چرا جدیدترین ویژگی اپل واچ محکوم به شکست است؟

سیستم های کنترل ژست زمانی بهترین عملکرد را دارند که ساده، سریع و آسان برای یادگیری باشند. آنها همچنین باید احساس طبیعی و شهودی داشته باشند، ترجیحاً آنها را به خاطر بسپارید، و مهمتر از همه، آنها باید قابل اعتماد باشند. اپل دوبار ضربه بزنید اپل واچ سری ۹ و اپل واچ اولترا ۲ نمونه خوبی از یک کنترل حرکتی است که به خوبی کار می کند.

من فکر می کنم این یک ویژگی جالب و سرگرم کننده استو من تنها نیستم. با این حال، این اولین مورد در نوع خود نیست و تاریخ به ما نشان می‌دهد که متأسفانه، ژست‌های حرکتی در دستگاه‌های تلفن همراه بیشتر احتمال دارد که رها و فراموش شوند تا اینکه مورد علاقه و استقبال گسترده قرار گیرند.

Motion Sense در پیکسل ۴

بدون اینکه به گوشی هایی مثل ۲۰۰۹ نگاه کنیم سونی اریکسون یاریکه از دوربین جلو برای بررسی حرکات بدن و کنترل بازی های از پیش بارگذاری شده استفاده می کند، بسیاری از طرفداران فناوری ممکن است فوراً به فکر سال ۲۰۱۹ بیفتند. گوگل پیکسل ۴ و پیکسل ۴ ایکس ال هنگامی که کنترل های ژست ذکر می شود.

این دو دستگاه اولین دستگاه هایی بودند که به نمایش درآمدند پروژه سولی گوگل تراشه ای که از رادار برای تشخیص کوچکترین حرکات اطراف خود استفاده می کند. ویژگی به دست آمده که Motion Sense نام دارد، به شما این امکان را می‌دهد که برای پخش یا توقف موسیقی، بی‌صدا کردن آلارم‌ها یا بی‌صدا کردن تماس‌های دریافتی، انگشت خود را روی گوشی و اطراف آن بکشید. همچنین با برداشتن گوشی، قفل آن را باز می کرد.

از نظر فنی هیجان‌انگیز بود، اما در عمل، به اندازه کافی قابل اعتماد کار نمی‌کرد، و مشکلات منظم به این معنی بود که نمی‌توان از آن در سطح جهانی استفاده کرد و به پتانسیل فروش آسیب می‌رساند. Pixel 4 در نهایت تنها گوشی هوشمندی بود که برای کنترل‌های حرکتی Project Soli عرضه می‌شد، اما این تراشه بدون Motion Sense زندگی می‌کرد. Google Nest Hubجایی که به اندازه گیری تنفس در هنگام خواب کمک می کند.

فن آوری های بینایی

Motion Sense در پیکسل ۴ احتمالاً یکی از شناخته‌شده‌ترین سیستم‌های کنترل ژست‌های ناموفق در تلفن است، اما شرکت‌های دیگر قبل از آن مدت‌ها روی سیستم‌های کنترل ژست کار می‌کردند. در سال ۲۰۱۱، برند کره ای لوازم الکترونیکی Pantech Vega LTE را منتشر کرد که اساساً دارای آن بود حرکات مشابه پیکسل ۴ اما از یک سیستم مبتنی بر نرم افزار استفاده می کرد که برای “دیدن” به دوربین جلو متکی بود. این توسط شرکتی به نام eyeSight Technologies توسعه یافته است.

برای چندین سال پس از Pantech Vega، eyeSight Technologies بسیار تلاش کرد تا کنترل‌های حرکتی روی دستگاه‌های تلفن همراه را به یک چیز تبدیل کند. برای موفقیت روی نرم‌افزار رابط کاربری طبیعی (NUI) مبتنی بر پلتفرم حساب می‌کرد، زیرا می‌توانست مستقیماً در سیستم عامل دستگاه یا حتی برنامه‌ها برای استفاده از دوربین و افزودن سیستم‌های کنترل حرکتی ساخته شود.

این شرکت با برند هندی گوشی‌های هوشمند Micromax روی A85 Superfone کار کرد که از حرکات مشابه Pantech Vega استفاده کرد، NUI را در اندروید و iOS در دسترس قرار داد و فناوری آن در نمایشگاه‌های تجاری فناوری در موارد متعدد به نمایش گذاشته شد. این شرکت با شرکت هایی از نوکیا گرفته تا AMD شراکت داشت و تلاش کرد از شور اولیه VR سرمایه گذاری کنید در سال ۲۰۱۶ نیز علیرغم همه این تلاش ها، هرگز به جریان اصلی نرسید و شرکت در نهایت نام خود را به Cipia تغییر داد و به فناوری داخل خودرو روی آورد.

ژست های هوا در سامسونگ گلکسی اس ۴

تقریباً همزمان با ارتقای سیستم اشاره‌ای مبتنی بر نرم‌افزار EyeSight Technologies، سامسونگ مجموعه کوچکی از کنترل‌های حرکتی به نام Air Gestures را در گوشی هوشمند جدید Galaxy S4 معرفی کرد. این تلفن از یک حسگر مادون قرمز برای تشخیص حرکات اولیه دست بر روی صفحه استفاده می‌کند، که به شما امکان می‌دهد آن را فعال کنید تا زمان را بدون لمس کردن آن بررسی کنید، تماس‌ها را بپذیرید، با برنامه‌ها تعامل داشته باشید و حتی با یک کشیدن انگشت در صفحات وب پیمایش کنید.

کاملاً خوب کار می کرد، اما برد کوتاه سنسور به این معنی بود که به هر حال تقریباً صفحه را لمس می کردید، و باعث می شد که بیش از فناوری جالبی که شاید سزاوار آن باشد، حیله گر به نظر برسد. این ویژگی در کارنامه سامسونگ ادامه داشت، اما به تدریج حذف شد و با Air Actions جایگزین شد، که از ژست‌های حرکتی با قلم S Pen برای انجام اقدامات مشابه بدون نیاز به سنسور مادون قرمز استفاده می‌کند.

تا کنون، ما رادار، نرم‌افزار و حسگرهای فروسرخ را دیده‌ایم که برای درک حرکات دست و ویژگی‌های کنترل در تلفن‌هایمان استفاده می‌شوند، که نشان می‌دهد شرکت‌ها چگونه مشتاق آزمایش هستند و یکی از بهترین راه‌های شناخته‌شده برای افزودن تشخیص ژست‌ها به آن وجود ندارد. یک گوشی هوشمند اما هنوز کارمان تمام نشده است.

آزمایشگاه های بیضوی

به زودی به سال ۲۰۱۷ می رسیم و جالب اینجاست که گلکسی اس ۴ نیز در نمایشی از فناوری تشخیص ژست از Elliptic Labsکه – مانند چشم‌انداز فناوری‌ها، زمان و تلاش زیادی صرف کرد تا ما را به سمت تلفن‌های هوشمند و سایر دستگاه‌هایمان سوق دهد.

فناوری Elliptic Labs از اولتراسوند برای تشخیص حرکت استفاده کرد که امکان استفاده از میدان حرکت بیشتر و حرکات مختلف را بدون اتکا به نور، مصرف انرژی کمتر و دقت بیشتر فراهم کرد. برنامه‌ای برای صدور مجوز فناوری ژست‌های اولتراسوند به سازندگان دستگاه داشت، اما به نظر نمی‌رسید که هرگز فراتر از مرحله آزمایشی و مفهومی نباشد، علیرغم تطبیق همان سیستم برای استفاده از رونق اینترنت اشیا (IoT) و ادغام آن در بلندگوها و چراغ ها.

در عوض، شیائومی از سنسور مجاورت اولتراسونیک خود برای خلاص شدن از شر سنسور مجاورت سنتی و به حداقل رساندن قاب روی آن استفاده کرد. Mi Mix اورجینال. امروزه، Elliptic Labs هنوز روی حسگرهای مجاورت کار می کند و اکنون سخت افزار را به طور کامل از سیستم حذف کرده است تا ارائه دهد. تشخیص مجاورت مبتنی بر نرم افزارکه در آن یافت می شود موتورولا ریزر پلاس و Razr (2023) گوشی های جمع و جور تاشو

Air Motion در LG G8 ThinQ

هم Elliptic Labs و هم EyeSight Technologies به همراه سایر شرکت های مشابه نئونود، بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۷ کنترل‌های ژست‌ها را آزمایش کرد – اما بدون اینکه تأثیر زیادی در نمایشگاه‌های تجاری فناوری مانند CES و MWC داشته باشد. هنگامی که پیکسل ۴ در سال ۲۰۱۹ دوباره علاقه خود را به کنترل های حرکتی برانگیخت، دستگاه بزرگ دیگری به آن ملحق شد: LG G8 ThinQ.

ال جی که اکنون دارد ساخت گوشی های هوشمند را به طور کامل متوقف کرددوست داشت چیزهای جدیدی را با تلفن های خود امتحان کند، خواه سخت افزار ماژولار باشد ال جی جی ۵ یا صفحه نمایش های ثانویه در تلفن هایی مانند ال جی وی ۱۰ و V50 ThinQ. Air Motion از دوربین‌های جلو و سنسور زمان پرواز (ToF) برای تشخیص حرکات مختلف دست، از جمله تقلید چرخاندن دکمه صدا برای تنظیم صدای پخش‌کننده موسیقی استفاده می‌کند.

مانند تمام سیستم‌های کنترل حرکت نزدیک نزدیک، مفید بودن آن و صفحه نمایش لمسی مشکوک بود همانجا، تنها اینچ از انگشتان چرخان شما فاصله دارد. همچنین به خصوص قابل اعتماد نبود، که مردم را از استفاده از آن منع کرد. LG G8 ThinQ پایان خط برای سری G ال‌جی بود و در کنار Project Soli، Air Motion شاید آخرین سیستم کنترل حرکتی بود که توسط یک سازنده تلفن به شدت تبلیغ شد.

در مورد ساعت های هوشمند چطور؟

تا همین اواخر، کنترل‌های ژست‌های حرکتی عمدتاً در گوشی‌های هوشمند نشان داده شده یا به نمایش گذاشته شده‌اند. اما در مورد ساعت های هوشمند چطور؟ Double Tap بر روی Apple Watch Series 9 و Apple Watch Ultra 2 وجود خود را مدیون یک ویژگی دسترسی است. AssistiveTouch نامیده می شودکه چندین سال است که بخشی از watchOS بوده است. سامسونگ یک ویژگی دسترسی بسیار مشابه را در این گوشی ارائه می دهد گلکسی واچ ۶هم.

فضای درون ساعت هوشمند تنگ است و فضای خالی بسیار کمی برای دوربین‌ها، حسگرهای مجاورت یا سایر قطعات پیچیده سخت‌افزاری وجود دارد. Double Tap از حسگر ضربان قلب، شتاب‌سنج و نرم‌افزار استفاده می‌کند تا تشخیص دهد که چه زمانی روی انگشتانتان ضربه می‌زنید و سیستم تشخیص دیگری را به لیست اضافه می‌کند.

خارج از اپل واچ و دابل تپ، گوگل نشان داد پروژه سولی در یک ساعت هوشمنداما هرگز به سرانجام نرسید Google Pixel Watch. نام عجیبی تماشای نگاه دیوانه ظاهراً از هدایت استخوانی برای فعال کردن طیف وسیعی از کنترل‌های حرکتی مختلف، از ضربه زدن با انگشت گرفته تا ضربه زدن به بازو استفاده می‌کرد. در سال ۲۰۱۵، شرکتی به نام Deus Ex یک ماژول الحاقی برای ساعت Pebble تامین کرد. به نام آریاو در حالی که این یک ساعت هوشمند نیست، گوگل از تکان دادن سر برای اضافه کردن آن استفاده کرد استفاده از هندزفری برای Google Glass.

ژست های ساده بهترین هستند

همه این مثال‌ها نشان می‌دهند که تلاش‌های ناموفق بیشتری برای محبوب کردن سیستم‌های کنترل حرکتی در تلفن‌ها و ساعت‌های هوشمند ما نسبت به موفقیت‌ها وجود دارد. با این حال، چندین حرکت ساده وجود دارد که ثابت کرده‌اند که موثر و قابل اعتماد هستند – تا جایی که ما حتی آنها را خاص نمی‌دانیم. یک مثال عالی، raise-to-wake است، جایی که بلند کردن یا کج کردن صفحه نمایش دستگاه به سمت صورت، نمایشگر را روشن می کند، و این مثال عالی از یک حرکت طبیعی است که یک ویژگی را فعال می کند. می توان استدلال کرد که هر چیزی فراتر از این به سادگی بسیار پیچیده است.

حتی تلنگرها و پیچش های مچ دست، که روی آن استفاده می شد Moto 360 برای کمک به پیمایش، به نظر می رسد یک حرکت بسیار دور است و از آن زمان به ندرت دیده شده است منابع انسانی هیبرید فسیلی. خارج از این چند مثال مجزا و ویژگی‌های دسترسی ضروری، ژست‌ها استفاده منظم و روزمره از یک پوشیدنی یا گوشی هوشمند را برای اکثر مردم تغییر نداده است.

Double Tap این پتانسیل را دارد که به افزایش به بیدار شدن به عنوان یکی از معدود ژست های قابل استفاده در ساعت هوشمند بپیوندد، هرچند، زیرا ساده، طبیعی است و واقعاً خوب کار می کند. متأسفانه، تاریخ نشان می‌دهد که سیستم‌های کنترل ژست‌ها و دستگاه‌های تلفن همراه به سادگی هنوز مورد توجه ما قرار نگرفته‌اند، و امیدوارم Double Tap در فهرست آینده سیستم‌های کنترل حرکتی که به سرعت رها شده و در عین حال امیدوارکننده هستند قرار نگیرد. خیلی جالب است که به این سرنوشت دچار شوی.

توصیه های سردبیران

• چرا من نمی توانم صبر کنم تا اپل بالاخره یک حلقه هوشمند بسازد

• اشتراک ها به سرعت ردیاب های تناسب اندام را از بین می برند

• من Double Tap را روی Apple Watch خود امتحان کردم. اینجاست که چرا آن را دوست دارم

• در حال حاضر می توانید از بهترین ویژگی جدید اپل واچ سری ۹ استفاده کنید

• ۶ بزرگترین اعلامیه از رویداد آیفون ۱۵ اپل