با این حال، به زودی تغییرات بزرگتری در زیر کاپوت GT40 رخ خواهد داد. در حالی که شلبی و خدمه‌اش روی بدنه و شاسی در کالیفرنیا کار می‌کردند، مهندس روی لون در دیربورن فورد، مقر میشیگان بود و تلاش می‌کرد تا دریابد که چگونه V8 جدید ۴۲۷ اینچ مکعبی این خودروساز را در محفظه موتور GT40 قرار دهد. پس از تایم‌آزمایی‌های بهار ۱۹۶۵ در Le Mans، رانندگان کن مایلز و فیل رمینگتون برای آزمایش پیکربندی جدید به نام GT40X به میشیگان رفتند. به گفته فورد سایت اینترنتیپس از راندن GT40X، مایلز به Lunn گفت: “این همان ماشینی است که من می خواهم امسال در Le Mans رانندگی کنم.”
۴۲۷ V8 GT40X بر اساس موتوری بود که فورد در سال ۱۹۶۳ برای مدل‌های درگ ریسینگ گلکسی و مسابقات اتومبیل‌رانی NASCAR معرفی کرد. تیم مهندسی Lunn یک منیفولد ورودی آلومینیومی، پوشش زمان بندی، پمپ آب و سرسیلندر جدید برای کاهش وزن طراحی کردند. آنها همچنین ظرف روغن فولادی را با نسخه منیزیم ریخته گری جایگزین کردند. در مجموع، این به روز رسانی ها وزن ۴۲۷ را ۱۳۰ پوند کاهش دادند.
Le Mans 427 همچنین دارای یک سیستم توزیع روغن جدید بود که دو پمپ را در تابه قرار می داد: یکی برای رساندن روغن در فشار بالا و دیگری برای پاک کردن روغن که در هنگام کار در ته موتور ته نشین می شد. این امر به پایین نگه داشتن مرکز ثقل خودرو کمک کرد و نیاز به پمپ خارجی را از بین برد.
منبع: https://www.slashgear.com/1483703/ford-gt40-v8-engine-history-at-le-mans/