طبق گزارش ها، پرتاب بدون مشکل انجام شد و سفر واقعی به مقصد آپولو ۱۳ در مدار ماه بدون حادثه بود. با این حال، همه چیز با انفجار یک مخزن سوخت اکسیژن در سفینه ماژول فرماندهی Odyssey تغییر کرد – که کل ماموریت و همچنین جان فضانورد را به خطر انداخت.
ماتینگ، و تمام ذهن های باورنکردنی ناسا روی زمین در هیوستون، اکنون باید فضانوردان را سالم به خانه می آوردند. در فضا، فضانوردان ادیسه مجبور شدند به ماژول فرود Aquarius پناه ببرند و برای صرفه جویی در مصرف سوخت و نیرو، ماژول فرمان را خاموش کنند.
در این مرحله، تراکم و کاهش سریع منابع به نگرانی دائمی تبدیل شد. در مصاحبه ای، متینگلی خاطرنشان کرد که او یک چک خالی خلاقانه روی زمین داشت تا به هر نحوی که می توانست به فضانوردان کمک کند تا به خانه برسند، زیرا او پس از تعویض کار خاصی نداشت. تجربه چند هزار ساعته پرواز او به سرعت ارزشمند شد.
با بقیه خدمه زمینی، متینگلی در ارائه رویه‌های جدید برای نیرو دادن به ماژول فرماندهی با منابع بسیار محدود و جلوگیری از مرگ خدمه بر اثر تجمع دی اکسید کربن در هنگام بازگشت به خانه، نقش مهمی داشت. پس از یک سفر دلخراش در اطراف مدار ماه، “شکست موفقیت آمیز” یک ماموریت پس از سقوط ایمن کپسول فضایی در اقیانوس آرام در ۱۷ آوریل ۱۹۷۰ به پایان رسید – هر سه فضانورد توسط USS Iwo Jima بازیابی شدند.
در طی ماموریت موفقیت آمیز آپولو ۱۶ که در ۱۶ آوریل ۱۹۷۲ پرتاب شد، متینگلی فرماندهی فضاپیمایی را که به دور ماه می چرخید را برعهده گرفت و در آنجا از دوربین ها و سایر حسگرها برای ضبط فیلم و گرفتن تصاویر از سطح ماه استفاده کرد.
منبع: https://www.slashgear.com/1437909/how-ken-mattingly-helped-save-apollo-13-crew/