تصویر تلسکوپ وب فقط با شکوه نیست. فضای تاب خورده را نشان می دهد.

فضا به شدت روانگردان است

اجسامی در کیهان وجود دارند که بسیار عظیم هستند – اغلب خوشه هایی از آنها کهکشان ها – که فضا را مانند توپ بولینگ که روی تشک نشسته است، تاب می دهند. این یک عدسی کیهانی منحنی ایجاد می کند. “نور به جای اینکه در یک خط مستقیم حرکت کند، از آن خمیدگی پیروی می کند و آنچه را که در پشت جسم است منحرف و درخشان می کند.” ناسا توضیح می دهد.

تصویر جدیدی که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وبرصدخانه قدرتمندی که در فاصله ۱ میلیون مایلی دورتر می گردد زمینکهکشانی را نشان می دهد که توسط این اثر منحرف شده است – که از نظر فنی “عدسی گرانشی” نامیده می شود و مدت ها پیش توسط آن پیش بینی شده بود. آلبرت انیشتین.

تصویر وب زیر دریایی از کهکشان‌ها را نشان می‌دهد که برخی مانند ما مارپیچی هستند راه شیری. در نزدیکی مرکز راست کهکشان تاب خورده و کشیده MRG-M0138 قرار دارد که در فاصله ۱۰ میلیارد سال نوری از ما قرار دارد. این کهکشان بسیار قدیمی و دوردست است، اما عدسی کیهانی طبیعی نور را بزرگ‌نمایی کرده و آن را زنده جلوه داده است.

و در این نور بزرگ شده، یک شگفتی وجود دارد.

نمای نزدیک کهکشان کشیده نور درخشان یک ستاره منفجر شده را نشان می دهد، یک رویداد خشونت آمیز به نام ابرنواختر. محققان آن را “Supernova Encore” نامیده‌اند و لنز گرانشی غول‌پیکر آن را چندین بار در این تصویر نشان می‌دهد، که می‌توانید با دایره‌های زیر مشخص شده‌اند.

همان ابرنواختر چندین بار در این تصویر از کهکشان تاب خورده MRG-M0138 قابل مشاهده است.
اعتبار: ناسا / ESA / CSA / STScI / جاستین پیرل (STScI) / اندرو نیومن (موسسه علمی کارنگی)

علاوه بر این، اخترشناسان انتظار دارند که لنز آشکار شود یکی دیگر از کپی از همین ابرنواختر در دهه ۲۰۳۰٫ این به اخترشناسان فرصتی نادر و ارزشمند برای اندازه‌گیری سرعت آن را می‌دهد جهان در حال گسترش است.

هنگامی که یک ابرنواختر در پشت یک عدسی گرانشی منفجر می شود، نور آن از طریق چندین مسیر مختلف به زمین می رسد. ما می توانیم این مسیرها را با چندین قطار مقایسه کنیم که همزمان از ایستگاه خارج می شوند و همه با سرعت یکسانی حرکت می کنند و به یک مکان محدود می شوند. جاستین پیرل، عضو ناسا انیشتین در موسسه علمی تلسکوپ فضایی و اندرو نیومن، ستاره شناس، قطار مسیر متفاوتی را طی می کند و به دلیل تفاوت در طول سفر و زمین، قطارها همزمان به مقصد خود نمی رسند. در رصدخانه مؤسسه علوم کارنگی، توضیح داده شده در الف بیانیه ناسا.

با اندازه‌گیری تفاوت‌ها در زمان‌هایی که تصاویر ابرنواختر ظاهر می‌شوند، می‌توانیم تاریخچه سرعت انبساط جهان را که به نام ثابت هابلمحققان افزودند که امروز یک چالش بزرگ در کیهان شناسی است.

توانایی های قدرتمند تلسکوپ وب

مهندسانی که روی آینه غول پیکر و روکش طلای تلسکوپ فضایی جیمز وب کار می کنند.
اعتبار: ناسا / Desiree Stover

تلسکوپ وب – یک همکاری علمی بین ناسا، ESA و آژانس فضایی کانادا – برای بررسی عمیق ترین کیهان و افشای بینش های جدید در مورد کیهان اولیه طراحی شده اند. اما در عین حال در حال بررسی است سیارات جذاب در کهکشان ما، همراه با سیارات و قمرها در منظومه شمسی ما.

در اینجا آمده است که چگونه وب به شاهکارهای بی نظیری دست می یابد، و احتمالا برای چندین دهه خواهد بود:

– آینه غول پیکر: آینه وب، که نور را جذب می کند، بیش از ۲۱ فوت عرض دارد. این بیش از دو و نیم برابر بزرگتر از آن است تلسکوپ فضایی هابل آینه گرفتن نور بیشتر به وب این امکان را می دهد که اشیاء دورتر و باستانی بیشتری را ببیند. همانطور که در بالا توضیح داده شد، این تلسکوپ به ستاره ها و کهکشان هایی نگاه می کند که بیش از ۱۳ میلیارد سال پیش، تنها چند صد میلیون سال پس از انفجار بزرگ، شکل گرفته اند.

ژان کریتون، اخترشناس و مدیر سیاره‌نمای مانفرد اولسون در دانشگاه ویسکانسین-میلواکی، در سال ۲۰۲۱ به Mashable گفت: «ما اولین ستاره‌ها و کهکشان‌هایی را خواهیم دید که تا کنون شکل گرفته‌اند.

– نمای مادون قرمز: برخلاف هابل که عمدتاً نور قابل مشاهده برای ما را مشاهده می کند، وب در درجه اول یک تلسکوپ مادون قرمز است، به این معنی که نور را در طیف مادون قرمز مشاهده می کند. این به ما امکان می دهد تا به مراتب بیشتر از کیهان را ببینیم. مادون قرمز طولانی تر است طول موج نسبت به نور مرئی، بنابراین امواج نور به طور موثرتری از آن عبور می کنند ابرهای کیهانی; نور اغلب با این ذرات فشرده برخورد نمی کند و پراکنده نمی شود. در نهایت، بینایی مادون قرمز وب می تواند به مکان هایی نفوذ کند که هابل نمی تواند.

کریتون گفت: “پرده را برمی دارد.”

– نگاه کردن به سیارات فراخورشیدی دور: تلسکوپ وب تجهیزات تخصصی به نام طیف نگار را حمل می کند که درک ما از این دنیاهای دور را متحول خواهد کرد. این ابزارها می توانند مولکول هایی (مانند آب، دی اکسید کربن و متان) را در اتمسفر سیارات فراخورشیدی دوردست – چه غول های گازی و چه جهان های سنگی کوچکتر – رمزگشایی کنند. وب به سیارات فراخورشیدی در کهکشان راه شیری نگاه خواهد کرد. چه کسی می داند ما چه چیزی پیدا خواهیم کرد؟

مرسدس لوپز مورالس، محقق سیارات فراخورشیدی و اخترفیزیکدان در این دانشگاه می گوید: “ما ممکن است چیزهایی یاد بگیریم که هرگز به آنها فکر نکرده باشیم.” مرکز اخترفیزیک – هاروارد و اسمیتسونیاندر سال ۲۰۲۱ به Mashable گفت.

در حال حاضر، اخترشناسان با موفقیت واکنش های شیمیایی جالبی را بر روی الف پیدا کرده اند سیاره ای که ۷۰۰ سال نوری از ما فاصله داردو همانطور که در بالا توضیح داده شد، رصدخانه شروع به بررسی یکی از مورد انتظارترین مکان های کیهان کرده است: سیارات صخره ای و به اندازه زمین منظومه شمسی TRAPPIST.