جاه طلبی های هتل دوسک برای DS کاملاً مناسب بود

کاش هتل Dusk: Room 215 از آنچه هست در دسترس تر بود. تمام مواد لازم برای تبدیل شدن به یک موفقیت بزرگ را دارد. این یک بازی ماجراجویی ژاپنی با بومی سازی فوق العاده است، در سال ۲۰۰۷ و در اوج محبوبیت بر روی Nintendo DS منتشر شد و دارای سبک بصری مبتنی بر طرح بی قراری است که بلافاصله آن را متمایز می کند. در دهه گذشته تعداد زیادی بازی ماجراجویی مشابه Nintendo DS شانس دیگری برای زندگی پیدا کردند و بسیار موفق شدند: Ghost Trick، Phoenix Wright، و سری Zero Escape.

علیرغم آنچه که امتیاز PEGI 12 در جعبه آرت می گوید، هتل Dusk مخاطبان بالغ تری را هدف قرار داده است. شما در نقش کایل هاید، یک کارآگاه سابق بازی می کنید که پس از کشتن شریک زندگی خود طی یک پرونده، از زور کناره گیری کرد. این تروما در تمام جنبه‌های زندگی‌اش آزاردهنده هاید می‌شود و هر روز، او نمی‌پذیرد که شریک زندگی‌اش واقعا رفته است. هاید از زمانی که پلیس را ترک کرد، به عنوان فروشنده خانه به خانه مشغول به کار شد، اما این جستجوی او برای یافتن پاسخی در مورد ناپدید شدن شریک زندگی‌اش است که او را به هتل Dusk می‌آورد.

به نظر شدید می رسد، اما هتل Dusk کاملاً مملو از عذاب نیست. زمانی که لازم باشد خنده دار است و بیش از هر چیز، تجربه ای آرامش بخش و سنگین است. شما کل بازی را در داخل هتل می گذرانید و تنها کاری که به عنوان هاید انجام می دهید این است که در اتاق های مختلف قدم بزنید، سرنخ ها را بررسی کنید، معماها را حل کنید و با سایر مهمانان هتل گفتگو کنید. ممکن است این کمترین «ماجراجویی» باشد که تا به حال در یک بازی ماجراجویی قرار داده شده است. سایر ساکنان هتل Dusk به اندازه هاید پیچیده هستند و هرکدام به نوعی رویداد در گذشته خود را نگه می دارند که نمی توانند آن را رها کنند. و به عنوان یک کارآگاه سابق، هاید نمی تواند از درگیر شدن در زندگی دیگران در وهله اول خودداری کند.

هاید شخصیتی دلسوز است، اما من تا آنجا که بگویم او دوست داشتنی است نمی روم. او اغلب بی‌دلیل با غریبه‌ها بداخلاقی می‌کند و هنگام صحبت با بیشتر مردم عمداً گوشه‌گیر است. اما دقیقاً به همین دلیل است که او یک قهرمان بزرگ است. به نوعی، هتل غروب داستانی در مورد پیشرفت و رشد خود هاید به عنوان یک شخص است.

متأسفانه، تقریباً احتمال دارد که بازسازی هتل Dusk هرگز اتفاق نیفتد. سینگ، سازنده، در سال ۲۰۱۰ اعلام ورشکستگی کرد. و حقوق قانونی کایل هاید با نینتندو با خیال راحت قفل شده است. دیگر بازی‌های Cing زندگی پس از مرگ داشته‌اند – به‌خصوص Another Code که این هفته روی سوییچ عرضه شد. مهمتر از همه، هتل دوسک از حضور در نینتندو DS آنقدر بهره برد که هر پورتی از بازی به ناچار چیزی را از دست می داد.

نکته تعیین کننده در مورد Hotel Dusk این است که باید آن را به پهلو بازی کنید. شما باید DS را به صورت فیزیکی در دست خود بچرخانید، انگار که یک کتاب باز در دست دارید. این یک تعویض ساده است، اما رابطه شما با بازی را به شدت متحول می کند. صرفاً با چرخاندن DS، هتل Dusk کمتر شبیه یک نرم افزار است و در عوض مانند یک کتاب تصویری تعاملی است. واقعاً طبیعی است که مکالمات طولانی بازی را به این شکل بخوانید. از آنجایی که هر یک از دو صفحه نمایش کاراکتر متفاوتی را در حال صحبت کردن نشان می‌دهند، می‌توانید هر دو طرف مکالمه را به طور همزمان ببینید.

به هر حال DS دستگاه قدرتمندی نسبت به کنسول های خانگی نبود. در نتیجه، بسیاری از بازی‌های DS از گرافیک سه‌بعدی ساده استفاده می‌کردند، اما من فکر می‌کنم این منصفانه است که بگوییم برای یک بازی ماجراجویی با خواندن زیاد – چیزی که به شدت به جذابیت بصری متکی است – رفتن به این مسیر می‌توانست انجام شود. یک اشتباه. هتل Dusk از رندر سه بعدی برای فضای داخلی هتل استفاده می‌کند، اما ترجیح می‌دهد به جای آن از تصاویر طرح‌دار و زیبا برای شخصیت‌هایش استفاده کند.

چیزی که اسکرین شات ها نمی توانند نشان دهند این است که تمام پرتره های شخصیت ها در Hotel Dusk روتوسکوپی شده اند. برای دستیابی به ظاهر منحصربه‌فرد بازی، عکس‌ها و ویدیوهایی از بازیگران لایو اکشن گرفته شد و سپس با دست ردیابی شدند و در نتیجه سبک هنری متحرکی روان بازی ایجاد شد. به این ترتیب، انیمیشن‌های بازی انرژی یک اجرای لایو اکشن را جذب می‌کنند و در عین حال با وضوح یک نقاشی به پایان می‌رسند. هر شخصیت به عنوان یک فرد متقاعد کننده با ویژگی ها و ویژگی های خاص خود ظاهر می شود. (مدتی پیش، کارگردان و طراح شخصیت هتل دوسک تایسوکه کاناساکی تأیید کرد که الهام بخش این کار ظاهراً موزیک ویدیوی Take On Me A-ha بوده است..)

هتل Dusk در جذب شما به دنیای خود بسیار عالی است، زیرا اغلب مرز بین هاید و بازیکن را محو می کند. در سرتاسر هتل غروب، هاید دائماً یادداشت‌ها و سرنخ‌ها را در یک دفترچه یادداشت می‌کند و به‌عنوان یک بازیکن، تعامل با بازی با استفاده از قلم DS باعث می‌شود از نظر عملکردی همین کار را انجام دهید. به جای فشار دادن یک دکمه یا یک چوب، صفحه نمایش لمسی و قلم شما را مجبور می‌کند تا برای انجام تقریباً هر کاری، با مچ دست خود یک حرکت نوشتن انجام دهید. حتی اقدامات اولیه مانند راه رفتن نیاز به ورودی آنالوگ روی صفحه لمسی دارند.

پازل های Hotel Dusk یکی دیگر از مواردی است که شما را مجبور می کند خارج از چارچوب فکر کنید، در برخی موارد به معنای واقعی کلمه. یکی از شما نیاز دارد که یک پازل تمام شده را با حرکت دادن آن از صفحه بالای Nintendo DS به پایین، برگردانید. چرخیدن دور صفحه هیچ کاری نمی کند. بنابراین، راه حل چیست؟ شما باید DS را به صورت فیزیکی ببندید تا توهم چرخاندن صفحه بالایی را ایجاد کنید و هنگامی که DS را دوباره باز کنید، اره منبت کاری اره مویی برگردانده شده است. من هرگز این را به صورت ارگانیک نفهمیدم. دی اس رو بستم تا بازی رو متوقف کنم چون نمیتونستم فکر کنم بعدش چیکار کنم و وقتی برگشتم و دستگاه رو باز کردم کف پا شدم. اعمال من در خارج از بازی مستقیماً بر دنیای درون آن تأثیر گذاشت.

در نهایت، جذابیت اینجا فقط این نیست که Hotel Dusk دنیای بسیار زنده ای است که یک فرد می تواند در آن گم شود. بازی های زیادی این را ارائه می دهند. این است که هتل غروب یک دنیای بسیار زنده است که در کف دست شما نیز نگهداری می شود. آنچه شما با Hotel Dusk دارید، اثری است که از تعداد زیادی تکه‌های منحصربه‌فرد ساخته شده است، اما در مجموع آن‌ها چیز بزرگ‌تری را برای شما به ارمغان می‌آورند.

در حالی که ممکن است به دلیل همه چیزهایی که قبلاً گفتم هرگز یک بندر مدرن از Hotel Dusk نداشته باشیم، خبر خوب این است که اگر هر یک از اینها برای شما جذاب به نظر می رسد، هتل Dusk دنباله ای دارد که بر اساس همه این ایده ها ساخته شده است. . . آخرین پنجره: راز کیپ وست نام دارد. و به طور کامل ترجمه شده و منتظر پخش است.