داخل سخت افزار جدید انویدیا برای سوییچ ۲: پردازنده T239 چیست؟

در ژوئن ۲۰۲۱، افشاگر فناوری kopite7kimi اشاره کرد تصویری دقیق از پردازنده T234 انویدیا منتشر کرد، برای اولین بار نشان می دهد که نینتندو یک نسخه سفارشی شده با نام T239 را دریافت خواهد کرد. در دو سال بعد، انبوهی از شواهد قاطع اساساً تأیید کردند که حق با آنها بود. T239 یک پردازنده موبایل پیشرفته است که بر اساس یک خوشه CPU ARM A78C هشت هسته ای، جفت شده با یک واحد گرافیکی سفارشی مبتنی بر معماری RTX 30 سری Ampere انویدیا، همراه با برخی از عناصر backported از جدیدترین GPU های Ada Lovelace – و با یک موتور کاملاً جدید فشرده سازی فایل برای موتور سریع. همچنین از API گرافیکی مخصوص کنسول انویدیا پشتیبانی می کند، اما تایید می کند که برای نسل بعدی سوییچ است.

در این بخش، ما در مورد شواهد مختلفی صحبت خواهیم کرد که T239 را با نینتندو مرتبط می‌کند و همچنین نگاهی به نزدیک‌ترین پردازنده گرافیکی موبایل در فضای گرافیکی خواهیم داشت، و در تلاش برای رسیدن به فرکانس‌های بسیار پایین، آن را به فرکانس‌های بسیار پایین کاهش می‌دهیم. نوعی کنترل در مورد آنچه که یک هسته گرافیکی مبتنی بر آمپر کم مصرف می تواند ارائه دهد، اینکه آیا ردیابی پرتو امکان پذیر است یا خیر و اینکه ارتقاء مقیاس DLSS چقدر می تواند برای کنسول دستی/کنسول هیبریدی نینتندو نسل دوم باشد. همچنین خواهیم دید که آیا تحلیل ما با هر یک از اطلاعات پراکنده به دست آمده از آن مطابقت دارد یا خیر Gamescom در حال نمایش سوییچ ۲ برای انتخاب توسعه دهندگان

اما اجازه دهید با یک سوال اساسی و اساسی شروع کنیم. آیا می‌توانیم با اطمینان ۱۰۰ درصدی بگوییم که T239 واقعاً تراشه سوییچ ۲ است؟ این یک نکته منفی است. با این حال، ما قطعاً می‌توانیم T239 را به یک پروژه نینتندو متصل کنیم و هیچ مدرکی – و در واقع، نیازی – وجود ندارد که انویدیا این تراشه را برای دیگران بسازد. این شرکت برای تلاش های خود در بازار خودرو و رباتیک، T234 را در اختیار دارد. و برای درک نوع سفارشی، ایده بسیار خوبی است که بدانید T234 چیست و چرا نینتندو نمی تواند از این تراشه برای شروع استفاده کند.

به هر حال، با بازگشت به اولین سوییچ، هیچ پردازنده سفارشی اصلاً درگیر نبود. علیرغم بازاریابی از سوی انویدیا که در زمان معرفی هیبریدی نینتندو، چیز دیگری را پیشنهاد می کرد، تراشه در مرکز دستگاه وانیلی Tegra X1 بود، البته با برخی از عناصر (مانند هسته های CPU هسته پایین آن) غیرفعال شده بود. Tegra X1 که از همان ابتدا برای بازار تبلت، تلفن و بازی طراحی شده بود، تا زمانی که نینتندو آن را برای سوییچ انتخاب کرد، بسیار احمقانه بود، جایی که جان تازه‌ای یافت. برای سوییچ ۲، انویدیا هیچ چیزی در قسمت‌های سطل موجود ندارد که برای جانشین مناسب باشد. جدیدترین پردازنده‌های Tegra – مانند T234 – برای بازاری کاملاً متفاوت و سخت‌تر ساخته شده‌اند. بلوک های سازنده برای یک تراشه موبایل عالی وجود دارد، اما پیکربندی موجود برای یک کنسول ساده و معمولی بسیار بزرگ و متورم است.

بیایید در اینجا واضح بگوییم: T234 موجود یک هیولای یک تراشه است. با اندازه قالب ۴۵۵ میلی متر^۲این پردازنده Xbox Series X را در ۳۶۰ میلی متر کوچکتر می کند^۲. این گوشی با استفاده از همان فناوری ۸ نانومتری سامسونگ که برای کارت‌های سری RTX 30 استفاده می‌شود، ساخته شده است، بنابراین در واقع یک گام عقب‌تر از فرآیندهای ۷ نانومتری و ۶ نانومتری مورد استفاده در کنسول‌های نسل فعلی است. دارای ۱۲ هسته CPU ARM A78AE است که با یک پردازنده گرافیکی مبتنی بر معماری سری ۳۰ آمپر با ۲۰۴۸ هسته CUDA و یک رابط حافظه ۲۵۶ بیتی جفت شده است. برای بازار خودرو و رباتیک، T234 به عملکرد یادگیری ماشین زیادی نیاز دارد، بنابراین یک شتاب دهنده یادگیری عمیق نیز در داخل آن تعبیه شده است – و قابلیت های آن را می توان با هسته های تانسوری در GPU افزایش داد.

Nvidia’s T239 – نسل بعدی پردازنده بازی آن

آنچه بلافاصله مشخص است این است که T234 برای کار در یک محصول موبایل بسیار بزرگ است. در ۴۵۵ میلی متر^۲این پردازنده بسیار بزرگتر از ۳۹۲ میلی متر است^۲ RTX 3070، و با ترکیبی از استدلال عقل سلیم، درز، هک بزرگ انویدیا و پست‌های لینکدین نامناسب از انویدیا و کارکنان سابق انویدیا، تصویر خوبی از شکل T239 داریم. همچنین مهم این است که انویدیا توزیع لینوکس خود را حفظ کند و در حالی که بیشتر آن خصوصی است، به اندازه کافی ارجاعات به T239 در آنجا وجود دارد تا بتوان بر روی ساختار پردازنده کنترل کرد.

برای شروع، کلاستر CPU کاملاً متفاوت از T234 خواهد بود. در حالی که هسته های A78 ARM معمولی هستند، نوع AE برای مطابقت با استانداردهای سختگیرانه تعیین شده توسط شورای الکترونیک خودرو ساخته شده است، با نیمی از هسته ها برای تأیید کار نیمی دیگر – کاملاً برای یک ماشین بازی نامناسب. توزیع لینوکس انویدیا نشان می دهد که T239 دارای هشت هسته CPU در یک کلاستر است که قویاً نشان می دهد که A78C ARM استفاده خواهد شد.

پهنای باند حافظه برای یک ماشین بازی موبایل بسیار مهم است و گلوگاه عملکرد اصلی در سوییچ فعلی است. رابط ۲۵۶ بیتی در T239 برای یک ماشین بازی های موبایل بسیار عجیب است و به روز رسانی لینوکس انویدیا یک رابط ۱۲۸ بیتی را پیشنهاد می کند که تقریباً به طور قطع با حافظه LPDDR5 جفت شده است. ما باید حداکثر پهنای باند مطلق ۱۰۲ گیگابایت بر ثانیه را انتظار داشته باشیم، اما البته، نینتندو می‌تواند برای بهبود کارایی آن را کاهش دهد. پشتیبانی از DisplayPort – به راحتی قابل تنظیم برای HDMI – در T239 است، همانطور که در سوئیچ استاندارد وجود دارد. تفاوت در اینجا این است که پهنای باند کافی برای پشتیبانی کامل از HDMI 2.1 وجود دارد، با فرض اینکه نینتندو از آن استفاده کند.

سایر مشخصات افشا شده از توزیع لینوکس انویدیا جالب است. یک بلوک رمزگذاری/رمزگشایی کامل رسانه در T239 وجود دارد و اگرچه این تراشه از معماری Ampere سری RTX 30 استفاده می‌کند، بلوک رسانه از جدیدترین تراشه‌های Ada Lovelace پشتیبانی می‌شود، بنابراین با پشتیبانی از فرمت‌های بیشتر، از جمله AV1، باید سریع‌تر باشد. درگاه ساعت بهبود یافته – راهی برای بهبود کارایی از سیلیکون خفته – یکی دیگر از ویژگی های Ada است که به نوعی به T239 راه پیدا کرده است. به دلایل مختلفی که به زودی به آن خواهم پرداخت، مصرف انرژی برای بحث در مورد این تراشه کمی مشکل است.

توزیع لینوکس انویدیا همچنین تأیید می‌کند که T239 دارای یک شتاب‌دهنده جریان نوری است – جزء اصلی نسل فریم DLSS 3. مشکل اینجاست که این نسخه آخرین نسل Ampere است، نه اجرای Ada Lovelace که انویدیا آن را به اندازه کافی خوب می‌داند تا نسل فریم را به وقوع بپیوندد. اینکه آیا نقشی در یک جانشین بالقوه سوییچ دارد یا خیر، باید مشخص شود، اما جالب است که این بلوک زمانی که انویدیا این تگرا را سفارشی و برش‌خورده طراحی کرد، حفظ شد.

یک جزء دیگر از T239 وجود دارد که ارزش اظهار نظر دارد – FDE. این یک بلوک سخت افزاری کاملاً جدید است که در T234 یافت نمی شود. FDE مخفف File Decompression Engine است. مشابه بلوک رفع فشرده‌سازی موجود در پلی‌استیشن ۵، این امر اساساً امکان فشرده‌سازی فوق‌العاده سریع دارایی‌ها را از فضای ذخیره‌سازی و حافظه فراهم می‌کند. اخیراً گزارشی از Nate The Hate منتشر شده است که در مورد آن صحبت می کند نسخه ی نمایشی Breath of the Wild که روی سخت افزار Switch 2 با زمان بارگذاری صفر اجرا می شود. خوب، T239 سخت افزاری برای تسهیل بارگذاری فوق العاده سریع دارد، اما برای این امکان به فرمت ذخیره سازی بسیار سریع تری نیاز دارد – منطقه ای که در حال حاضر جزئیاتی در آن کم داریم.

جزئیات لینوکس تصویر بسیار دقیقی از T239 ترسیم می کند و بسیاری از این جزئیات توسط هک Nvidia تایید شد – معماری GPU Ampere، گذرگاه حافظه ۱۲۸ بیتی و حافظه LPDDR5، همراه با ویژگی های ذخیره انرژی پشتیبان از طراحی Ada Lovelace. . این هک همچنین نشان می دهد که T239 دارای ۱۵۳۶ هسته CUDA است که ۷۵ درصد از هسته های بسیار بزرگتر T234 است.

ما اکنون یک تراشه داریم که Tegra را به طور قابل توجهی کاهش می دهد، با حذف ویژگی های اضافی و یک بلوک رفع فشرده سازی فایل اضافه شده است. هر چند چند علامت سوال وجود دارد. از CPU و GPU چه سرعت ساعتی باید انتظار داشته باشیم؟ سرعت حافظه چقدر است؟ این سوالی است که برای درک محدودیت‌های عملکرد در یک پردازنده تلفن همراه کلیدی است. همچنین این سوال وجود دارد که آیا T239 شتاب دهنده یادگیری عمیق T234 را دارد یا خیر. من معتقدم که این برای سوئیچ ۲ بالقوه و استفاده آن از ارتقاء مقیاس DLSS بسیار مهم است.

در مورد سوال ساعت، انویدیا ابزاری برای محاسبه مصرف انرژی در T234 ارائه می‌کند و نشان می‌دهد که پردازنده گرافیکی در فرکانس ۵۴۰ مگاهرتز، یک کاندیدای خوب برای ساعت‌های دستی، کارآمدتر است. راندمان هر چه سریعتر باشد به طرز هشداردهنده ای کاهش می یابد و هر چه برق مورد نیاز بیشتر باشد، گرمای بیشتری تولید می شود. من تعجب می کنم اگر ساعت های داک شده از ۱ گیگاهرتز فراتر رود و می تواند یک درجه نسبتاً پایین تر باشد. ۱٫۰ گیگاهرتز همچنین به نظر می رسد نقطه شیرین برای ساعت های CPU نیز باشد. با این حال، اینها محاسباتی برای یک تراشه بزرگتر Tegra است که قطعاً روی فرآیند ۸ نانومتری سامسونگ است. یک تراشه کوچک‌تر می‌تواند کارآمدتر باشد و در حال حاضر، هیچ مدرکی وجود ندارد که کاملاً تأیید کند که هنوز در فرآیند ناکارآمد ۸ نانومتری سامسونگ است (اگرچه من گمان می‌کنم که باشد).

چه نوع عملکردی باید از T239 انتظار داشته باشیم؟

بنابراین، به طور خلاصه تا اینجا، ما ایده دقیقی از مشخصات تراشه ای به نام T239 داریم که چندین سال در حال توسعه بوده است، که برای اولین بار بیش از دو سال پیش فاش شد و از آن زمان تاکنون چندین بار در لینوکس انویدیا به آن اشاره شده است. توزیع و در هک Nvidia و در چندین پست از کارکنان Nvidia در LinkedIn ذکر شده است. اما چیزهای دیگری هم وجود دارد: اگر بخواهید یک اسلحه سیگاری. هنگامی که سوئیچ اصلی توسعه یافت، انویدیا یک API گرافیکی سطح پایین برای استفاده حداکثری از سخت افزار CPU و GPU ایجاد کرد. NVM نام داشت. هک Nvidia یک API گرافیکی NVN2 را توصیف می کند. این نشان می‌دهد که چندین قطعه از سخت‌افزار انویدیا را می‌توان با NVN2 استفاده کرد، اما بخش‌های مختلفی از کد وجود دارد که به صراحت نشان می‌دهد که رفتار T239 را روی آن سخت‌افزار دیگر تقلید می‌کند. به طور خلاصه، انویدیا یک Tegra موجود را بازسازی کرده است تا کوچکتر، کارآمدتر و مجهز به سخت افزار بارگذاری سریع باشد – و از نسخه جدیدی از API گرافیکی NVN سوییچ استفاده می کند.

بنابراین، از T239 در یک ماشین بازی موبایل چه انتظاری باید داشت؟ در پرونده اخیر دادگاه مایکروسافت FTC، بابی کوتیک از اکتیویژن اشاره کرد که نینتندو سال گذشته به او اطلاعاتی درباره دستگاه داده بود و مشخصات عملکرد آن مطابق با سخت افزار نسل آخر است. خب، ممکن است اینطور باشد، اما می توان به همان اندازه گفت که Switch قدرتی مشابه Wii U یا Xbox 360 داشت اما به خوبی از این وزن بالاتر بود. این برای شروع از طریق یک GPU مدرن تر و حافظه بیشتر به دست آمد. من جرأت می‌کنم پیشنهاد کنم که سوییچ ۲ از این روند پیروی کند – و فراتر رود. منظورم این است که Bobby Kotick در مورد عملکرد کلاس PS4 صحبت می کند، اما در همین حین ما صحبت هایی در مورد Matrix Awakens در Unreal Engine 5 می شنویم که روی آن اجرا می شود، کاری که یک PS4 هرگز نمی تواند انجام دهد. این همان چیزی است که وقتی سیلیکون سفارشی مبتنی بر یک GPU بسیار مدرن‌تر، مجهز به هسته‌های تانسور یادگیری ماشین و ردیابی پرتوهای تسریع‌شده سخت‌افزاری دارید، اتفاق می‌افتد.

برای اینکه بفهمم یک پردازنده کلاس Ampere موبایل چه کاری می تواند انجام دهد، دستم را به کار عملی تبدیل کردم. هیچ معادل واقعی برای قابلیت های CPU CPU A78C در فضای رایانه شخصی وجود ندارد، اما وقتی صحبت از GPU به میان می آید، می توانیم به آن نزدیک شویم. من یک Dell Vostro 5630 با مشخصات زیر خریداری کردم: پردازنده Core i7 1360p، ۱۶ گیگ LPDDR5 با فرکانس ۴۸۰۰ مگاهرتز، SSD 512 گیگابایتی و RTX 2050. این آخرین مؤلفه است که در اینجا با دقت بیشتری به آن نگاه می کنیم.

اول از همه، علیرغم نامگذاری آن به عنوان بخشی از سری RTX 20، در واقع دقیقاً همان سیلیکون RTX 3050 و ۳۰۵۰ Ti مبتنی بر آمپر است – این یک پردازنده GA107 است. ما نمی توانیم با ۱۵۳۶ هسته CUDA T239 برابری کنیم، اما هسته های CUDA 2048 کمترین میزانی است که می توانیم روی یک پردازنده گرافیکی Ampere گیمینگ استفاده کنیم. پس چرا به سادگی یک لپ تاپ ۳۰۵۰ تهیه نکنید؟ خوب، ۲۰۵۰ را به عنوان یک ۳۰۵۰ لوبوتومی شده در نظر بگیرید – دارای بودجه کمتر، ساعت کمتر و مهمتر از همه، یک رابط حافظه ۶۴ بیتی است. با پهنای باند ۹۶ گیگابایت بر ثانیه، در مقایسه با RTX 3050 با تنگنای قابل توجهی کار می‌کند، اما با پهنای باندی که سوئیچ ۲ بالقوه می‌تواند ارائه دهد، معادل توپی را نیز به ما می‌دهد. اما یک نکته مهم وجود دارد – مدل ۲۰۵۰ تنها با ۴ گیگابایت رم عرضه می شود. من انتظار دارم ۸ یا حتی ۱۲ گیگابایت از کل حافظه سیستم را در سوییچ ۲ ببینم.

نتایج آزمایش‌های من را در ویدیوی بالای این صفحه خواهید دید، اما قبل از اینکه ادامه دهیم، بیایید واضح بگوییم: این نزدیک‌ترین تقریبی است که می‌توانیم برای GPU T239 جمع کنیم، اما دقیق‌تر، چیزی است که در آن می‌بینید. این ویدیو یک پردازنده گرافیکی آمپر با مشخصات بسیار پایین است که با سرعت کلاک ناچیز کار می کند و از پهنای باند حافظه محروم است. این فقط می‌تواند واقعاً ایده‌ای از آنچه که یک تراشه Ampere موبایل می‌تواند ارائه دهد، به ما بدهد، حتی زمانی که من آن را تا ۷۵۰ مگاهرتز پایین کلاک کردم – اما با این وجود، نتایج جالب است.

به دلیل محدودیت حافظه ۴ گیگابایتی در RTX 2050، نتوانستم The Matrix Awakens را اجرا کنم و به نظر می رسد که حداقل به حدود ۵٫۶ گیگابایت نسخه آزمایشی نیاز دارد. با این حال، تجربه کاملاً فعال Fortnite UE5 با استفاده از Lumen، Nanite و Virtual Shadow Maps کار می کند. در واقع، برخلاف نسخه‌های کنسولی، ما در نسخه رایانه شخصی به ردیابی پرتوهای سخت‌افزاری شتاب‌دهی شده دسترسی داریم و بله، روی لپ‌تاپ RTX 2050 اجرا می‌شود. من سخت‌افزار RT Lumen، نوع نرم‌افزار آن را آزمایش کردم، و همچنین در ۷۲۰p و چندین نوع DLSS تست کردم، که همگی به خروجی ۱۰۸۰p می‌رسند. برای ثبت، نرم افزار RT با حالت عملکرد DLSS (540p در داخل، ۱۰۸۰p خارج) برنده است، اما بین بهترین و بدترین نتایج در اینجا، فقط ۹٫۵ درصد تفاوت وجود دارد و از نظر فریم در ثانیه فقط ۲٫۸۲ فریم در ثانیه است.

حدس من این است که نسخه ی نمایشی Matrix Awakens برای سوییچ ۲ بر اساس سخت افزار مورد نظر احتمالا واقعی است، اما Epic باید کارهای زیادی را برای اجرای خوب ویژگی های کلیدی Unreal Engine 5 در دستگاه جدید نینتندو انجام دهد، فقط به این دلیل که Matrix Awakens یک دستگاه است. در پردازنده گرافیکی بسیار سنگین تر از Fortnite. در این صورت، اجرای کدهای کامپیوتری روی یک پردازنده گرافیکی کم مصرف Ampere احتمالاً چندان آشکار نیست. با این حال، اجرا نمی شود. می توانید از RT سخت افزاری استفاده کنید. DLSS مفید است.

من همچنین Death Stranding را امتحان کردم و مقدمه‌ای با پردازنده گرافیکی سنگین آن را محک زدم. در ۱۰۸۰p، میانگین سرعت سکانس ۳۴٫۹ فریم بر ثانیه است که از روایت اسب بخار آخرین نسل پشتیبانی می کند. در ۷۲۰p، نرخ فریم به ۵۲٫۵ فریم در ثانیه افزایش می یابد. من همچنین این نیمکت را در حالت کیفیت DLSS نیز اجرا کرده ام – ۶۷ درصد از وضوح داخلی. میانگین ۳۴٫۹fps به ۴۴٫۷fps افزایش می یابد. در ۷۲۰p با DLSS، نرخ فریم افزایش می‌یابد، اما اندازه‌گیری دقیق تفاوت عملکرد دشوار است زیرا توالی در واقع روی ۶۰ فریم بر ثانیه محدود شده است. با این حال، با نگاهی به گیم‌پلی، وضوح ۱۴۴۰p در حالت عملکرد DLSS روی این پردازنده گرافیکی کوچک مبتنی بر آمپر قابل اجرا است و در حالی که بیشتر بازی با سرعت ۳۰ فریم بر ثانیه قفل می‌شد، مقداری افت در زیر آن وجود داشت. در رویارویی با BTها، به نظر می‌رسید که پردازش‌های سنگین پس از پردازش برای پردازنده گرافیکی بیش از حد ممکن باشد.

پشتیبانی از DLSS: برای سوییچ ۲ مفید است یا کاملاً حیاتی است؟

من معتقدم که DLSS برای دستگاه بعدی نینتندو بسیار مهم است، اما اینکه آیا ما “Switch 4K” افسانه ای را دریافت خواهیم کرد به این بستگی دارد که آیا یک جزء اصلی از T234 اصلی راه خود را به T239 باز کرده است. منظور من به Deep Learning Accelerator است – یک بلوک سخت افزاری جداگانه که می تواند پردازش خود را با هسته های تانسور درون GPU ترکیب کند. آزمایش‌های من با RTX 2050 نشان می‌دهد که DLSS می‌تواند برای ارتقاء مقیاس به ۱۰۸۰p و شاید حتی ۱۴۴۰p مفید باشد، همانطور که در Death Stranding دیدیم. با این حال، هر چه وضوح خروجی بالاتر باشد، هزینه DLSS بالاتر است. در Death Stranding، هزینه اضافی ارتقاء ۷۲۰p به ۴K (حالت عملکرد فوق العاده DLSS) بیش از ۱۸ میلی ثانیه است. برای یک نسخه نمایشی ۶۰ فریم در ثانیه، فقط هزینه پردازش DLSS از زمان رندر ۱۶٫۷ میلی‌ثانیه برای فریم کامل فراتر می‌رود. با این حال، اگر DLA از T234 به T239 راه پیدا کرده باشد، DLSS هزینه محاسباتی بسیار کمتری خواهد داشت.

همچنین مهم است که بر اهمیت DLSS برای کل شرکت Switch 2 تاکید کنیم. همانطور که در ویدیو خواهید دید، تمام تست‌های گیم‌پلی ما نتایج نسبتاً قابل‌توجهی داشتند – اما همه آنها به استفاده از DLSS نیاز داشتند که از رزولوشن‌های داخلی مختلف به ۱۰۸۰p ارتقا پیدا می‌کرد. بنابراین، در فضای رایانه شخصی، به طور کلی در نظر گرفته می شود که اجرای ارتقاء دهنده در حالت عملکرد در ۴K، حالت متعادل در ۱۴۴۰p و حالت کیفیت در ۱۰۸۰p، “OK” است. بازی کنسول در اتاق نشیمن متفاوت است، شما بسیار دورتر از صفحه نمایش نشسته اید و انتظارات کیفیت تصویر متفاوت است. به هر حال، در این نسل رزولوشن بسیار پایینی را حتی از PS5 و Series X دیده‌ایم.

بنابراین، من در واقع فکر می‌کنم برای چیپ‌ست موبایل متصل به صفحه‌نمایش اتاق نشیمن، ارتقاء حالت عملکرد ۱۰۸۰p از ۵۴۰p اصلی قابل قبول به نظر می‌رسد، در حالی که ۱۰۸۰p از ۷۲۰p اصلی (حالت کیفیت DLSS) بسیار عالی به نظر می‌رسد. مطمئناً این بازی بسیار بهتر از بسیاری از بازی‌های سختگیر Switch که در بازی docked دیده‌ایم، به نظر می‌رسد. حالت فوق العاده عملکرد DLSS 4K از یک ۷۲۰p بومی ارتقا می یابد؟ مجدداً، آن را در ویدیوی بالا بررسی کنید – با ۴K بکر فاصله زیادی دارد، اما یک کنسول کم مصرف نیازی به تقلید از ۴K بومی ندارد. فقط باید تصویر مناسبی را در تلویزیون اتاق نشیمن ۴K ارائه کند.

و این همان جایی است که من در حال حاضر با Switch 2، آرایش تکنولوژیکی آن و نوع عملکردی که یک پردازنده گرافیکی Ampere Back فوق العاده قابل ارائه است، به آن رسیده ام. هنوز اختلاف نظر وجود دارد و بسیاری از سوالات حل نشده وجود دارد. برخی معتقدند که T239 برای یک «Switch 4K» یا «Switch Pro» از بین رفته در نظر گرفته شده بود و اینکه سوئیچ نسل بعدی واقعی چیزی متفاوت را ارائه خواهد کرد. من با این موافق نیستم: سطح سرمایه گذاری مورد نیاز برای ساخت T239 و اندازه GPU به همراه بلوک های سفارشی آن نشان دهنده جهش مناسب و نسل بعدی نسبت به Tegra X1 است.

پرسش‌ها و نگرانی‌ها: آیا T239 برای یک گوشی دستی قابل دوام است؟

با این حال، برخی سوالات و نگرانی های قانونی تر در مورد T239 وجود دارد. ما مشخص کردیم که ۴۵۵ میلی متر^۲ T234 برای یک پردازنده بازی های موبایل بسیار بزرگ است – اما حتی با کاهش های مختلف در CPU و گرافیک، T239 احتمالاً بسیار بزرگتر از ۱۱۸ میلی متر خواهد بود.^۲ Tegra X1 در سوئیچ فعلی. یک تراشه بزرگ‌تر به خنک‌سازی گوشتی‌تر نیاز دارد که ممکن است برای کنسول دستی/خانگی هیبریدی نینتندو مناسب نباشد. برخی بر این باورند که T239 به هیچ وجه در گره پردازش ۸ نانومتری سامسونگ نیست و به احتمال زیاد تنها خراب کردن دستگاه خرده‌فروشی این موضوع را تایید می‌کند.

از دیدگاه من، نتیجه نهایی این است که با یک فرآیند حذف، T239 بهترین نامزد برای پردازنده در قلب دستگاه جدید نینتندو است. جنسن هوانگ از انویدیا در این مورد گفته است همکاری انویدیا با نینتندو احتمالا دو دهه طول خواهد کشید. و با توجه به تاریخ عرضه سال ۲۰۲۴، هیچ چیز درز قانع کننده ای برای هیچ پردازنده دیگری که بتواند به سوییچ جدید راه پیدا کند، وجود نداشته است.

از کنار هم قرار دادن آن تست‌های عملی با RTX 2050 لذت بردم و این ایده به شما می‌دهد که کمترین GPU مبتنی بر آمپر چه چیزی می‌تواند ارائه دهد. به نظر می رسد هر بازی مدرنی روی آن به خوبی اجرا می شود، با این فرض که تنظیمات را بر اساس آن تنظیم کنید. و DLSS – یک بار دیگر – تغییر دهنده بازی است و اگر بلوک Deep Learning Accelerator در آن وجود داشته باشد، به طور بالقوه حتی دگرگون کننده تر است.

اما اجازه دهید یک بار دیگر تاکید کنم که این تنها نزدیک‌ترین تقریبی است که می‌توانیم به مشخصات T239 انجام دهیم: در حالی که ساعت‌ها پایین است، هسته‌های CUDA بالاتر هستند. در حالی که پهنای باند حافظه از نظر رایانه شخصی ناچیز است، اما بهترین چیزی است که T239 می تواند ارائه دهد – و نینتندو ممکن است کاهش سرعت را انتخاب کند. و البته، در آزمایش‌های ما، هیچ مناقشه‌ای در مورد پهنای باند CPU وجود ندارد – یک کاهش احتمالی دیگر در عملکرد.

با این حال، در اینجا وعده ای وجود دارد – و به یاد داشته باشید که من از نسخه های رایانه شخصی بازی هایی که آزمایش کرده ام استفاده می کنم، بدون محدودیت برای سفارشی سازی برای یک پلت فرم تلفن همراه. و در واقع، جادو از خود توسعه دهندگان می آید. نگاهی به زمانی که Doom 2016 برای اولین بار در سوییچ ظاهر شد، یا The Witcher 3، یا Remasterهای Crysis، یا پورت های شگفت انگیزی که توسط Rebellion North مانند بازی های Sniper Elite و Zombie Army تولید شد، بیاندازید. این بازی ها محدودیت های تکنولوژیکی Tegra X1 را به چالش می کشند و صرف نظر از مشخصات T239، من انتظار دارم که دفعه بعد نیز مشابه آن را ببینم.

سوئیچ ۲: سوالات بزرگی که پاسخی برای آنها نداریم

برخی از سؤالات برجسته ما در مورد نسل بعدی سوییچ احتمالاً پس از مشاهده سخت افزار پاسخ هایی دریافت خواهند کرد. چقدر بزرگ است؟ چه نوع عمر باتری وعده داده شده است؟ بازی ها چگونه خواهند بود؟ سخت افزار Switch موجود – از جمله JoyCons – تا چه حد می تواند با جانشین خود کار کند؟ همچنین ممکن است اطلاعات بیشتری از خود انویدیا در مورد نقشی که در توسعه دستگاه ایفا کرده است، دریافت کنیم.

بر اساس همه چیزهایی که در طول ماه ها در مورد T239 آموخته ام، فکر می کنم بزرگترین شگفتی من این است که سخت افزار چقدر جاه طلب است. انویدیا با توجه به فرصتی برای معماری مجدد یک پردازنده جدید و مبتنی بر بازی، می‌توانست مسیری را که با کارت‌های گرافیک سری ۱۶ GTX خود تعیین کرده، با حذف سخت‌افزار یادگیری ماشین و RT دنبال کند یا با برش، آنها را به حداقل برساند. – گزینه های قیمتی (مانند روشی که AMD سخت افزار RT را در RDNA 2 با تاکید بر کمترین هزینه سیلیکون ممکن ادغام کرد). در عوض، شواهد نشان می‌دهد که انویدیا و نینتندو بر روی طرحی توافق کرده‌اند که احتمالاً ویژگی‌های نسل بعدی را بیش از حد ارائه می‌کند، در حالی که موتور رفع فشار فایل (FDE) به افزوده‌های کیفیت زندگی به سیلیکونی اشاره می‌کند که کاملاً حول یک بازی عالی متمرکز شده است. تجربه. آیا این می تواند آینده نگرترین طراحی سخت افزاری نینتندو از زمان GameCube باشد؟

و در حالی که سوالاتی در مورد استفاده از سیلیکون ۸ نانومتری سامسونگ باقی می‌ماند، نینتندو در ارائه یک مدل اصلاح‌شده در پایین‌تر خط مقدماتی نقره‌ای وجود دارد. این می تواند از فناوری های ۶ نانومتری، ۵ نانومتری یا ۴ نانومتری برای بهبود حرارت و عمر باتری استفاده کند، درست مانند سوئیچ اصلاح شده، مدل OLED و Switch Lite. در کوتاه مدت، سوال این است که T239 چقدر بزرگ خواهد بود و آیا ویژگی های آن به این معنی است که ما به یک گوشی دستی بزرگتر نیاز داریم – چیزی که من فکر نمی کنم نینتندو بخواهد.

در حال حاضر، افشای اطلاعات مختلف و افشای غیررسمی به این معنی است که ما احتمالاً در مورد قطعات داخلی دستگاه بعدی نینتندو بسیار بیشتر از سایر عناصر مهمتر می دانیم – برای مثال، کل مفهوم سخت افزار جدید. T239 یک پردازنده موبایل محور است، در حالی که تمرکز نینتندو از تمام منابع توسعه در یک پلتفرم به این معنی است که ما تقریباً به طور قطع به سوییچ دیگری نگاه می کنیم، برخلاف نوعی مفهوم کاملاً جدید. با این حال، با تاریخچه نینتندو، یک سوییچ ۲ مستقیم تقریباً خیلی ساده به نظر می رسد – اما با افشای اولیه امیدواریم خیلی دور نباشد، امیدواریم به زودی دیدگاه بهتری در مورد دستگاه جدید داشته باشیم.