شرکت ها تمام تلاش خود را می کنند و پول زیادی را صرف تبلیغات می کنند. تقریباً هیچ چیز خارج از محدودیت نیست، از جمله جالب ترین ترفندهای تبلیغاتی. در اواسط دهه ۱۹۳۰، مدت ها قبل از اینکه تلویزیون و اینترنت وجود داشته باشد، دو شرکت مواد غذایی تصمیم گرفتند وسایل نقلیه ای بسازند که بتوانند در اطراف تردد کنند و مواد غذایی خود را مستقیماً برای توده ها تبلیغ کنند.

اولین بار در سال ۱۹۳۵ زمانی که پلانترز از ماشین بادام زمینی اصلی (معروف به NUTmobile) پرده برداری کرد و از آن برای رفت و آمد در اطراف فروشنده برند خود استفاده کرد، ظاهر شد. یک سال بعد، یک وسیله نقلیه ۱۳ فوتی به شکل هات داگ در خیابان های شیکاگو ظاهر شد به این امید که فروش “وینرهای سبک آلمانی” را افزایش دهد.او اسکار مایر Wienermobile را به آگاهی عمومی رساند.

آن تلاش‌های تبلیغاتی آنقدر موفقیت‌آمیز بود که هر دو به نمادهای فرهنگ پاپ تبدیل شده‌اند و هنوز در خیابان‌ها می‌پیچند. تلاش‌های دیگری نیز برای تقلید از این محبوبیت صورت گرفته است، مانند کیس‌موبیل با ظاهر شناور هرشی، گلدفیش موبایل، مینی کوپر ردبول با سقف قوطی، و خودروی نخودی چشم پرندگان که شهرت بسیار کمتری دارند.

اگر واکنش شما چیزی شبیه به این بود: “صبر کن، چی؟” تو تنها نیستی. در دسامبر ۲۰۰۵، یک تبلیغ تلویزیونی برای برند آمریکایی غذای منجمد Birds Eye پخش شد. شنیده می‌شد که سبزیجات تازه بعد از چیدن ویتامین‌هایشان را از دست می‌دهند، اما سبزیجات چشم پرندگان اینطور نبودند، زیرا برای حفظ آن همه خوبی منجمد شده بودند.

برای طولانی ترین زمان، افسانه های شهری بر این باور بودند که این خودرو بر روی نوعی فولکس واگن ساخته شده است. با این حال، تنها قطعاتی که از یکی (به طور دقیق یک اشکال) گرفته شده، چراغ‌های جلو بودند. یکی از جالب ترین و قابل تشخیص ترین ویژگی های فولکس واگن بیتل. جالب اینجاست که چراغ های راهنما از یک لانچیا گرفته شده است، اما آینه های درهای جانبی به سفارش ساخته شده اند.

موتوری که این نخود تقریباً ۱۶۵۳ پوندی را تامین می کرد، یک هوندا تک دنده با حداکثر سرعت حدود ۶۰ مایل در ساعت بود. بدیهی است که به هیچ وجه قانونی نزدیک به خیابان نبود، بنابراین آگهی تبلیغاتی در حومه شهر انگلیسی در جاده ای که به طور خاص برای فیلمبرداری بسته شده بود فیلمبرداری شد. از آنجایی که هیچ دری نداشت و به دلیل اینکه قطعات و قطعات در حین حمل و نقل باید می افتادند، راننده بدلکار روی صندلی مخصوصی نشست که مستقیماً به شاسی متصل بود، که عملاً تنها چیزی بود که پرتاب نمی شد.

هنگامی که فیلمبرداری تبلیغات به پایان رسید، غلاف نخود یک نفره به رویدادهای تبلیغاتی و تبلیغاتی سفر کرد و حتی یک دوره کوتاه در موزه ملی موتور در بریتانیا داشت.