نقد “آکوامن و پادشاهی گمشده”: ناقوس مرگی که DCEU شایسته آن است

راه مناسب تری برای پایان دادن به سال ۲۰۲۳، سال ناامیدی باکس آفیس ابرقهرمانی وجود ندارد – Ant-Man and the Wasp: Quantumania، Shazam: خشم خدایان، سوسک آبی، مارولز – از دست و پا زدن جیمز وان و ذهن بی حس کننده آکوامن و پادشاهی گمشدهکه به نظر می رسد برای اجرا آماده است به همان اندازه فقیر. کارتون صبح شنبه رفت حساسیت از اولین آکوامن، یک غوغای سرگرم کننده (اگر نیمه پخته) در زیر دریا که یک میلیارد دلار درآمد داشت. فروش بلیط به هیچ وجه داور کیفیت نیست، اما جزر و مد به وضوح در حال تغییر است. وقتی صحبت از IP بزرگ به میان می‌آید، مخاطبان اصلی دیگر مایل نیستند به خروجی متوسط ​​بسنده کنند، که راهی خوب برای توصیف خواهد بود. پادشاهی گمشده.

دنباله، در بیشتر موارد، مانند بازخوانی اولین فیلم آکوامن وان، یک موفقیت کریسمس ۲۰۱۸ است. آرتور کوری (جیسون موموآ) معنی حکومت آتلانتیس را می آموزد – پادشاهی زیردریایی پنهان که درگیری با سطح زمین را شامل می شود. نگرانی های اقلیمی در دنیای واقعی – در حین مبارزه با بلک مانتا/دیوید کین (یحیی عبدالمتین دوم)، غواص و مزدور که برای انتقام می‌آیند، با فن‌آوری بالا و چشم حشره‌دار مبارزه می‌کنند – که در نهایت راه را برای یک شرور متفاوت باز می‌کند. حتی یک مسیر انحرافی در بیابان در مسیر تاج و تخت مخفی وجود دارد، و نقشه ای شامل یک سه گانه قدرتمند جدید، که همه آنها در یک نبرد آشنا با گروه های متعدد زیر دریا به اوج خود می رسند. برین کینگ، حاکم سخت پوستان شایان ستایش جاناتان ریس دیویس ظاهری کوتاه اما کوتاه مدت نیز دارد (به آن مرد اسپین آفش بدهید).

اما اگر پادشاهی گمشده از فرمول فیلم اول دقیقاً پیروی می کند، پس باید به راحتی بتوان لذت های آن را تکرار کرد. در عوض، بیشتر کارهای انجام شده را کنار می گذارد آکوامن لذت بخش است و آن را با هوای مرده، ناهماهنگی تونال، و فقدان کامل انرژی فیلمسازی جایگزین می کند، و آن را به فصل پایانی مناسب برای آزمایش شکست خورده دهه ای که DCEU بود تبدیل می کند.

طرح از چیست آکوامن و پادشاهی گمشده?

افتتاحیه فیلم با اشاراتی از نوع حماقتی که باعث کارکرد فیلم های وان می شود، نویدبخش است. (همچنین رجوع کنید به: پاستیچ ترسناک گونزو او بدخیم.) مقدمه آکوامن را می‌بیند که سوار بر اسب دریایی غول‌پیکر و درخشان در حالی که پیشروی می‌کند تا سر چند دزد دریایی را به هم بکوبد. این معرفی مجدد – که در طی آن موموآ از نظر فلسفی به این موضوع فکر می کند: “آنها می گویند همه در چیزی خوب هستند. من؟ من با ماهی صحبت می کنم” – نزدیک ترین است. پادشاهی گمشده می آید تا فیلم اول را ثبت کند جا مداد لیزا فرانک انرژی. حتی با فاش کردن کل صحنه به خاطره ای از آکوامن، که برای پسر تازه متولد شده اش، آرتور جونیور، روایت می شود، دو چندان می شود، و او دوباره آن را با فیگورهای اکشن اجرا می کند و بیشتر به جرقه ای کودکانه اشاره می کند.

متأسفانه، این تا جایی است که فیلم قبل از اینکه همه چیز شروع به فروپاشی کند، می رسد. همانطور که آکوامن ما را به پیشرفت‌های اخیر سرعت می‌بخشد، مونتاژ بعدی دارای اثرانگشت روغنی از بازسازی‌های عجیب است، گویی برای حذف Mera امبر هرد (مادر نوزادش) و همچنین Atlanna نیکول کیدمن (Atlanna) ویرایش شده است. مادر خودش)، با وجود پایان عاشقانه دوگانه فیلم آخر. او به پدرش، نگهبان فانوس دریایی تام (تمورا موریسون)، در حالی که در مورد شادی ها و چالش های بزرگ کردن پسرش فکر می کند، می گوید: “برای والدین مجرد.” همسران آنها کجا هستند؟ آنها مردند؟ آیا آنها پدران کاری را رها کردند؟ به نظر می رسد که پاسخ هیچ یک از موارد بالا نیست: هر دوی آنها خیلی زود و تقریباً تصادفی ظاهر می شوند، علیرغم اینکه به سختی در این افتتاحیه عجیب ظاهر می شوند.

این یکی از فیلم‌های ابرقهرمانی کمیاب است که با تماشای آن با جمعیت بدتر شده است.

طرح شرورانه فیلم، حداقل تا حدی منسجم تر است، اگرچه فاقد اصالت است. مانتا در حالی که در جستجوی فناوری زیردریایی برای تعمیر زره جنگی خود است – با کمک دکتر شین (پارک راندال) دانشمند سطحی و در حال تعقیب آتلانتیس – با بقایای یک پادشاهی زیردریایی یخ زده در یخ برخورد می کند. به لطف گرمایش جهانی ذوب می شود. در این غارهای عظیم و یخی، او هیولاهای لاوکرافت و دو نیمه از یک سه گانه جادویی را کشف می کند. هنگامی که به یکدیگر متصل می شوند، به او فلاش بک می دهند و رویایی از یک شرور با ابهت و باستانی، کورداکس، پوشانده شده در شعله های سبز، که او را با قدرت در ازای رستاخیزش وسوسه می کند، به او می دهند. الهام گرفتن از ارباب حلقه ها یک چیز خواهد بود – بالاخره یک سنگ محک فانتزی مدرن است – اما پادشاهی گمشدهرویکرد تنبل است. کورداکس فقط سائورون نیست-اسکیبلکه سائورون در همه چیز به جز نام و طرح رنگ، با چهره ای زامبی شده عملاً روی ماسک فلزی میخ دار غول پیکر زمین میانه چسبانده شده است.

اسلحه جدید مانتا، سه‌جانبه سیاه، او را با تمام قدرت روح شیطانی کورداکس (à la the One Ring) آغشته می‌کند، زیرا او با این شیطان معامله می‌کند، اگرچه جزئیات کاملاً مشخص نیست. مانتا می‌تواند آکوامن را بکشد، در حالی که کورداکس از زندان یخی خود آزاد می‌شود و در نتیجه پادشاهی مدت‌ها خفته‌اش زنده می‌شود. طرح‌هایی که مستقیماً از برداشت پیتر جکسون از موردور و میناس مورگول جدا شده‌اند، البته بدون عظمت یا مقیاس. تیرگی پیرامون این طرح آنقدر مرموز نیست که گیج کننده است. نه تنها مشخص نیست که آیا شهر یخ‌زده‌ای که مانتا کشف می‌کند، پادشاهی گمشده کرداکس است – یا مکان دیگری که اتفاقاً سه گانه او بوده است – بلکه معامله او برای قدرت نامحدود نیز کاملاً جالب نیست، زیرا به نظر نمی‌رسد معامله‌ای در این زمینه باشد. همه. به نظر می‌رسد که او و کورداکس بی‌جسم، به دلایلی که بعداً فاش شد، همه چیزهای مشابهی را می‌خواهند.

این فقدان فتنه دراماتیک داستان آکوامن را نیز آزار می دهد. در حالی که دیدن خسته شدن او از بوروکراسی حاکمیت زیر آب (شورای سلطنتی اجازه نمی‌دهد او دست به اقدامی رادیکال بزند) خنده‌دار است، اما وقتی او در خفا بر خلاف هوس‌های آنها عمل می‌کند، این موضوع هرگز منجر به خطرات معناداری نمی‌شود. وقتی نقشه مانتا کشف می‌شود، آکوامن تصمیم می‌گیرد از یک زندان بیابانی فرار از زندان را اجرا کند و برادرش اورم (پاتریک ویلسون)، شرور فیلم اول را آزاد کند. با این حال، مخالفت با میل سیاستمداران آتلانتیس هم در تصمیم گیری و هم در اجرا بسیار آسان است. احمقانه است که خواستار یک تحقیق سیاسی دقیق تر در مورد مکانیک حکومت آبزیان باشیم، اما هیچ احساس خطر یا شیطنتی نیز در آن وجود ندارد. آکوامن که اورم را از چنگ پرندگان نیمه مرده، خشک شده و اسکلتی آزاد می کند، خیلی راحت به دست می آید. همچنین تأثیر این که مردهای زامبی در مرحله سوم نقش منفی داشته باشند را کاهش می دهد، زیرا این دو به نوعی به هم مرتبط نیستند، اما به همان اندازه معمولی کنار گذاشته می شوند.

عمل در آکوامن و پادشاهی گمشده به ندرت سرگرم کننده است

اعتبار: تصاویر برادران وارنر

همانطور که مانتا و آکوامن مسیرهای یکدیگر را در هم می‌پیوندند، صحنه‌های اکشن انگشت شماری به وجود می‌آیند، اما به ندرت از پیش‌فرض منحصربه‌فرد فیلم استفاده می‌کنند. مهم نیست که هر صحنه در کجا تنظیم می شود، مهم نیست که چقدر در زیر اقیانوس قرار دارد، معمولاً یک جیب هوای مناسب یا پل زیردریایی پیدا می شود. علیرغم تعقیب و گریزهای گاه و بیگاه فیلم، با کشتی‌ها و وسایل نقلیه درخشان به شکل لاک‌پشت، کوسه و ستاره‌های دریایی، خلاقیت تکان‌دهنده‌ای در بازی وجود ندارد، زیرا شخصیت‌ها صدای سه‌گانه را به صدا در می‌آورند و با تفنگ‌های لیزری به یکدیگر تیراندازی می‌کنند که گویی این فقط یک فیلم ابرقهرمانی دیگر است. . بر روی خشکی تنظیم شود.

وان معمولاً نگاه قابل توجهی به اکشن کارتونی دارد. تابلوهای پهن و با عدسی کوتاه او روی آکوامن، خشمگین ۷، و بدخیم هر بار که دوربین با برداشت‌های روان و بدون شکست دور شخصیت‌ها می‌چرخد، به هر قطعه اکشن احساس اغراق می‌دهد. همیشه بزرگتر از زندگی احساس می شد. پادشاهی گمشده از این تکنیک فقط یک بار استفاده می کند، در اوج، که در آن مرحله، تشخیص اینکه کدام صحنه ها در زیر آب و کدام صحنه ها در بالای زمین هستند، دشوار است، با توجه به اینکه فیزیک آنها چقدر غیرقابل کشف است.

جدای از نمونه عجیب آکوامن که با زندگی زیر دریا ارتباط برقرار می کند، هنگامی که امواج متحدالمرکز از پیشانی او بیرون می زند. مانند یک قسمت از دوستان فوق العاده، به نظر می رسد آب هرگز بافت فیزیکی ندارد که اجازه می دهد عمل زیر آب به صورت بصری شکل بگیرد. حس وزن یا تاثیر کمی در آن وجود دارد، و فقدان تکان دهنده ست قطعات یا ضربات اکشن که خاص محیط فیلم هستند وجود دارد. شناور بودن کاراکترهای شما در زیر آب، عملاً رها از گرانش، با دنیای کاملی از موجودات دریایی و جغرافیای منحصربه‌فرد در اختیارشان، دعوتی است برای رها شدن و تفریح، اما پادشاهی گمشده بسیار محدود و بی خیال است.

اولین آکوامن صحنه های زمینی زیادی داشت، اما حتی آن ها هم به شدت به صحنه فیلم متمایل شدند لونی تونز آکروباتیک و آکوستیک، مانند صحنه ای که مانتا با صدایی اغراق آمیز سرش را روی یک زنگ غول پیکر می کوبد قبل از اینکه با سوت Wile E. Coyote از صخره ای پایین بیاید. ولی پادشاهی گمشده علیرغم شوخی‌های فراوان، جدیت عجیب و غریبی دارد – سنگ روزتا که می‌توان آن را در یک لحظه خاص خلاصه کرد. در فیلم اول، عملاً هر مکالمه‌ای با یک انفجار قطع می‌شد، یک گنگ (عمدی یا غیرعمد) که امضای واقعی آن شد. این اتفاق می افتد در پادشاهی گمشدهاما فقط یک بار، و شخصیت‌ها فوراً با تفسیرهای خنده‌دار توجه را به آن جلب می‌کنند، گویی از حضور در فیلم آکوامن خجالت می‌کشند.

لحن کمدی از آکوامن و پادشاهی گمشده کاملا اشتباه است

اعتبار: تصاویر برادران وارنر

انتقاد مکرر از دنیای سینمایی مارول، کنایه‌های خنده‌دار آن است که هر شخصیتی را شبیه مرد آهنی می‌کند. پادشاه گمشده از این مشکل رنج می برد، علیرغم اینکه آکوامن در حضورهای قبلی شخصیتی بسیار آرام تری داشت. او همیشه وقتی مهم بود هیجان‌انگیز بود. فریادهای او “YEAYUH!” و “MAH MAN!” نکات برجسته بودند لیگ عدالت. موموآ اما این نسخه از آرتور کاری را با الف اجرا می کند سریع X انرژی، به طور اتفاقی از هرگونه حس پیامد جدا شده است، گویی او بالاتر از فیلم است، نه در آن.

از سوی دیگر، بازیگران مکملی مانند کیدمن، ویلسون، و دالف لاندگرن در حال بازگشت به طور کامل به این موضوع پرداخته اند که این فیلم چیست (یا چه چیزی باید باشد). خلاصه داستان حول محور مانتا است که مواد مخفی و مخرب زیردریایی به نام “Orichalcum” را جمع آوری می کند، یک لقمه ساخته شده که از هر مجری با چهره مستقیم بیرون می آید. اما هر اشاره ای به اردو معمولاً با خودآگاهی آکوامن که اکنون شبیه به ددپول است، قطع می شود. «شوخی‌های» او معمولاً به‌جای چیدمان یا خط‌های منگنه شامل فهرست کردن غذاهای مختلف است.

در همین حال، ویلسون برای یک مرد کمدی با صدای خنده‌دار می‌سازد، شخصیتی که زمانی سلطنتی در حالی که در مسیر رستگاری قدم می‌گذارد، به خاطر اعمال خودش فروکش کرده است. موموآ، به‌عنوان فویل ظاهری او، عمیقاً برای تماشای آن ناراحت‌کننده است، با تفسیرهای بی‌احترامی که هرگز به گوش نمی‌رسد، و فقط باعث می‌شود آکوامن چیزی جز سرمایه‌گذاری در اکشن و درام فیلم احساس کند. بدتر از آن، ویرایش ناخوشایند در حال اجرا به هیچ یک از اینها کمک نمی کند، که به نظر می رسد شکاف های گسترده و خالی بین دیالوگ ها ایجاد می کند، گویی که هر خط برای برانگیختن خنده هایی است که هرگز وارد نشده اند. این یکی از فیلم‌های ابرقهرمانی کمیاب است که با تماشای آن با جمعیت بدتر شده است.

بیشتر نماها احساس می‌کنند که طولانی‌تر می‌مانند – مشکلی که در مقابل بسیاری از اکشن‌های مدرن هالیوود وجود دارد – هوای مرده زیادی را بدون طنز، تنش یا هرج و مرج باقی می‌گذارند. در طول بیش از دو ساعت، پادشاهی گمشده نشستن تنبیه کننده می شود، در حالی که منتظر می مانید تا اتفاق مهمی بیفتد، چیزی که شما را بگیرد یا خوشحالتان کند، اما هیچ چیز هرگز انجام نمی دهد. بدتر از آن، ارائه ۳ بعدی (در صورتی که آن را انتخاب کنید) باعث می شود درخشش دیجیتالی آن با شدت بیشتری ظاهر شود، با جلوه های غیرواقعی زیر آب که وقتی با یک پالت تاریک عجیب در جوامع پر جنب و جوش زیر آب همراه می شود، آن را حتی بیشتر از قبل می کند. چشم درد

آکوامن و پادشاهی گمشده از نظر ظاهری زشت است، و در تصورش از یک شخصیت سرگرم کننده که در یک دنیای بالقوه عجیب و غریب زندگی می کند، مایوس کننده است. این یک فیلم هیچ چیز برای هیچ کس نیست. یک دهه بعد، این احتمال وجود دارد که به عنوان یکی از آخرین میخ‌ها در تابوت این دوره از تولیدات ابرقهرمانی عبوس و نیمه دل در نظر گرفته شود. در این صورت: خلاصی خوب.

آکوامن و پادشاهی گمشده ۲۲ دسامبر در سینماها نمایش داده می شود.