نگاهی به جواهر عجیب دنیای شیطان میاموتو

من همیشه مجذوب دنیای شیطان بودم، بازی ای که شیگرو میاموتو در اوایل دهه ۱۹۸۰ برای Famicom ساخت. به نظر من این اولین بازی او بود که به طور انحصاری برای یک کنسول ساخته شد. دنیای شیطان یک چرخش در Pac-Man است، اما هرگز به غرب راه پیدا نکرد زیرا از تصاویر مذهبی زیادی استفاده می کرد. مطمئناً شیاطین، اما همچنین انجیل ها و صلیب ها. همیشه عجیب و جذاب به نظر می رسید.

در حال حاضر، دنیای شیطان بالاخره روی نینتندو سوییچ قرار گرفت و من در چند روز گذشته آن را خاموش و روشن بازی می کردم. مطمئناً دیدن یک بازی نینتندو که در آن انجیل‌ها را جمع‌آوری می‌کنید و توسط ضربدرها نیرو می‌گیرید کمی عجیب است، و با نگاه کردن به اسکرین‌شاتی که گرفته‌ام که یک صلیب بزرگ برای حرکت بازیکن دارد، مبهم‌ترین چیزی را احساس کردم یا دیگر. اما به نظر من نماد نگاری از جالب ترین چیز در مورد این بازی دور است. بیایید حفاری کنیم.

همانطور که اشاره کردم، Devil World به وضوح از Pac-Man الهام گرفته شده است، و این به تنهایی ارزش دیدن را دارد. چرا؟ زیرا در اینجا میاموتو با طراحی بازی بسیار تثبیت شده ای کار می کند تا بر اساس آن کار کند. (طراح همکار او، تاکاشی تزوکا، ظاهراً وقتی Pac-Man را شروع کرد، بازی نکرده بود، اما خیلی زود گرفتار آن شد و ظاهراً واقعاً از نسخه اصلی لذت برد.) پس میاموتو چه می کند؟

او چیزها را لایه لایه می کند. و او متغیرها را به روش های جالبی تغییر می دهد. در Pac-Man – اگر این را می‌دانید من را متوقف کنید – در اطراف پیچ و خم پرسه می‌زنید و نقطه‌ها را می‌خورید و ارواح تعقیب می‌کنند. اگر ارواح به شما دست بزنند، شما را می کشند، مگر اینکه فقط یک قرص قدرتی خورده باشید، که به شما اجازه می دهد میزها را برگردانید و آنها را بکشید.

این چیزهای مبتکرانه ای است، اما میاموتو و تزوکا نمی توانند از سرهم بندی آن جلوگیری کنند. هنوز نقاطی در دنیای شیطان وجود دارد و هیولاهایی در تعقیب هستند که بسیار شبیه ارواح Pac-Man هستند و شما را در پیچ و خم تعقیب می کنند. اما صلیب‌هایی که برای قرص‌های قدرتی به کار می‌روند، کمی متفاوت عمل می‌کنند. یکی را بردارید و می توانید ناگهان آتش نفس بکشید، که به شما امکان می دهد به هیولاهایی که در تعقیب شما هستند حمله کنید. علاوه بر این، شما فقط می توانید نقطه جمع آوری کنید در حالی که یک ضربدر در اختیار دارید.

اگر از من بپرسید، این برای درام بازی بسیار مفید است. مطمئناً Pac-Man در مورد پیمایش در پیچ و خم و استفاده از آن قرص های قدرت در زمان مناسب است، اما دنیای شیطان تا حدودی این موضوع را افزایش می دهد. مگر اینکه به جمع آوری صلیب ها فکر کنید، فقط پیمایش در پیچ و خم بی معنی است زیرا نمی توانید چیزی جمع آوری کنید. نوع دوم مرحله، که در بین مراحل اصلی قرار می گیرد، این ایده را دو چندان می کند. ناگهان هیچ نقطه ای وجود ندارد، اما باید چهار کتاب مقدس را یکی یکی جمع آوری کنید و از آنها برای بستن نوعی مهر در وسط پیچ و خم استفاده کنید که به شما امکان می دهد سپس به مرحله بعدی بروید، جایی که همه چیز تکرار می شود. بدون انجیل شما نمی توانید آتش تف کنید، اما همچنین نمی توانید شروع به بستن مهر کنید. این یک بازی است که در آن قدرت‌ها واقعاً تفکر شما را تعریف می‌کنند.

اما جنبه دیگری از دنیای شیطان وجود دارد که در واقع آن را جالب‌تر می‌دانم. این در واقع بسیار مبتکرانه است. پیچ و خم حرکت می کند.

بنابراین همانطور که در اطراف جمع آوری صلیب ها، خوردن نقطه ها و برخورد با آن هیولاها مسابقه می دهید، خود پیچ ​​و خم در حال حرکت است. حلقه می‌شود، بنابراین هر چیزی که از سمت چپ حرکت می‌کند، فوراً در سمت راست ظاهر می‌شود، و همین امر برای بالا و پایین نیز صدق می‌کند. اما این فقط حلقه نمی شود. موانع سختی در چهار طرف صفحه وجود دارد که از دیواره‌های خود پیچ ​​و خم جدا شده‌اند. سر جای خود می مانند.

این به این معنی است که شما می توانید بین یک دیوار متحرک پیچ و خم و یک دیوار غیرقابل حرکت در لبه صفحه له شوید. می توانی گرفتار شوی و بمیری! این اساساً طرز فکر شما را در مورد پیچ ​​و خم ها تغییر می دهد، زیرا به طور ناگهانی شما واقعاً به طول هر مسیر و مدت زمانی که برای حرکت در طول آن طول می کشد نگاه می کنید. اگر زمانی که شما در آن مسیر هستید، پیچ و خم در جهت اشتباه حرکت کند، آیا می‌توانید از آن خارج شوید؟

و این آخرین چیز است: جهتی که پیچ و خم در آن حرکت می کند تنظیم نشده است. در واقع توسط یک شخصیت شیطان بزرگ که در بالای صفحه می نشیند و به مینیون های کوچک در گوشه ها دستور می دهد تا پیچ و خم را در جهات خاصی بچرخانند، تنظیم شده است.

من کاملاً این عناصر را دوست دارم. نه تنها چیز دیگری به شما می دهد که در حین بازی مراقب آن باشید – آن شیطان چه چیزی را برای پیچ و خم در ذهن دارد؟ – همچنین با ایده UI یک بازی به روش های جالبی بازی می کند. امتیاز، خوب، و تعداد زندگی‌هایی که برای شما باقی مانده است، وجود دارد، اما بخشی از چیزهایی که بازی را هدایت می‌کنند وانمود می‌کنند که مکانیکی هستند: پیچ و خم تنها به دلیل کار بی‌حرکت آن هیولاها در حال حرکت است.

دنیای شیطان برای من بسیار شاداب است. بازی‌ای است که مدت‌هاست با آن آشنا بودم، اما اکنون آن را بازی کرده‌ام، احساس می‌کنم بازیگوشی بودن آن را مستقیماً منتقل می‌کنم، بدون اینکه زمان تار عنکبوتی بین طراحی بازی و تخیل‌های مختلف آن و سپس من وجود داشته باشد. طرف دیگر صفحه نمایش بیشتر از آن، وقتی به دنیای شیطان نگاه می‌کنم و نگاهی اجمالی به چیزی که در بازی‌های دیگر میاموتو – و دیگر بازی‌های تزوکا – دیده‌ام، می‌بینم.

این به آن قسمت مربوط به له شدن توسط صفحه نمایش می رسد. این به وضوح بخشی از طراحی است، یک مانع برای حرکت. و هنوز! سال‌ها پیش، زمانی که من و خواهرم ماریوهای دو بعدی اصلی را بازی می‌کردیم، و گهگاه سطح پیمایش می‌کردید و گاهی اوقات در آن سطح له می‌شدید، همیشه در مورد اینکه آیا این بخشی عمدی از بازی است بحث می‌کردیم. طراحی یا این که آیا این فقط در نتیجه حرکت صفحه نمایش بوده است، یک حادثه ناگوار. حالا که به گذشته نگاه می کنم، به وضوح عمدی بود و ما فقط متراکم بودیم – منظورم این است که من فقط متراکم بودم. فکر می کنم خواهرم کاملاً متوجه شده بود که چه اتفاقی می افتد. اما به هر حال، اینجا یک بازی دیگر از همین افراد است و همان مکانیک را دارد – و این بار شکی نیست که چقدر عمدی است. چیزهای درخشان

برای دیدن این محتوا، لطفاً کوکی‌های هدفمند را فعال کنید.

تنظیمات کوکی را مدیریت کنید