چگونه Oldmobile’s 1966 Toronado زمین جدید را شکست

یکی از بسیاری از عناصر طراحی که تورو را به یک کلاسیک تبدیل کرد، چراغ‌های جلوی پاپ‌آپ با خلاء آن بود که به زیبایی بالا و پایین می‌رفت و ظاهری باشکوه به خودرو می‌داد.

کاپوت بلند و گلخانه با شکل منحصربفرد به نظر می رسید که در قسمت پایین بدنه ذوب می شود و به پایین آمدن جرم بصری خودرو تا حد امکان کمک می کند که در روزگار خود مورد تحسین بسیاری قرار گرفت. این قطعا یک است قدیمی کلاسیک که ارزش توجه شما را دارد امروز.

با بدنه‌ای که طراحی بسیار برجسته‌ای دارد، هرچه بیشتر باریک می‌شود، قوس چرخ‌ها بسیار برجسته هستند. آنها به قدری بزرگ هستند که به نظر می رسد ادای احترامی به طراحی ماشین های دهه ۱۹۳۰ هستند، همانطور که چرخ های ۱۵ اینچی کارخانه ای که بسیار شبیه به چرخ های Cord 810 هستند.

طراحان برخی از ظرافت های اسپورت بیرونی را در داخل تورنادو حمل کردند. این خودرو دارای صندلی‌های عمیق و ظاهری اسپرت و یک فرمان (کوچک برای آن دوران) ۱۵٫۵ اینچی بود که رانندگی جذابی را ارائه می‌کرد. فرمان نیز می‌توانست ارتفاع را تنظیم کند، صندلی‌ها به صورت برقی کار می‌کردند و حتی می‌توان آن را به آینه‌های کنترل از راه دور مجهز کرد.

چیزی که این عناصر را خاص می کند این است که دوام زیادی نداشتند. تورنادو در نهایت به طور کامل تغییر کرد و در آخرین سال تولید نسل اول، ۱۹۷۰، حتی چاه های چرخ گرد مشخصه آن نیز مربع تر شد. این باعث شد که ظاهر آن کاملاً متفاوت از طرح اصلی ۱۹۶۶ باشد.