نقد و بررسی Persona 5 Tactica – یک اسپین آف استقبال کننده با هدف تازه واردان استراتژی

Persona 5 Tactica نشانگر بازگشتی خوش‌آمد برای Phantom Thieves است و یک استراتژی سرگرم‌کننده را با دل و جان فراوان ارائه می‌دهد.

زمانی که Atlus از جنگنده به بازی های ریتمی تبدیل می شود، پیش بینی اسپین آف بعدی Persona شبیه یک بازی احمقانه به نظر می رسد، بنابراین من تعجب می کنم که Persona 5 Tactica زودتر از این عرضه نشد. ورود استراتژی RPG مانند یک ادامه طبیعی برای Phantom Thieves به نظر می رسد و مکانیک های اجتماعی را با یک ماجراجویی محدودتر با تصاویر کارتونی عوض می کند. شخصیت‌های جدید به خوبی این داستان را هدایت می‌کنند و علیرغم برخی مشکلات جزئی، Tactica ادامه خوبی را ارائه می‌کند.

با بازگشت به متاورس، تاکتیکا کاخ‌ها و زندان‌ها را برای پادشاهی‌ها که هر کدام توسط حاکمان مستبد و لژیونرهای سایه‌مانندشان رهبری می‌شوند، رها می‌کند. یافتن گنج و مسیرهای نفوذ دیگر مورد نیاز نیست، اگرچه این یک ساختار آشنا برای سرنگونی این ظالم است، زیرا دزدان فانتوم برای آزادی می‌جنگند. ارینا، یکی از رهبران شورشی دوست داشتنی و با روحیه، و توشیرو، سیاستمداری که در دنیای واقعی گم شده بود و به آرامی بر من رشد کرد، به تیم پیوستند.

برخلاف Persona 5 یا Strikers، Tactica فاقد مکان‌های قابل کاوش بین ماموریت‌ها است و شما را به مخفیگاه‌های هر پادشاهی محدود می‌کند. فعالیت‌ها عمدتاً به گفتگوهای گروهی، ارتقاء مهارت‌ها، بازدید از اتاق مخملی یا مأموریت‌های جانبی محدود می‌شوند. همچنین هیچ سیستم تجهیزات سنتی در اینجا به جز اسلحه های قابل خرید وجود ندارد. این گیم‌پلی را ساده نگه می‌دارد، اگرچه محدود کردن آن به پیمایش منو بسیار کسل‌کننده است. با این حال، فرض Tactica واقعاً با گیم پلی اجتماعی مناسب نیست، بنابراین این یک مشکل بزرگ نیست، اگرچه من بیشتر از چند چت کوتاه دوست داشتم.

ماموریت‌ها داستان را پیش می‌برند و شما سه عضو حزب را در میدان‌های جنگ با حرکت‌های مبتنی بر کاشی کنترل خواهید کرد. تنوع خوب دشمن، مبارزات را بین واحدهای زمینی استاندارد و لژیونرهای سبک کشتی گیر سومو که عاشق پرتاب اشیا هستند، جذاب نگه می دارد. با این حال، مکانیک اصلی پایه است. برخلاف XCOM یا Fire Emblem، در هنگام حمله هیچ درصد دقتی وجود ندارد. همه چیز ضربه می زند مگر اینکه هدف پوشش داده شود، که حملات جلویی را مسدود می کند و در برابر آسیب از زوایای دیگر مقاومت می کند، و اگر مطمئن نیستید زمانی که دشمنان در برابر آن مقاومت می کنند، به شما کمک می کند. طراحی سطح قوی فرصت‌های فراوانی را برای یافتن پوشش تضمین می‌کند و بی‌احتیاطی را مجازات می‌کند، و استفاده متفکرانه از محیط‌ها پاداش می‌دهد.

به ویژه پوشش بسیار مهم است، زیرا هر کسی در فضای باز آسیب پذیر می شود. دشمنان را می‌توان از طریق توانایی‌های خاصی مانند زورو گارو یا یک تکل غوغا و حمله به دشمنان افشا شده، از بین برد. این یک چرخش دیگر را از طریق سیستم ‘One More’ به ارمغان می آورد و چرخش های اضافی محدود نمی شود، بنابراین به حداکثر رساندن اقتصاد چرخش بسیار رضایت بخش است، همانطور که قبل از اینکه لژیونرها حتی بتوانند حرکت کنند، بخش های بزرگی از میدان نبرد را پاک کنید. زمانی که شما دشمنان را از سکوهای بالاتر با یک متحد نزدیک در زمین پایین‌تر بیرون می‌آورید، عکس‌های بعدی بر این اساس ساخته می‌شوند و یک مورد دیگر را به شما می‌دهند.

احاطه کردن دشمنان سرنگون شده به شما امکان می دهد تا نسخه Tactica از یک حمله همه جانبه، تهدید سه گانه را فعال کنید. گشت و گذار در نقشه ها با شخصیت های فردی می تواند سرگرم کننده باشد، اگرچه قرار دادن اعضای حزب خود در شکل مثلثی با از بین بردن همه چیز در محدوده، این کار را بیشتر می کند. هر یک از گزینه ها می توانند به سرعت مسیر هر نبرد را تغییر دهند، اگرچه Tactica همچنین از طریق سیستم “Charge” بازی دفاعی بیشتری را تشویق می کند. عدم استفاده از یک اکشن باعث افزایش موقتی مانند حرکت بیشتر یا نادیده گرفتن پوشش در هنگام تیراندازی به دشمنان می شود که به صبر و شکیبایی برای شارژ بی احتیاطی پاداش می دهد.

در همین حال، دانش مهارت از طریق ماموریت‌های اختیاری که کارهای خلاقانه لذت‌بخشی را ارائه می‌دهند، آزمایش می‌شود. به عنوان مثال، چندین ماموریت جانبی شما را به چالش می کشد تا با استفاده هوشمندانه از سیستم One More که اغلب با یک تهدید سه گانه به دست می آید، هر دشمن را در یک دور شکست دهید. تلاش‌های کمتر پیچیده‌تر مانند انتقال جعبه به یک منطقه تعیین‌شده چندان چالش‌برانگیز نیستند، اگرچه کسب پاداش‌هایی مانند امتیاز رشد اضافی (GP) برای باز کردن توانایی‌های درخت مهارت جدید، این کارها را ارزشمند می‌کند.

توانایی‌های شخصی دارای پیشرفت‌های عملی مانند افزایش آسیب/محدوده یا مهارت‌های پشتیبانی جدید هستند که خوشبختانه اگر رویکرد متفاوتی داشته باشید، قابل تنظیم مجدد هستند. با این حال، پرسوناهای ثانویه مفیدترین افزونه هستند. جوکر نمی تواند مانند قبل بین چندین پرسونا مبادله کند. هر کس در عوض یک Persona دوم را مجهز می کند که توانایی های آن توسط گزینه پیش فرض Thieves انجام می شود و Persona های موجود را می توان در Velvet Room برای انتخاب های سطح بالاتر ترکیب کرد.

این یک رویکرد عالی است که احساس می کند به خوبی با این فرض سازگار است و توانایی شخصی سازی حزب شما را یکسان می کند. این گیم‌پلی Tactica را فراهم می‌کند که حتی در برابر بازی‌های تاکتیکی سبک مشابه مانند Mario + Rabbids: Kingdom Battle، کمی ابتدایی به نظر می‌رسد، با عمق لازم. نکته مثبت در اینجا این است که ماموریت های نسبتا کوتاه و قابل پخش به این معنی است که Tactica جلسات بازی معمولی بیشتری را نیز در خود جای می دهد.

خوشبختانه، طراحی سطح خلاقانه آن را جبران می کند. پیروزی مستلزم ارزیابی دقیق محیط شما با خطرات مختلف از بشکه های انفجاری گرفته تا دوربین های نظارتی است. یک مرحله اساساً یک پازل بود زیرا من سکوهای متحرک را برای جلوگیری از تله ها فعال می کردم. این باعث می شود که ماموریت ها جذاب باشند، اگرچه چند مرحله تکراری هستند. یک سیستم جوایز ۳ ستاره برای دستیابی به اهدافی مانند شکست دادن همه دشمنان در تعداد زیادی نوبت، با اهدای پول بیشتر، قابلیت پخش مجدد بیشتری را اضافه می کند. EXP همچنین برای کل تیم اعمال می شود و به راحتی به این معنی است که شما نیازی به تعویض شخصیت ها ندارید.

زیبایی رنگارنگ شخصیت قابل توجهی را به این مکان ها نیز اضافه می کند. من ترجیح می‌دهم اگر Atlus به جلوه‌های بصری اصلی پایبند باشد، اما سبک هنری جدید جذابیت‌های خود را دارد. این یک مسابقه نزدیکتر است شخص Q نسبت به Persona 5، اگرچه طراحی شخصیت ها خوشبختانه نسبت به خزنده سیاه چال چیبی تناسب بیشتری دارد. علی‌رغم این تفاوت‌ها، Tactica هنوز کاملاً شبیه Persona 5 است و یک موسیقی متن قوی با چندین آهنگ جدید Lyn آن را تقویت می‌کند.

بین داستان اصلی و ماموریت‌های اختیاری، سفر من از طریق The Kingdoms پس از تقریباً ۲۵ ساعت به پایان رسید و New Game Plus این موضوع را بیشتر گسترش داد. جدای از قسمت پایانی، داستان به نظر خوب است، اما بزرگترین شکایت من این است که محدوده روایت تاکتیکا ذاتاً محدود است. قرار گرفتن در فاصله بین باس فایت نهایی Persona 5 و پایان، فضای کمی برای رشد شخصی باقی می گذارد. به نظر می رسد Atlus تقریباً می ترسد که به Phantom Thieves اجازه دهد به طور معناداری توسعه یابد.

هرچند این به این معنی نیست که داستان وحشتناک است. در حالی که آرزو می‌کنم رویال فراتر از DLC کاسومی و آکچی به رسمیت شناخته شود، اجرای قوی از بازیگران صدای بازگشته تضمین می‌کند که دیالوگ‌های شوخ‌آمیز و طنز خوب دست نخورده باقی بماند. تاکتیکا از طریق ارینا و توشیرو می درخشد، که هر دو با توسعه شخصیتی عالی و داستان شخصی شگفت انگیزی که باعث شد من را سرمایه گذاری کند، داستان سنگینی را ارائه می دهند. اگرچه Tactica دانش رویدادهای Persona 5 را فرض می‌کند و گهگاه به رویدادهای اواخر بازی اشاره می‌کند، شما می‌توانید با حداقل دانش قبلی وارد عمل شوید.

Persona هرگز از آزمایش مسیرهای جدید از طریق اسپین آف های خود نمی ترسد و Persona 5 Tactica یکی از تلاش های بهتری است که من تاکنون دیده ام. این می‌تواند جاه‌طلبانه‌تر، مطمئن‌تر باشد، و استراتژی تازه‌وارد P-Studio نبردی لذت‌بخش را پنهان می‌کند. با این حال، ارائه جذاب، طنز لذت بخش، و اجراهای خوب کمک می کند تا یک تجدید دیدار شاد دیگر برای Phantom Thieves ایجاد شود، اگرچه تازه واردان آن از نکات برجسته من هستند. ارینا و توشیرو از طریق یک داستان احساسی و با کمک شیمی عالی با بازیگران، به جهان اضافه می شوند. در حالی که من مطمئن نیستم که Atlus می تواند بعداً باند را کجا ببرد، دوست دارم دوباره همه آنها را ببینم.

برای دیدن این محتوا، لطفاً کوکی‌های هدفمند را فعال کنید.

تنظیمات کوکی را مدیریت کنید