سنسور باران یکی از آپشن‌های مرسوم خودروهای امروزی است. این آپشن به صورت یه حسگر عمل می‌کند که با پایش رطوبت موجود روی شیشه جلو، برف پاک کن خودرو را فعال می‌کند. با این حال جالب است بدانید که خودروهای لوکس بی‌ام‌و در دهه ۱۹۸۰ میلادی، به این آپشن مجهز بوده‌اند.
سری کلاسیک بی ام و سری ۷ در دهه ۱۹۸۰ میلادی، آپشنی به نام برف پاک‌کن قابل برنامه‌ریزی را در اختیار راننده قرار می‌داد. راننده با استفاده از این آپشن می‌توانست تصمیم بگیرد چه زمانی برف پاک‌کن روشن شود و فاصله زمانی بین حرکت رفت و برگشت برف پاک‌کن‌ها چقدر باشد.
برف پاک کن قابل تنظیم بی ام و چگونه کار می‌کند؟
برای فعال‌سازی این آپشن لازم بود اهرم را به صورت متناوب بچرخانید، سپس به حالت خاموش برگردید. هر چقدر که می خواهید شکاف زمانی وجود داشته باشد آن را رها کنید، سپس به حالت متناوب برگردید. پس از انجام این کار، برف پاک کن مطابق برنامه ریزی کار می‌کرد. این رویه تا زمانی که کاربر تصمیم می‌گرفت برنامه جدیدی برای این قطعه در نظر بگیرد، ادامه داشت.
این آپشن به صورت یک پروژه آزمایشی در نظر گرفته شده بود، از این رو به صورت هماهنگ در تمامی مدل‌های بی‌ام‌و مورد استفاده قرار نگرفت. حتی برخی مالکان تا مدت‌ها نمی‌دانستند اتومبیل آن‌ها به این آپشن مجهز است. علاوه بر بی‌ام‌و، فولکس واگن نیز برخی خودروهای مجهز به برف پاک کن قابل تنظیم را در دهه ۱۹۹۰ میلادی روانه بازار کرد. لکسوس نیز با استفاده از رله‌های مختلف، تاخیرهای مختلفی را در فرآیند کاری برف پاک‌کن‌ها ایجاد می‌کرد تا قابلیت برنامه‌ریزی داشته باشند.
نصب چنین آپشن‌هایی در خودروهای آلمانی طی دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ میلادی، به ما یادآوری می‌کند که محدوده تفکر خودروسازان آلمانی گسترده‌تر از خودروسازان آمریکایی بوده است. به عنوان مثال لینکلن تاون‌کار مدل ۱۹۸۷ با صندلی‌های چرمی و آنتن رادیویی برقی سعی می‌کرد تا خود را برای مخاطبان جذاب جلو دهد. در سوی مقابل یک بی ام و سری ۷ کد e32 به کیسه هوای راننده، ترمز ضدقفل، سیستم صوتی استریو با باند هواشناسی داخلی و برف پاک کن‌های قابل تنظیم مجهز بود.
منبع: https://digiato.com/car/adjustable-windshield-wipers-an-attractive-bmw-option-in-1980s