مشکلات عملکرد Palworld در سری X/S در Xbox One/One X دو برابر شده است

Palworld علاوه بر موفقیت آمیز بودن در Steam، برای بازی در هر دو سیستم رایانه شخصی و ایکس باکس از طریق ساخت پیش نمایش Game Pass در دسترس است. علاوه بر سازگاری مورد انتظار سری X و سری S، این نسخه Unreal Engine 5 از این نظر جذاب است که کنسول های Xbox One نیز پشتیبانی می شوند.

به طور خلاصه، توسعه دهنده Pocket Pair جنبه های بقای بازی هایی مانند Ark: Survival Evolved را با شکار هیولاهای جهان باز پوکمون ترکیب کرد. به طور خاص، Pokémon Legends: Arceus از سال ۲۰۲۲ را به عنوان نقطه مرجع اصلی خود انتخاب می کند، با طیف مشابهی از اکتشاف، گرفتن و نبرد با موجودات یکپارچه. و بله، این شباهت به پوکمون است که به وضوح یک است موضوع بحث و جدل با توجه به بسیاری از ایده ها – و موجودات – بیش از یک شباهت گذرا به طرح های خود Game Freak دارد.

با این حال، فراتر از جنجال، ظاهر و اجرای بازی روی Xbox Series X، Series S، Xbox One X و پایه Xbox One (بیش از ۱۰ سال) چگونه است؟ با توجه به اینکه نرخ فریم در هر چهار فریم باز است، چقدر به هدف خود یعنی ۶۰ فریم بر ثانیه نزدیک هستند؟ و چگونه تصاویر Palworld از قدرتمندترین ماشین به ضعیف‌ترین مقیاس می‌شوند؟ بیایید بگوییم که دسترسی اولیه هرگز به این اندازه مناسب نبوده است. از منظر فنی، کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد تا بازی نهایی در نظر گرفته شود.

قبل از اینکه وارد تست‌های نرخ فریم شویم، یک کلمه کوتاه در مورد اصول فناوری. علیرغم اینکه Palworld یک بازی جهان باز UE5 است، به نوعی در یک نصب کوچک ۶ گیگابایتی جای می گیرد – یا فقط ۵ گیگابایت در دستگاه های پایه ایکس باکس وان. همچنین، علی‌رغم موفقیت بزرگی که در رایانه شخصی کسب کرده است، لازم است بار دیگر تاکید کنیم که قطعاً در حالت دسترسی اولیه، یک ساخت پیش‌نمایش، با اشکالات فراوان است.

اکثر اشکالات مربوط به تشخیص برخورد، برش و انیمیشن هستند. می‌بینید که پوکمون‌ها و NPC‌ها در هندسه جهان گیر می‌کنند، در حالی که سعی می‌کنند از ابدیت در جای خود فرار کنند. شما موجوداتی را خواهید دید که در هوا شناور هستند و حتی دوستانی که بدون هیچ دلیلی به فضا پرتاب می شوند. همچنین، در حالی که جهان برای چشم آسان است، با زیبایی‌شناسی مشابه با Breath of the Wild – کامل با فیزیک عروسک پارچه‌ای و جلوه شبیه‌سازی ابر – نقاط ناهموار مشخصی وجود دارد. حتی در سری X، در نقاطی که قادر به تعویض با دارایی درجه بالاتر نیستند، در بافت‌های با وضوح پایین گل آلود گیر کرده‌ایم. در هندسه نیز یک پنجره بازشو تهاجمی وجود دارد.

مشکل جدی‌تر ثبات است – بازی در پچ ۰٫۱٫۱٫۰ کاملاً مستعد خرابی است و تنها پس از هشت ساعت آزمایش، هر ایکس‌باکس به‌طور ناگهانی بازی قابل اجرا را در مرحله‌ای بسته است. هیچ پیام خطایی وجود ندارد؛ باید به داشبورد ایکس باکس برگردیم و بازی را از اول شروع کنیم.

با در نظر گرفتن این موضوع، اجازه دهید کنسول های ایکس باکس را از قوی ترین تا کمترین اجرا کنیم. با شروع سری X، ما به دنبال نرخ فریم ۶۰ فریم بر ثانیه با همگام سازی v هستیم، بنابراین هیچ پارگی صفحه نمایش در نمایش وجود ندارد. با این حال، به طور کلی، بازی به سادگی آنقدر بهینه نشده است که در حال حاضر در سری X روی ۶۰ فریم در ثانیه قفل شود، و بازخوانی ۴۰ تا ۵۰ فریم در ثانیه رایج ترین است. شما فقط با نگاه مستقیم به آسمان می توانید آن به روز رسانی ۶۰ فریم در ثانیه را دریافت کنید. با توجه به مجموعه ویژگی های گرافیکی نسبتاً ابتدایی بازی در حال حاضر، مطمئناً امیدوار هستید که پس از دسترسی زودهنگام بازی، پیشرفت های بزرگی در راه باشد.

قطعنامه بومی نیز ذکر شده است. سری X به جای استفاده از مقیاس بندی رزولوشن پویا که اغلب در عناوین Unreal Engine می بینیم، با وضوح ۲۸۸۰×۱۶۲۰ ثابت اجرا می شود. DRS به بازی اجازه می‌دهد تا نرم‌تر اجرا شود و وضوح تصویر را به عقب برگرداند تا عملکرد در صحنه‌های سنگین‌تر از GPU افزایش یابد. با توجه به اکشن جهان باز و نبردهای اغلب پر هرج و مرج، این نوع انعطاف‌پذیری به شدت مورد نیاز است و باید قبل از در نظر گرفتن بهینه‌سازی‌های زمان‌برتر، به عنوان یک راه حل سریع برای عملکرد اضافه شود، حتی اگر منجر به تخریب بصری شود. به طور مشابه، گزینه ای برای ۳۰ فریم بر ثانیه حداقل می تواند تجربه نرم تری را بدون نوسانات وحشیانه نرخ فریم بازی در حالت فعلی ارائه دهد.

در حالت ایده آل، راه حل عملکرد ضعیف Palworld در سری X در درازمدت شامل بهینه سازی های هوشمندتر از نظر مدیریت LOD خواهد بود. با قضاوت بر اساس وضعیت بازی، با هندسه آشکار و سایه ها و بافت های اغلب با کیفیت پایین، کار زیادی برای انجام دادن وجود دارد. این بازی حداقل برای بازتاب های فضای صفحه نمایش در سری X، که در واقع در هر پلتفرم ایکس باکس نگهداری می شود، بهار است.

در ادامه به سراغ Xbox Series S بروید، چند شگفتی وجود دارد. اولاً، نرخ فریم به‌طور قابل‌توجهی بهتر از سری X است، به‌طوری‌که ناحیه باز شدن با سرعت ۵۰ تا ۶۰ فریم در ثانیه اجرا می‌شود، در حالی که مناطق با مقیاس بزرگ‌تر هنوز در ۳۰ ثانیه فرو می‌روند، اما میانگین نرخ فریم بالاتری نسبت به سری S دارند. ما معمولاً بین ۴۰ تا ۶۰ فریم در ثانیه هستیم، هر کسی که از صفحه نمایش VRR استفاده می کند از خروجی قفل ۶۰ فریم بر ثانیه دستگاه لذت می برد. به عبارت ساده، Series S بهترین دستگاه ایکس‌باکس این کوارتت است.

همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، دلیل مزیت نرخ فریم در سخت‌افزار ضعیف‌تر به قربانی‌های بصری، از جمله کاهش قابل توجه رزولوشن می‌رسد. ما در ۱۲۸۰×۷۲۰ ثابت هستیم، در حالی که بافت ها و سایه ها با سری X همخوانی دارند – حتی در زشت ترین نقاطشان. در حالی که ما SSR را وارد معامله می کنیم، کاهش قابل توجهی در فواصل ترسیم برای هندسه وجود دارد. در Series S برای ساختمان‌ها نیز پنجره‌های بازشوی بیشتری وجود دارد. این را با کیفیت پایین‌تر تصویر ترکیب کنید، نزدیک‌تر شدن به هدف ۶۰ فریم در ثانیه و گاهی اوقات به آن ضربه می‌زنید.

همچنین پشتیبانی از ایکس باکس وان ایکس وجود دارد و با توجه به اینکه دستگاه ۶TF از پردازنده گرافیکی قدرتمندتری نسبت به سری S اما پردازنده ضعیف تری برخوردار است، شاید تعجب آور نباشد که شرکت Palworld ترکیبی از ثروت را نشان می دهد. نکته مثبت این است که One X می تواند با وضوح بالاتر (و همچنان ثابت) ۱۰۸۰p رندر کند. این به ما ارتقای قابل توجهی در کیفیت تصویر نسبت به ۷۲۰p در سری S می دهد.

عملکرد همچنین در آن صحنه‌های اولیه که در آن اولین میز کار خود را کنار هم می‌گذارید، با بازخوانی‌های ۵۰-۶۰ فریم در ثانیه بسیار خوب است. متأسفانه One X از نظر ظاهری دارای اشکالات بسیار واضحی است. همانطور که به دشت‌های پایین‌تر فرود می‌آییم، واضح است که وضوح بافت – در بدترین حالت آن – کیفیت بسیار پایین‌تری دارد و نسبت به سری S کاهش قابل توجهی دارد. به همین ترتیب، تنظیمات فاصله ترسیم برای هندسه، درختان و تافت‌های چمن در همه جا کمتر است.

این ما را به مشکل شماره دو سوق می دهد: نرخ فریم کلی. علیرغم شروع امیدوارکننده با سرعت ۵۰ تا ۶۰ فریم در ثانیه، ورود به مناطق باز پیچیده‌تر ما را برای طلسم‌های طولانی‌مدت به دهه ۲۰ می‌کشاند. این سطحی از عملکرد است که هنوز در سری X یا سری S ندیده‌ام. در بدترین حالت، من فقط ۱۷ فریم در ثانیه را در نقاطی با تعداد زیادی از دوستان رومینگ اندازه‌گیری کردم. در One X نیز مشکل بزرگی وجود دارد – به احتمال زیاد به اختلاف CPU یا اتکا به هارد مکانیکی برای ذخیره سازی باز می گردد. هر گونه تعامل با منوها، یا حتی اجرای ساده در مناطق شلوغ، باعث افزایش زمان فریم می شود که خواندن با نرخ فریم پایین را مختل می کند.

همه اینها ما را به Xbox One پایه – یا بهتر بگوییم One SI مورد استفاده در تست های من می رساند. به طور خلاصه، تمام کاهش های بصری در One X با چمن و LOD های هندسی پایین تر، کیفیت بافت پشت به طور قابل توجهی کاهش یافته و تراکم چمن کمتر اعمال می شود. رزولوشن نیز کاهش می‌یابد، فقط به ۹۶۰×۵۴۰ – در حالی که نرخ فریم فقط بین ۱۵ تا ۳۵ فریم بر ثانیه قابل تغییر است. انصافاً اکثر بخش‌های اولیه در حوالی علامت ۳۵ فریم در ثانیه شناور هستند، اما هنگامی که وارد اولین منطقه باز می‌شوید، عملاً با بدترین بازخوانی One X برابری می‌کند، تا دهه ۲۰ میلادی و در همان نقطه مشکل به ۱۶ فریم در ثانیه می‌رسد. . مثل قبل. در صورتی که در مورد Palworld کنجکاو هستید، به Xbox One قابل اعتماد خود چسبیده اید و بدش نمی آید که برای اشتراک Game Pass دست و پنجه نرم کنید، برای کاهش بسیار زیاد آماده باشید – به علاوه پیمایش و مشکلات منو که باعث آسیب می شود. ایکس باکس وان ایکس نیز

البته، تعجب آور نیست که دسترسی اولیه و عنوان جهان باز از یک تیم توسعه کوچک به طور خاص از سری X تا One S مقیاس نمی شود – این شکاف بزرگی در CPU، GPU و اسب بخار قدرت ذخیره سازی است که حتی توسعه دهندگان کهنه کار نیز گاهی اوقات با مشکل مواجه می شوند. به درستی آدرس دهی با این حال، اگر توسعه‌دهندگان بخواهند این ماشین‌ها را برای عرضه نهایی بازی ۱٫۰ هدف قرار دهند، مراحل بهینه‌سازی قابل توجهی لازم است تا نسخه‌های نسبتا قابل قبول Xbox Series X/S را متناسب با این ماشین‌های ضعیف‌تر کاهش دهند، با توجه به اینکه ماشین‌های One در حال حاضر چوب‌کاری شده‌اند. با کاهش قابل توجه بصری فراتر از وضوح.

به طور کلی تر، Palworld یک تمرین جذاب در توسعه کپی گربه است. استقراض مستقیم زیادی در حال انجام است – از Pokémon Legends: Arceus و Ark: Survival Evolved تا The Legend of Zelda: Breath of the Wild. تا حدی، تقلید از مکانیک بازی دیگر در صنعتی که از تقلید و تکرار شکوفا می‌شود، انتظار می‌رود – رشته‌ای از Souls-like که از سال ۲۰۱۰ وارد شدند، گویای این موضوع هستند. گاهی اوقات، تقلید به حرکت دادن سوزن به جلو و تقویت یک ایده جدید جسورانه در جهت‌های غیرمنتظره کمک می‌کند. با این حال، میزانی که توسعه دهنده Pocket Pair شباهتی از بسیاری از طرح های پوکمون ایجاد کرده است، موضوعی است که قبلاً توجه نینتندو را برانگیخته است.

گذشته از این، موفقیت شوک بازی یک چیز را ثابت می کند: تقاضا برای یک بازی به سبک پوکمون روی رایانه شخصی وجود دارد. یک پوکمون نسل بعدی، اگر دوست دارید، بر اساس فناوری پیشرفته تر با عنصر چند نفره شبکه ای ساخته شده است. با وجود همه وام‌گیری آشکار، جالب است که ببینیم چگونه ترکیب ایده‌های Palworld فراتر از این وضعیت دسترسی اولیه تکامل می‌یابد.