فکر می کنم اولین بار زمانی که در مورد شطرنج می نوشتم اصطلاح مالیات بر حافظه را شنیدم. در شطرنج، در سطوح واقعا عالی بازی، مالیات بر حافظه بخش بزرگی از آنچه شما با آن سر و کار دارید است. لازم نیست فقط به یاد داشته باشید که یک اسقف چه کار می کند و چگونه قلعه سازی کار می کند – من از قلعه سازی متنفرم. شما باید کل افتتاحیه ها و بازی های پایانی را به خاطر بسپارید، و به یاد داشته باشید که چگونه با این نوع حرکت ها مقابله کنید، و کجا شما را رها می کند، و چگونه می توانید سرعت را دوباره به دست آورید. مقدار زیادی مالیات بر حافظه شطرنج است!
با این حال، اغلب این روزها، در تمام انواع بازی ها به آن فکر می کنم. و این نکته ارزش آن را دارد که از قبل دوباره به آن اشاره کنیم: وقتی یک بازی را مرور می‌کنید، آن را به روشی بسیار متفاوت از نحوه بازی کردن آن در صورتی که صرفاً برای سرگرمی بازی می‌کردید، بازی می‌کنید. بزرگترین تفاوت تمرکز است. اگر بازی را مرور می کنم، آن را شخم می زنم و فاصله زیادی بین زمین گذاشتن آن و برداشتن دوباره آن باقی نمی گذارم.
اگر من چیزی را برای سرگرمی بازی می کنم، اما؟ اوه پسر. ممکن است قبل از بازگشت به آن یک بازی را یک ماه کنار بگذارم. شش ماه. یک سال. و اینجاست که مالیات بر حافظه وارد می شود. این سوال ابدی برای این بازیکن میانسال خاص بازی است: من کجا بودم؟
منبع: https://www.eurogamer.net/game-of-the-week-prince-of-persia-and-the-question-of-memory-tax?utm_source=feed&utm_medium=rss&utm_campaign=feed