نمایشگاه فانتزی جدید کتابخانه بریتانیا چشمانم را به اهمیت فانتزی باز کرد

این ممکن است عجیب به نظر برسد، اما من همیشه نگران دیدن چیزهایی هستم که دوستشان دارم در کانون توجه، زیرا نگرانم که جدی گرفته نشوند و تمام احساساتی که نسبت به آنها دارم تضعیف شود. من اساساً دوست ندارم یک طرف آسیب پذیر از خودم را در معرض تمسخر احتمالی قرار دهم. من به اندازه کافی از اظهارات “اوه این غیرعادی است” که مردم در مورد شغل من در طول سال ها گفته اند، احساس کردم. بنابراین، با بازدید از نمایشگاه فانتزی جدید در کتابخانه بریتانیا – Fantasy: Realms of the Imagination که به آن می‌گویند – نگران شدم که چگونه فانتزی با آن مواجه می‌شود.

من عاشق فانتزی هستم، می بینید. من از زمانی که کوچک بودم آن را دوست داشتم و داستان پسری را خواندم که شهری را در ته دریاچه کشف کرد. او در خواب شنیده بود که او را صدا می کند و یک روز شیرجه زد و آن را پیدا کرد. و مردم آنجا زندگی می کردند! همه چیز در این مورد مرا غافلگیر کرد. نمی‌دانستم کتاب‌ها می‌توانند این کار را انجام دهند، از واقعیت دور شوند. تقریباً می توانم احساس کنم که ذهنم در حال کشش است تا همه چیز را آرام کنم. و آن کتاب، چیزی را در من روشن کرد که از آن زمان باقی مانده است.

اما فانتزی همیشه برای من یک چیز نسبتاً خصوصی بوده است، زیرا وقتی بزرگ شدم، واقعاً هیچ کس دیگری را نمی شناختم که به آن علاقه داشته باشد. خانواده من نبودند. خوب، قبول دارم، من کتاب هابیت پدرم و ارباب حلقه‌ها او را داشتم، اما هرگز او را ندیده بودم که به آنها نزدیک شود، یا نزدیک هیچ نوع فانتزی دیگری. زندگینامه می خواند. و دوستانم علیرغم تمام تلاش من اهل خیال پردازی نبودند. حتی زمانی که سال‌ها پیش به Eurogamer پیوستم، هیچ‌کس علاقه‌ای به آن نداشت، اگرچه اکنون این موضوع تغییر کرده است. بنابراین یاد گرفتم که آن را برای خودم نگه دارم. من آن را مخفی نگه داشتم، آن را امن نگه داشتم.

با توجه به این موضوع، انتظار نداشتم افراد زیادی را در این نمایشگاه فانتزی ببینم، زیرا فکر نمی‌کردم افراد زیادی در این نمایشگاه حضور داشته باشند. و من می دانم که چقدر مضحک به نظر می رسد – می دانم که برخی وجود دارند بزرگ مجوزهای فانتزی شما حتی مجبور نیستید یک کتاب خوانده باشید تا امروز از آن لذت ببرید. همچنین فکر نمی‌کردم فانتزی چیزی به اندازه‌ای جدی باشد که بتوان در کتابخانه بریتانیا داشته باشیم، زیرا الف‌ها و اجنه و جادو و اژدها در آن وجود دارد. این داستان های احمقانه ای است که برتی دوست دارد. چه کسی می خواهد چنین چیز احمقانه ای را ببیند؟

وقتی وارد نمایشگاه می‌شوم، چهره‌ام را تصور کنید، و بسیاری از افراد دیگر آنجا هستند. این واقعا محبوب است. و این فقط افرادی مثل من نیستند: افراد جوان تر، افراد مسن تر، سیاه پوستان، سفیدپوستان، و همه آنها به طور جدی به موارد پرسپکس نگاه می کنند، همانطور که در یک نمایشگاه مناسب در مورد چیزهای مناسب. و آن وقت است که اولین موج درک به من رسید: این است یک نمایشگاه مناسب در مورد یک چیز مناسب تکون میخورم

موج دوم درک زمانی اتفاق می افتد که من شروع به بررسی نمایشگاه ها می کنم. این نمایشگاه به چند بخش تقسیم شده است که بر اساس انواع فانتزی ترتیب داده شده است. شما آنها را به این ترتیب تجربه خواهید کرد: افسانه های پریان و عامیانه، حماسه ها و جستجوها، عجیب و غریب و غیر معمول، و پورتال ها و دنیاها. و اولین چیزی که در مورد پریان و افسانه های عامیانه توجه من را جلب می کند، تاریخ هایی است که می بینم. یک نقشه فوق‌العاده به طول میز باستانی سرزمین پریان وجود دارد که وقتی وارد می‌شوید به شما خوشامد می‌گوید، که برنارد اسلی آن را در سال ۱۹۱۸ ترسیم کرد، که اکنون زمان بسیار زیادی است. اما ما صد سال دیگر با ملکه ماب پرسی بیش شلی در همان نزدیکی، و سپس چند صد سال دیگر با کشیش رابرت کرک، مشترک المنافع مخفی، برگشتیم. کرک این را در قرن هفدهم نوشت. این کتابی است که در آن او باورهای اهل محله خود را در مورد پری ثبت کرده است، که ایده بسیار خوبی است – من هرگز در مورد آن نشنیده بودم. در گوشه و کنار، حتی یک نسخه در حال فروپاشی قرن چهاردهمی از ایلیاد هومر وجود دارد.

اما به نظرم قدمت باستانی آن به اندازه فانتزی تحقق آن تاثیرگذار نیست دلخواه توسط جوامع برای صدها سال. زیرا در جایی که کتاب‌هایی وجود دارد – به‌ویژه کتاب‌هایی که شهرت پیدا کرده‌اند و حفظ آن‌ها را تضمین می‌کنند – آشکارا تقاضا برای خواندن آنها وجود داشت. بنابراین فقط من نیستم و فقط الان نیست – مردم برای همیشه در فانتزی بوده اند.

در واقع، اگر ایلیاد را در نظر بگیرید، یا اگر واقعاً بخواهید به عقب برگردید، حماسه گیلگمش را در نظر بگیرید، احتمالاً برای همیشه وجود داشته است (البته، من همیشه فکر می‌کردم که داستان خودتان را «حماسه» نامیدید. این چیزها هزاران سال قدمت دارند. اگر قبل از آن به قصه‌گویی به‌عنوان یک سنت شفاهی، و نوع داستان‌های مرتبط با نظام‌های اعتقادی و داستان‌های عامیانه – که مردم از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌کنند – فکر می‌کنید، حتی ممکن است به آغاز بشریت بازگردد. و این واقعا هیجان انگیز است. این بدان معناست که نه تنها فانتزی با انسانیت و شکل آن عجین شده است، بلکه به این معنی است که ما از آن خسته نمی شویم یا داستان برای گفتن تمام نمی شود. کامل!

اما چرا – چه چیزی در مورد فانتزی است که ما مدام به آن روی می آوریم؟ خوب، من چند نظریه برای خودم دارم. یکی، بسیار هیجان انگیز است و فرار به دنیای فانتزی خوب است. اما همچنین، و شاید دلیل واقعی در اینجا نهفته باشد، مکان امن تری را برای کاوش موضوعات چالش برانگیزتر از زندگی واقعی خود در اختیار ما قرار می دهد. همانطور که ویکتور لاول، نویسنده آمریکایی – و دیگران – در کلیپ های سر صحبت در سراسر نمایشگاه به دوربین می گویند: احتمال اینکه مردم را وادار کنید موضوعات دشوار را در یک دنیای فانتزی در نظر بگیرند بسیار بیشتر از اینکه آن را در واقعیت ارائه کنید، می باشد.

فکر می کنم این در مورد بازی ها هم صدق می کند. من اغلب تعجب می کنم که اخلاق چه تأثیری بر ذهن ما به دلیل بازی هایی که انجام داده ایم داشته است. آیا من مهربان تر و آگاه تر هستم زیرا در طول سال ها مجبور شده ام بسیاری از معضلات اخلاقی را در بازی های نقش آفرینی حل کنم؟ البته! گرچه خیلی از آنها را با خشونت حل نکردم؟ اوه! مثال بد برتی، ادامه بده. اما در مورد بازی ها، چیز دیگری که من نگران آن بودم، رفتن به نمایشگاه، نگه داشتن دروازه بود. من نگران بودم که کتابخانه بریتانیا بگوید تنها فانتزی‌های قابل قبول آن‌هایی است که نمایش می‌دهد، و این که قدیمی و خفه‌کننده باشند. اما بازی جوانمردانه برای متصدیان، زیرا اینطور نبود.

مسلماً بر کتاب‌ها تأکید می‌شود، زیرا کتابخانه بریتانیا مجموعه‌ای باورنکردنی دارد که می‌توان از آن استفاده کرد و احمقانه است. واضح است که کتاب ها ستاره هستند. اما آنها همه آنچه اینجاست نیستند. بازی ها وجود دارد. و منظور من فقط یک بازی رمزی نیست، منظورم بازی های زیادی است. گنجاندن واضح تری مانند Dungeons & Dragons و Warhammer و The Elder Scrolls 5: Skyrim وجود دارد، اما موارد دیگری مانند Planescape: Torment که من انتظارش را نداشتم و Fallen London نیز وجود دارد. یک طرح بزرگ از Dark Souls 3 بر روی یک دیوار وجود دارد که امتیازات براونی کتابخانه را کسب می کند. حتی گوشه ای به LARP و فن تخیلی و دیواری از کارت های Magic: The Gathering اختصاص داده شده است.

به کمیک ها فضا داده می شود – من یک مجموعه Wicked + The Divine را که در اختیار دارم در یک نقطه دیدم و از ذوق و سلیقه ام در چیزها بسیار راضی بودم – و نیل گیمن به شدت ویژگی هایش را دارد، همانطور که باید. یک نمایشگر برای پادکست خوش آمدید به Night Vale، علاوه بر نشانه‌های واضح تلویزیون و فیلم وجود دارد. و احساسی که همه اینها به من می دهد وقتی می شنوم که زن و شوهری – که به لباس های فیلم اصلی Dark Crystal نگاه می کنند – در مورد اینکه چگونه فکر می کنند سریال اخیر Dark Crystal نتفلیکس دست کم گرفته شده است صحبت می کنند کاملاً محصور می شود، زیرا من نیز چنین می کنم! من تقریباً با موافقت با صدای بلند در مکالمه آنها اشتباه کردم، اما تصمیم گرفتم که مخالفت کنم زیرا این یک است کتابخانه گذشته از همه اینها. اما احساس می کنم خیلی دیده شده ام. احساس می کنم به خودم تعلق دارم. و دیدن چیزهایی که در اینجا دوست دارم، در کنار چیزهایی مانند ایلیاد هومر و ارباب حلقه‌ها تالکین – چیزهای افسانه‌ای – بسیار معتبر است.

چیز دیگری که در نمایشگاه واقعاً برایم جذاب است، دفترهای نویسندگانی است که به نمایش گذاشته شده است، و تمام خط خطی ها و خط خطی ها و طرح های موجود در آنها. یک ورق کاغذ وجود دارد که سوزانا کلارک، نویسنده کتاب پیرانسی – کتابی که من واقعاً دوستش دارم – سعی کرد حرکت جزر و مد و چگونگی جریان آنها را ترسیم کند. و این فقط یک خط خطی از یک دایره است که واقعاً چند بار دور زده شده است، با چند فلش دوکی که به اینجا و آنجا اشاره می کنند و چند کلمه همراه آنها هستند. اگر ندانید به چه چیزی نگاه می کنید کاملاً غیرقابل توجه است. اما اگر می‌دانید به چه چیزی نگاه می‌کنید و داستان نهایی را می‌دانید، بینشی جذاب از فرآیند خلاقیت یک نفر است.

این شبیه دیدن دفترچه یادداشت اورسولا لو گوین است که در آن او داستان جادوگر از دریای زمین را تعریف کرد، که یک داستان عالی تمام دوران است و من و ذائقه فانتزی من را شکل داد. من یک هیولای سایه‌دار را روی بازویم خالکوبی کرده‌ام که تا حدی به آن اشاره دارد. اما این نوت بوک دوباره کاملاً غیرقابل توجه است – می تواند یکی از مال من باشد. و این باعث می شود که بسیار قابل دسترس تر باشد. در آن من لو گین را می بینم که در حال شکل گیری ایده است، خود را امتحان می کند و به دقت می پردازد و به دقت می پردازد. فوق العاده انسان ساز است. و به آنجا نگاه کنید: این یک فیلمنامه بسیار نابسامان برای مونتی پایتون و جام مقدس است (درست در کنار فیلم Le Morte d’Arthur اثر توماس مالوری – تصور کنید او در مورد آن چه فکر می کرد). و منظورم ناقص است – نمی دانم آنها آن را رمزگشایی کرده اند. اما این تخیلی است که با فوران آن بر روی کاغذ سیلی خورده است. من به شکل گیری خشن ستاره ها نگاه می کنم.

هر جا که در Fantasy: Realms of the Imagination می چرخم، بخش های بیشتری از چیزی را می بینم که بخشی از من شده است. همچنین جذاب است که آن را پیش روی من گذاشته باشم تا بتوانم نقاط الهام را از یک چیز به چیز دیگر متصل کنم. به عنوان مثال، Piranesi سوزانا کلارک را در نظر بگیرید: دقیقاً در کنار کتاب طراحی عظیم معماری خارق‌العاده Piranesi واقع شده است. بنابراین یعنی ایده او از کجا آمد یا کتاب The Secret Commonwealth اثر کشیش راب کرک را که قبلاً به آن اشاره کردم را در نظر بگیرید: این عنوان همان عنوانی است که فیلیپ پولمن برای یکی از کتاب های غبار خود استفاده کرد. این باید همان چیزی باشد که او از آن الهام گرفته است. این مکاشفه‌های کوچک وقتی هر گوشه نمایشگاه را می‌چرخانم، می‌چرخند و می‌پیچد.

نمایشگاه عظیم نیست – فکر می‌کنم احتمالاً یک یا دو ساعت اینجا ارزش دارد، بسته به اینکه چقدر دست و پا می‌زنید، بعلاوه هر زمان اضافی که بعد از آن در مغازه واقعاً نسبتاً وسوسه‌انگیز خود را مهار می‌کنید. اما پس از آن من فکر نمی کنم که هرگز طراحی شده است که همه چیز را شامل شود، زیرا چگونه می تواند؟ و چگونه می‌توانید تصمیم بگیرید – اگر جامع هستید – چه چیزی برش را ایجاد می‌کند و چه چیزی را نه؟ این نمایشگاه نگاهی گسترده به نقشی است که فانتزی در دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم، و انواع داستان‌هایی که می‌گوییم، ایفا کرده – و ایفا می‌کند. و آنچه در آن دوست دارم – آنچه که من عشق در مورد آن – این است که چگونه نشان می دهد فانتزی همه جا و برای همه است. شاید دیگر عشقم به آن را برای خودم نگه ندارم.

Fantasy: Realms of the Imagination تا ۲۵ فوریه ۲۰۲۴ ادامه دارد. بلیط ها ۱۵ پوند است. شما نمی توانید آنها را آنلاین بخرید زیرا وب سایت کتابخانه بریتانیا هنوز خراب است – چند هفته پیش مورد حمله سایبری قرار گرفت و برنگشته است – اما ساختمان برای تجارت باز است و شما می توانید همان روز مانند من مراجعه کنید و وارد شوید. توجه داشته باشید، به پول نقد نیاز دارید زیرا ماشین‌های کارت نیز کار نمی‌کنند، اما ماشین‌های پول نقد در ایستگاه سنت پانکراس روی جاده وجود دارد.