بررسی Ultros – یک پیشروی شکوفا کننده Metroidvania برای افراد سبز انگشت

متأسفیم که همه TikTok MBA را به شما تحمیل می‌کنم، اما اگر از قانون سه در بازاریابی خود استفاده می‌کنید، واقعاً می‌خواهید عنصر سوم را به حساب بیاورید. نیاز به آواز خواندن دارد. باید انفجاری باشد یا حداقل کاملاً رادیواکتیو باشد. بیش از هر چیز، نیاز به برهم زدن هر قطعیتی که عناصر یک و دو شما را به آن سوق داده است، دارد. باید عاملی برای بازمتن‌سازی سریع باشد.

از حضور شما در سخنرانی TED سپاسگزارم. و به صفحه غول پیکر پشت من نگاه کنید و Ultros را خواهید دید، یک مترویدوانیا که طلای خالص را از قانون سه می‌تراشد. ما در اینجا برای چه؟ اقدام، اکتشاف و باغبانی. صبر کن. باغبانی؟ چی؟ من کجا هستم؟

دو مورد اول از این عناصر، در مورد Ultros، نسبتاً آسان است که سر شما را به اطراف هدایت کند. این سومین موردی است که برای من مدتی طول کشید تا تأثیر آن – و تأثیر شگفت‌انگیزش – را روشن کنم. بنابراین بیایید همه این قطعات را به ترتیب مورد بحث قرار دهیم. اما ابتدا، بیایید در مورد هنر صحبت کنیم، زیرا، قانون سه به کنار، هنر در اینجا نقش اصلی را دارد.

Ultros شما را به عنوان یک کاوشگر فضایی حرفه ای معرفی می کند که تصادفاً روی رحم کیهانی غول پیکری به نام سارکوفاگ فرود آمده است. در حلقه زمان بی پایان یک سیاهچاله گرفتار شده اید – کمی بعد به آن خواهیم رسید – شما باید نقش خود را پیدا کنید، با هرکسی که پیدا کردید که می خواهد صحبت کند صحبت کنید، با هر کسی یا هر چیزی که به خوبی از صحبت کردن گذشته است بجنگید، و اساسا بررسی کنید که چه اتفاقی در حال رخ دادن است و برای اصلاح همه چیز باید چه کاری انجام دهید.

همانطور که کلمات “رحم کیهانی” ممکن است نشان داده باشد، این فانتزی معمولی شما برای کامیون فضایی نیست. دنیای دوبعدی Ultros در خطوط ضخیم قلم نمدی و پس از هجوم تجهیزات هنری که فقط بر روی رنگ‌آمیزترین رنگ‌ها تمرکز دارند، ارائه می‌شوند. پر از سبزی های انرژی زا و صورتی کوکتل است. عاشق پرتقال و بنفش است و بیشتر از همه لایه ها را دوست دارد. طرح سیاه خود سارکوفاگ وجود دارد که در یک لحظه سنگ‌آلود و شبیه من است، در نرده‌های هنر نو و پنجره‌های رنگارنگ موچا فوران می‌کند. با این حال، علاوه بر آن، زندگی در حال سرازیر شدن است، بسیار زیاد است یافتن راهی در همه محیط ها یک راهرو ممکن است یک غار باشد، زیرا قارچ‌های درخشان بین مجسمه‌های پیکره‌های نمازگزار راه افتاده‌اند. در جاهای دیگر، فضاهای غول پیکر در بالای فرش های ذرت لوکوزاد در حال تاب خوردن در انتظار پاره شدن هستند. ابتدا فکر می‌کردم که دارم از روی جلد کینگ کریمسون عبور می‌کنم، اما در حقیقت چیزی از کمیک‌های مستقل دهه ۱۹۸۰ در اینجا کار می‌کند. تیم هنری توسط نیکلاس “ال هوروو” آکربلاد رهبری می شود که شاید بیشتر به خاطر خط تلفن میامی شناخته شده است. اکتشاف، فقط بودن در این دنیا، حتی قبل از اینکه اینجا کاری انجام دهید، مست می کند. (این به زیبایی با صدای رویایی و وحشتناک نیز توسط اسکار “راتوادر” رایدلیوس کار می کند.)

این ما را به جنگ می برد. در حالی که در Ultros افرادی برای گفتگو و ایجاد روابط وجود دارند، شما بخش های زیادی از اولین قسمت های بازی را صرف کشتن هیولاهای وحشتناک خواهید کرد. آن‌ها به سمت شما می‌آیند و به سمت شما می‌آیند، و شما با تیغه‌تان ضربه می‌زنید تا سپرها را پایین بیاورید و به نقاط ضعیف حمله کنید. با این حال، این در مورد فلیلینگ نیست. از اولین دشمن، که به شدت محافظت می‌شود، مگر اینکه زیر آن‌ها هجوم بیاورید و از پشت حمله نکنید، تا رئیس‌هایی که بین اشکال مختلف و اشکال مختلف آسیب‌ناپذیری موج می‌زنند، باید دقیق باشید: یک روزنه را ببینید، خط تیره به داخل، ضربه بزنید، بیرون بیاورید. دوباره به ایمنی

شما همیشه در حال یادگیری رویکردهای جدید هستید، و همیشه تشویق می‌شوید که حملات خود را با هم مخلوط کنید، زیرا وقتی دشمن می‌میرد، می‌توانید اندام‌های داخلی آن را برداشت کنید و تنها دقیق‌ترین و خلاقانه‌ترین حملات آن اندام را در وضعیت مناسبی به شما می‌رساند. . پس از برداشت، می توانید این چیزها را بخورید – یا آنها را برای یک روز بارانی منزجر کننده ذخیره کنید – و سپس از تغذیه ای که آنها ارائه می دهند برای باز کردن حرکات جدید و توانایی های جدید در نوعی درخت مهارت کابالیستی استفاده کنید. من می دانم: این بازی prog up the wazoo است، اما این یک پروگ است که می خواهد شما ضربات بیشتری به ترکیب خود داشته باشید، اطلاعات بیشتری از نقشه به دست آورید و بتوانید برای شروع به مردم خنجر بزنید تا آسیب هنگفتی به آنها وارد شود.

در بین همه اینها، Ultros یک مترویدوانیا عالی است، با نقشه‌ای که در هر جهت باز می‌شود، به طور متناوب بین تونل‌ها، راهروها و دهلیزهای فضایی و کلیساها و اسپاها که سقف از بالای شما بلند می‌شود و معمولاً دو یا سه خروجی دارید. تامل کردن شما همیشه با دو یا سه احتمال باقی می‌مانید، در واقع، واقعیتی که با ساختار بازی تقویت می‌شود که شما را مجبور می‌کند چند کار را از حالت خاموش انجام دهید، و سپس حداقل به شما این حس را می‌دهد که تا حدودی در بازی هستید. مسئولیت ترتیبی که آنها را انجام می دهید.

چرخ دنده معمولاً به توانایی‌هایی که در درخت مهارت باز می‌کنید خلاصه نمی‌شود، بلکه بیشتر به نوعی ابزار شناوری که با خود حمل می‌کنید مربوط می‌شود که من از نوشتن نام آن غافل شدم. هر از چند گاهی برای این کار قدرت های بیشتری کسب می کنید، که اغلب شما را از موانع مختلف عبور می دهد. همه بسیار مترویدوانیا. اما Metroidvania فقط یک الگو نیست: این نوع خاصی از لذت بازی های ویدیویی است، و Ultros هرگز آن را فراموش نمی کند. بنابراین یک توانایی ممکن است به شما اجازه دهد دیوارهای خاصی را هک کنید، در حالی که دیگری ممکن است به شما امکان دهد غوطه ور شدن در مایع را به انرژی جنبشی تبدیل کنید: tldr، شما یک تقویت هوا دریافت می کنید، که فقط کمی آزادی در بازی شکوهمند است، همراه با یک ragdoll دوست داشتنی. انیمیشنی که پاهای شما را در حال چرخش به جلو و عقب می بیند که به سمت بهشت ​​می شتابید.

همه اینها، اما در مورد باغبانی چطور؟ در واقع، اوایل و برای مدتی طولانی، در حالی که از چیزهای مترویدوانیا و استایلینگ‌های حرفه‌ای لذت می‌بردم، فکر می‌کردم، اما تلاش می‌کردم ببینم چرا در ابتدا با یک باغبان آشنا شده بودم و چرا دانه‌ها را همراه با اندام‌های بدنم جمع‌آوری می‌کردم. دشمنان، و چرا یک حلقه زمانی در بازی وجود داشت که در مواقعی همه چیز را بازنشانی می کرد.

خوب، بیایید با این حلقه در حال حاضر، در واقع مقابله کنیم. هر چند وقت یکبار – در واقع تا حدودی تحت کنترل شماست – خط زمانی بازی حلقه می زند و شما به شروع باز می گردید. نقشه ای که کشف کرده اید هنوز کشف نشده است، اما باید دوباره سلاح خود و آن ابزاری را که همه توانایی های مختلف را دارد، پیدا کنید. و درخت مهارت شما بازنشانی می شود.

این آزار دهنده به نظر می رسد! اما چیزی که باید تا به حال مشخص باشد این است که Ultros یک بازی است که واقعاً به این چیزها فکر کرده است. بنابراین باز کردن قفل درخت مهارت در بار دوم، سوم، هشتم آسان‌تر است، و شما همچنین قفل معادل پین‌ها را باز می‌کنید تا به شما امکان می‌دهد مهارت‌های خاصی را در حلقه زمان از دست بدهید. بنابراین، یک سیستم بالقوه آزاردهنده می گیرد و آن را به مجموعه ای سرگرم کننده از انتخاب های تاکتیکی تبدیل می کند.

اما اصلا چرا این کار را انجام دهید؟ این به این دلیل است که دنیای Ultros می‌خواهد شما بفهمید که زنده است، با این همه زندگی گیاهی بیگانه که نمی‌تواند صبر کند تا رشد کند و لغزش کند و دیوارها را با علف‌ها خز کند و غلاف‌ها و شاخه‌ها و آن همه موسیقی جاز باغبانی را بفرستد. از طریق هوا

مطمئناً مدتی طول کشید تا متوجه این موضوع شدم. اما در حلقه سوم متوجه شدم که دنیایی که به آن باز می گردم سبزتر و عجیب تر از جهانی است که در ابتدا کشف کرده بودم. و همچنین در مورد دانه‌هایی که جمع‌آوری می‌کردم یاد می‌گرفتم، یاد می‌گرفتم که چگونه می‌توان نوعی فواره خون ایجاد کرد که لبه‌ای را در لبه صخره‌ها ایجاد می‌کند و می‌توانم از آن برای پریدن بیشتر از آن استفاده کنم، در حالی که دیگری علف‌ها را روی زمین گذاشته بود که به من اجازه می‌داد واقعا آن را در امتداد زمین بچسبانید و به دیوارها بپیچید. موقعیت‌های پراکنده در اطراف نقشه که می‌توانم این دانه‌ها را در آن بکارم، ناگهان به خودی خود تاکتیکی به نظر می‌رسند: شاید یک خزنده بتواند از دری ساعتی که مرا گیر کرده بود، عبور کند. شاید بتوانم سکوهای قارچی بکارم تا بتوانم بالاتر بروم.

اما این چیزها اغلب زمان می برد. چرخه ها و حلقه های زمانی را می طلبد. بنابراین، در حالی که یک بار که ابزاری برای حذف دانه‌هایی که کاشته بودم، بخش بزرگی از بازی در جای خود قرار گرفت – و زمانی که ابزار بعدی داشتم که به من اجازه داد… در واقع من نباید آن را خراب کنم – یک پیشرفت بزرگ بود. به سادگی فهمیدم که شاید امروز کاشتم و سپس رفتم و کار دیگری انجام دادم و چیزی که کاشته بودم فقط چند حلقه در انتهای خط واقعاً مفید بود.

کاری که Ultros با همه اینها انجام می دهد واقعاً درخشان است. این به یک مترویدوانیا نیاز دارد، با تمرکز زیادش بر قدرتمندتر کردن بازیکن، و آن را به چیزی متفاوت در میانه راه تغییر می دهد. ناگهان شما آنقدر در حال تکامل نیستید که به تکامل دنیای اطرافتان کمک می کنید. هر دوی شما در حال تغییر هستید و هر دو در حال یافتن فرصت های جدیدی هستید که با تغییر ظاهر می شوند. این واقعاً یک بازی ویدیویی است که یک زائده در دگرگونی‌ها و دیگری به معنای گذر – و گذر زمان – دارد. و یک زائده دیگر در مبارزات و دیگری در هنرهای عجیب و غریب و نویزهای درخشان، زیرا sheesh انجام می دهد این بازی دارای ضمائم زیادی است. این یک Ovid Metroidvania است! Metro-ovid-ania؟

چگونه می توان این چیز را فرود آورد؟ دیروز در مخزن مایعی بودم که با تیغه های اره محصور شده بود و نمی توانستم از کنارش بگذرم. اما من یک دانه با خودم داشتم که می‌دانستم نوعی هیولای فضایی جوانه می‌زند و مانند همه هیولاها، فضایی یا غیره، این دانه نیز رشد می‌کند و رشد می‌کند تا جایی که برگ‌هایش تیغه‌های اره را مسدود می‌کند و سیستم را مسدود می‌کند و من می‌توانم ببین اون موقع کجا بودم این Ultros است: یک مترویدوانیا با انگشت سبز که از شما می خواهد آزمایش کنید. با طبیعت، با محیط زیست، و حتی، در نهایت، با نکشتن هر چیزی که به آن برخورد می کنید، آزمایش کنید. من سوار هستم.