ناوهای هواپیمابر، کشتی‌های جنگی هستند که مجهز به عرشه‌ای کامل برای حمل، استقرار و بازگرداندن هواپیماها می‌باشند. از آنجایی که این ناوها به نیروهای دریایی این امکان را می‌دهند تا از قدرت هوایی بدون اتکا به پایگاه‌های محلی استفاده کنند، معمولاً به عنوان کشتی‌های اصلی ناوگان عمل می‌کنند. این ناوهای عظیم الجثه، قلب تپنده هر نیروی دریایی قدرتمند را تشکیل می‌دهند. آن‌ها نه تنها پایگاه‌های متحرک هوایی هستند، بلکه با داشتن تسلیحات سنگین، توانایی رزمی فوق‌العاده‌ای نیز دارند. در اینفوگرافیک زیر، تعداد ناوهای هواپیمابر در حال خدمت در کشورهای مختلف را تا ماه مه ۲۰۲۴ مشاهده می کنید.
اینفوگرافیک بالا فقط شامل کشتی هایی می شود که قادر به حمل هواپیما هستند (به استثنای آنهایی که صرفاً برای هلیکوپتر طراحی شده اند). این لیست بر اساس داده های منابع مختلف است.
سلطه ایالات متحده
ایالات متحده با ۱۱ ناو هواپیمابر در مجموع، ۴۰ درصد از مجموع ناوگان جهانی را در اختیار دارد. برخی از ناوهای آمریکایی می توانند حدود ۸۰ جنگنده را حمل کنند. مجموع فضای عرشه ترکیبی این کشور بیش از دو برابر مجموع کشورهای دیگر است.
در کنار فرانسه، ایالات متحده تنها کشوری است که ناوهای هواپیمابر با سوخت هسته‌ای دارد. این کشتی‌ها می‌توانند تا زمانی که مواد غذایی و مهمات خدمه کافی باشد، بدون نیاز به سوخت‌گیری در دریا بمانند.
در سال ۲۰۲۴، جدیدترین، بزرگترین و پیشرفته ترین ناو هواپیمابر چین به نام فوجیان، آزمایشات دریایی را آغاز کرد. با اضافه شدن این کشتی، این کشور در رتبه دوم قرار می گیرد.
از ۱۱ کشوری که در ناوگان خود ناو هواپیمابر دارند، شش کشور عضو ناتو هستند.
منبع: https://digiato.com/tech/visualized-aircraft-carriers-by-country