود. طبق گزارش‌های متعدد، در این مرحله، اعضای هیئت مدیره به این فکر کرده بودند که چگونه می‌توانند او را مجبور به استعفا کنند.

کمی بعد از ظهر، بمب اصابت کرد.

الیوت براون از وال استریت ژورنال یک کلمه ۲۸۶۴ را حذف کرد، مقاله عمیق گزارش شده جزئیات استفاده مکرر از ماری جوانا و تمایل نیومن به تکیلا. این روزنامه از پروازی به اسرائیل خبر داد که در آن صاحب جت پس از یافتن ماری جوانا در کابین آن را به خاطر آورد. و بحث اخراج با ضربات تکیلا و اجرای یکی از اعضای Run-DMC.

به گفته یک فرد مطلع، این مقاله نقطه عطفی در نحوه دید سرمایه گذاران و کارمندانش به او بود. در پوشش‌هایی که در سراسر سازمان‌های خبری دنبال می‌شود، استفاده از ماری‌جوانا توسط مدیرعامل به طور مکرر ذکر می‌شود.

حرکت به سمت ورشکستگی احتمالی

همین بود. تا یکشنبه، SoftBank تلاش می‌کرد تا نویمان را خلع کند. سافت بانک که با اتهامات مربوط به مصرف مواد مخدر، رفتار نامنظم و نافرمانی قبلی در پیگیری IPO مواجه شد، حتی پس از هشدار بزرگ ترین سرمایه گذارش به صبر، ایمان خود را از دست داده بود. برخی از سرمایه گذاران بزرگ گفته بودند که سرمایه گذاری نمی کنند مگر اینکه شرکت سرمایه گذاری بیشتری داشته باشد مجری مجرب. چندین سرمایه گذار حتی فکر می کردند تهدید مدیر عامل با مراحل قانونی مربوط به خود معامله او. جلسه هیئت مدیره قرار بود اواخر هفته برگزار شود.

آن یکشنبه، نیومن با جیمی دیمون، مدیرعامل جی پی مورگان، که دوست داشت او را بانکدار شخصی خود خطاب کند، به گفتگو نشست. مانند مشاور جی. پیرپونت مورگان یک قرن قبل، دیمون خود را در میانه بزرگترین داستان شرکتی آن لحظه یافت. بیزینس اینسایدر، دو مرد در مورد اینکه چه کاری می توان انجام داد تا عرضه اولیه اولیه سهام با تأخیر به مسیر اصلی بازگردد، بحث کردند اولین بار گزارش شد. یکی از آشنایان گفت که دیمون همچنین مذاکراتی را با مشاوران نویمان طی دو روز در دفتر مرکزی بانک در مرکز شهر انجام داد.

دیمون بیشتر از یک گوش خنثی بود. جی پی مورگان علاوه بر خدمت به عنوان مشاور ارشد IPO بانک، صدها میلیون دلار به نویمان وام داده است. WeWork خط اعتباری شخصی ۵۰۰ میلیون دلاری نیومن از JPMorgan، UBS و Credit Suisse را فاش کرد که ۳۸۰ میلیون دلار آن برداشته شده بود. مدیرعامل ۹۸ میلیون دلار دیگر از جی پی مورگان در قالب وام مسکن و سایر وام ها داشت. WeWork بخشی از طرح دیمون برای جانشینی دو قطبی گلدمن ساکس و مورگان استنلی بود که داغ‌ترین عرضه‌های عمومی فناوری را اجرا می‌کنند.

بعد از آن یکشنبه نویمان شام خورد با بروس دانلوی، یکی از WeWork اولین کارگردانان و یک شریک در سرمایه گذار بنچمارک کپیتال، برای بحث در مورد گزینه های خود. دانلوی و دیمون از تمایل نویمان برای ماندن به عنوان مدیرعامل حمایت می کردند، اما نه بیشتر: دانلوی این خبر را اعلام کرد به نویمان در آن شامی که با سافت بانک نشسته بود. او می‌خواست نویمان بیرون برود. نماینده بنچمارک کپیتال از اظهار نظر خودداری کرد.

در روز سه شنبه، ۲۴ سپتامبر، زمانی که سرنوشت نویمان در حال تعلیق بود، هیئت مدیره WeWork در دفتر مرکزی جی پی مورگان در خیابان مدیسون گرد هم آمدند. این ساختمان هشت ضلعی پس از میزبانی آخرین تلاش‌ها برای نجات Bear Stearns قبل از اینکه بحران مالی سال ۲۰۰۸ به اوج خود برسد، بار دیگر خود را در مرکز بزرگ‌ترین شکست شرکت‌های بزرگ آمریکا یافت. در طبقاتی که بر فراز ترمینال گراند سنترال قرار داشتند، هیئت مدیره WeWork ساعت‌ها گرد هم می‌آمدند تا در مورد اینکه چه کاری باید انجام شود صحبت می‌کردند. در زمانی که اعضا از دیوارهای گرانیتی آسمان خراش بیرون آمدند، نویمان رای داده شد. در پایان، نیومن رای داد علیه خودش

او از سمت خود کناره گیری می کرد و رئیس غیرموظف می شد. او کنترل شرکت را از دست داده بود و شاهد بود که قدرت رای‌اش به سه رای در هر سهم کاهش می‌یابد که به او رای اقلیت می‌دهد. او فقط می تواند اقلیتی از مدیران را نامزد کند.

در بیانیه ای، نیومن به کارمندان گفت که “از زمان اعلام IPO ما، تمرکز بیش از حد بر روی من قرار گرفته است.”

هیئت مدیره مدیران WeWork سباستین گانینگهام و آرتی مینسون را به جای نویمان منصوب کرد و شرکت شروع به بررسی گزینه های غیرقابل تصوری کرد. کند کردن رشد آن، کاهش هزاران کارمند برای تمرکز بر کسب و کار اصلی خود یعنی اجاره فضای اداری و خلاص شدن از شر مشاغل جانبی مانند مدرسه Rebekah Neumann برای کنترل هزینه ها و – شاید – بازگرداندن اعتماد سرمایه گذاران. هنگامی که اخیراً از این شرکت خواسته شد تا به نگرانی‌ها در مورد مدل تجاری خود پاسخ دهد، این شرکت گفت که قصد دارد به طور کامل به تعهدات اجاره خود عمل کند.

این شرکت شروع به رسمی کردن مذاکرات برای وام مورد مذاکره مجدد در حدود ۳ میلیارد دلار کرد، که انتظار می رفت نیاز به افزایش سهام اضافی داشته باشد.

اقتصاد دان علنا تعجب کرد آیا می توان کاری برای توقف آنچه که آن را “سقوط WeWork به سمت ورشکستگی احتمالی” می نامید انجام داد.

تا روز پنجشنبه، سافت بانک درباره تزریق یک میلیارد دلاری دیگر صحبت می کرد.

گزارش اضافی توسط مگان موریس، جی کی تروتر، مردیت مازیلی